Volgers

Volgers

vrijdag 31 maart 2017

mooie dagen

 
 
Stond er gisterenavond een kleine maansikkel aan de hemel, nu zag ik zwart fluweel met wat flonkerende sterren. Het was een aangename temperatuur om buiten te zijn. Overal klonk een uitbundig vogelconcert. De jonge tuinmerel had eerst nog een simpel repertoire. Maar de laatste weken heeft hij er bij geleerd. Ik zit soms tijdens het ontbijt vol bewondering te luisteren.
Gisteren was ik bij de manueel therapeut. "Oefenen en nog eens oefenen" adviseerde hij naast de behandeling. Een aantal bewegingen kende ik al van mijn yoga programma. Dus lig ik ook 's avonds en soms tussen de middag op de keukenvloer.
 Verder leef ik met halfjes. Een halve mand met was tillen. een halve emmer water of bak met tuinvuil. Het is even wennen, maar het werkt goed.
Mijn man kwam met het idee het stuur van de fiets anders te zetten. Het helpt, ik fiets nu gemakkelijker. Zo geven kleine veranderingen wat meer speelruimte om lekker bezig te zijn.

woensdag 29 maart 2017

verkeerd

Elke maand stond er vorig jaar een yoga houding op de Happinez-kalender. Van Tara Stiles Strala yoga. Ik zocht naar dat boek en kwam uit bij een titel,die nog moest verschijnen. Dat leek me een mooie bestemming voor boekenbonnen.
Nu kijk ik meestal eerst goed naar een boek,voor ik koop. Deze keer niet en dat was verkeerd. Een prachtig boek met series oefeningen. Niet de afbeeldingen van de kalender. Die houdingen komen uit een ander boek. Dat vond ik tweedehands.
 Ik heb het "verkeerde"yoga boek op een regionale koopjeshoek aangeboden.Voor 30% van de nieuwprijs. Maar helaas, tot nu toe kreeg ik geen enkele reactie. Als niemand het wil hebben, dan geef ik het boek aan de bibliotheek.
Zo gaat het ook met de oude exemplaren van het blad "genoeg". Ik zette ze op "ik geef weg..."met het idee, dat daar veel consuminderaars kijken. Maar nee, had ik met vorige artikelen binnen een paar minuten een reactie, nu is er stilte. Dat wordt dan kringloopwinkel.
Ik heb gewoon de verkeerde artikelen voor de groep, die op die facebook-sites zit.
 
 
 

zondag 26 maart 2017

sportief

 
 
Het is even wennen, die donkerte en de kou in de ochtend. Maar op zondag kan ik rustig wat later fietsen met losse hond.
Merle had nog wintertijd in de kop en was verrast. toen we zonet naar de dijk gingen. Het was er zonnig en stil. Ik zat op mijn mijnerboom en zag allerlei sportieve mensen. Achter me klonk het testosteron-gebrul van de voetbalvelden. In het water gleden een paar roeiboten voorbij. Aan de overkant van het water wandelden en fietsten mensen. Ik moest zowaar Merle even bij me houden voor een stel mountainbikers. Er tufte zelfs een motorbootje.
Door de zomertijd moet ik een uurtje wachten, voor de zon goed in de tuin staat. Maar dan ga ik even vit D aanmaken en genieten van de zonnestralen.

vrijdag 24 maart 2017

soepje

Bij de dijk zijn een paar stukken, waar letterlijk geen hond komt. Daar groeien nu de jonge brandnetels. Ik nam twee plastic zakjes mee en heb een handvol topjes geplukt. Genoeg voor één kop soep. Want weer opwarmen is niet lekker.
Het grappige is, als ik er volgende week terug kom, staan daar mijn getopte brandnetels. En moet ik weer een stukje verder plukken. Ik geloof niet, dat er andere mensen komen.
 
 
De brandnetel is gesneden. Een restje ingevroren bouillon ontdooit. Wat selderij, prei en knoflook er bij en ik eet lekker vanmiddag.
Al vroeg vanochtend  had ik notencrackers gebakken. Eentje bij de soep en het maal is compleet. Soms zijn er van die recepten van dingen die goed smaken. Dat worden blijvertjes.
 
 

dinsdag 21 maart 2017

gebeurd

Gelukkig, de aangifte biljetten van de inkomstenbelasting zijn ingevuld en verstuurd.  Ik zie er elk jaar tegenop. Terwijl ik weet, dat het juist elke keer minder werk wordt. Inderdaad ik was in nog geen anderhalf uur klaar.
Nu zorg ik van te voren, dat alles klaar is. De lijst met ziektekosten en giften keurig gerangschikt. Want die items vragen de meeste tijd om in te vullen. De rest is een kwestie van controleren van de voor-ingevulde cijfers.
Vorig jaar was bij een vriend een fout gemaakt. De belastingconsulent had alles van hen verstuurd. De belastingdienst beweerde van hen en een aantal anderen niets ontvangen te hebben. Dan schrik je bij een brief over "niet-invullen". Gelukkig waren zij niet de enigen. En kon de belastingconsulent het biljet opnieuw versturen. Dan ben ik een beetje huiverig, dat zoiets hier ook gebeurt.
Een vriendin vult het papieren biljet nog in. Dat moet aangevraagd worden. Ze heeft het nog maar net binnen. Gelukkig is de instuur datum pas 1 mei. Want alles zelf invullen en uitrekenen is veel meer werk.
Intussen schijnt de zon en is de temperatuur aangenaam. Dat wordt naar buiten gaan vanmiddag
 

 

zondag 19 maart 2017

licht

 
 
Het is nu nog even licht, vroeg in de ochtend. Volgende week verandert dat weer en fiets ik opnieuw in het donker. Vanochtend was het droog en door het licht kon ik langs het water fietsen. Merle had het naar de zin en rende vrolijk rond.
Thuis was het tijd voor een ontbijtje. Ik had me voor genomen om uitgebreid de moeite te nemen voor stoofvlees. Uitjes, wortel en selderij  snijden en op het gemakje de uien laten garen .Voor later het aangebraden vlees er bij komt. Ik had tenslotte net vorige week het boek over "echt koken" van Michael Pollan gelezen. Hij beschreef zijn stoof-avonturen zo smakelijk, dat het tot nadoen uitnodigt. Het ruikt daardoor meer winters in de keuken, dan de thermometer aangeeft.
Wat barst opeens het voorjaar los. Overal zag ik gisteren voor het eerst hondsdraf staan aan de dijk. De fluitenkruid bladeren schieten de lucht in. En langzaamaan loop ik daar op een tapijt van berkenkatjes
Ik probeer iedere droge dag even iets in de tuin te doen.Voor het onkruid tussen de tegels heb ik toch maar azijn gebruikt om minder te hoeven bukken.
Voor straks ligt een spannende detective klaar. Ontdekt op het blog van iemand anders. Spannend!
Laat de regen maar komen.

donderdag 16 maart 2017

recht

 
 
Een paar maanden geleden schreef ik over een mevrouw, die van mij en vele andere mensen geld had geleend. En nooit terugbetaalde. De politie kwam er bij en probeerde de oorzaak van dat gedrag te achterhalen. Ik kwam jaren lang elke week mijn bio-boodschappen ,die we samen bestelden, bij haar ophalen en wist door gesprekjes, wat er speelde. Maar de mevrouw weigerde alle hulp en bleef proberen om overal te lenen.
Zes mensen deden op advies van de politie aangifte. Vanochtend was de rechtszaak. Ook de politierechter had door,dat het een vreemde zaak was. En vroeg ook naar het waarom. Weer smoezen en ontkenning.
Die weigering om mee te werken werd haar aangerekend. De eis en het vonnis waren gelijk. 100 uur taakstraf en terugbetalen van alle schulden.
Of de taakstraf ooit uitgevoerd wordt weet ik niet. Mevrouw heeft geen vast adres meer, sinds haar huis door de bank verkocht is.Ze is onbereikbaar. Of het justitioneel incassobureau beslag kan leggen op een stukje AOW, zal ook de vraag zijn. Maar toch heb ik het gevoel,dat er recht gedaan is.

woensdag 15 maart 2017

stemmen

 
 
In een schooltje om de hoek is een stemlokaal. Gemakkelijker stemmen is er niet. Maar mag de locatie duidelijk zijn, wat de partijen willen en vooral straks gaan doen is voor mij mistig.
Naar verkiezingsdebatten heb ik niet gekeken. Ik vind het zo onecht. Aftroeven, scoren, overkomen, allemaal zaken die belangrijker lijken dan het partijprogramma. Op dit moment lees ik  toevallig "pluche"van Femke Halsema. Het geeft een kijkje achter de schermen, zoals zij het beleefde en met de buitenwereld wil delen. Ik zou in zo'n image-wereld, waar eigenlijk niemand te vertrouwen is niet willen werken.
Wat was stemmen in de jaren '50 dan gemakkelijk. Vaak op een partij, die al generaties lang de keuze was. Kranten en radio berichtten over de partij programma's. Politici werden niet van top tot teen doorgelicht en bekeken door de visuele media.
Soms denk ik wel eens, dat er veel macht ligt bij de media. Die kunnen door een momentopname of een enkele uitspraak te verdraaien een politicus en daarmee ook zijn/haar partij breken. En de debatten sturen door keuzes in partner of vraagstelling.
Ik heb wel de kieswijzer geraadpleegd. En kwam uit bij de partij voor de dieren als eerste. Hoe sympathiek ook, die partij is zo klein.

maandag 13 maart 2017

zo mooi

 
 
Terwijl ik de poort uit fietste vanochtend, hing daar een prachtige volle maan te glanzen. De hele straat was verlicht. Het was, alsof dat maanlicht me meteen helemaal wakker maakte. Dan peddel ik met veel plezier mijn rondje.
Gisteren was er leuk bezoek. Een vriend, de vader van mijn nichtje kwam eerst nog even thee drinken. Dat was weer prettig bijpraten.
Daarna kwam mijn nichtje met haar man ook nog even dag zeggen. Zij hadden heel stiekem hun trouwfeest georganiseerd in een strandtent hier in de buurt. Het zou z.g. een dubbel verjaardagsfeest zijn. En ineens werd iedereen tot zitten gemaand en verscheen het stel in pak en echte bruidsjurk. Mijn man was één van de getuigen. Zij wilde tenslotte altijd als kleuter met "oom H" trouwen.
Een deel van de familie bleef in een hotel daar vlak bij logeren. Vandaar die day-after bezoekjes.
In de tuin begint overal het voorjaar. Mooi om te zien,die kleine knoppen overal. Was het gisteren heerlijk om buiten te zitten,nu is er sluierbewolking. En maar lekker voor een klein half uurtje. Ongetwijfeld komen er nog veel meer mooie dagen.
 

 

zondag 12 maart 2017

wonderlijke dag

Het was een wonderlijke dag gisteren. Lente,maar te weinig zon om buiten te zitten.Wandelen zonder wollen trui. En ineens overal lentegroen,vliegjes en zelfs een hommel.
Een nichtje had een feestje in een strandtent. Het lukte me niet,om ook te gaan. Terwijl onverwacht een vriendin kwam aanwaaien,stopte ook mijn broer en zijn zoon even hier.
Mijn schoonzus is ook zo'n "alles proberen-kookster". Zij had grauwe erwten ergens gekocht. Ik mocht ook een pot uitproberen. Ik ken deze peulvruchten niet en ben heel benieuwd. Dus werden de erwten afgeleverd en dronken we nog een kopje thee.
De feestgangers vertrokken en ik bleef op huis en hond passen. 's Avonds had mijn man al een stel foto's bij zich. Zo kon ik toch een beetje meegenieten.


donderdag 9 maart 2017

vroege vogel



Aarzelend begon de merel zijn lied. Ik dacht, dat hij mijn wekker was. Maar het was nog maar 5.15. Wat een vroege vogel. Even ben ik nog blijven liggen ,om te luisteren. Het was betoverend.
De laatste nachten sliep ik niet goed. En lag er gisterenavond heel vroeg in. Vandaar dat ik om die tijd al uitgeslapen was. Net als die merel.
Het was droog. Ik fietste met Merle een rondje dorp. Van het ene merel territorium naar het andere. Ze probeerden elkaar de loef af te steken met hun lied. Het was licht mistig en doodstil. Op een enkele passagier voor de vroege trein na.
Thuis was er de warme kachel en een lekker ontbijtje. Om kwart voor zeven ging ik nog even terug naar bed om te soezen.
Straks heb ik een afspraak met de huisarts. De rugklachten duren nu al zes weken. En maken mijn wereld zo klein. Ik ben blij,dat ik naar de super kan fietsen. Maar naar de stad is nu te ver. De arme Merle moet het regelmatig met een halve wandeling doen. Ik mis het buiten zijn.

maandag 6 maart 2017

niet thuis

Zondag is vaak bel-dag voor me. Al jaren praten mijn zus en ik via de telefoon bij op zondagochtend vroeg. Dat dateert al uit de tijd,dat we beiden nog werken. Als vroege vogels hadden we dan het huis voor ons zelf.Maar mijn zus was niet thuis. 
Regelmatig bel ik (gratis) op zondagmiddag mijn vriendin uit Suriname. Bij haar is het dan 10.00 en ze is klaar met de verzorging van haar man. Die zit in een rolstoel na een herseninfarct. Maar sinds een paar maanden lukt het hen weer om naar hun "boitie"te gaan. Een zelfgebouwde huisje in de jungle.Ook daar kreeg ik geen gehoor en zag hen in gedachten lekker op hun landje zitten.
Helaas was mijn gedachte onjuist. Ze zat in het ziekenhuis. Haar man had zo ver van de stad ernstige hartproblemen gekregen. Het lukte haar hem in de auto te krijgen en uren over de donkere hobbelweg naar de eerste hulp te rijden. Een herhaling van de situatie met de hersenbloeding.
Verschrikkelijk voor die twee.Ik hoop op een goede afloop.



zaterdag 4 maart 2017

afscheid

Gisteren namen we afscheid van een goede bekende. We hadden meegeleefd met de chemo's en de teleurstelling,dat die niet hielpen. In de avond zou de medicatie verhoogd worden en zou hij wegglijden.
Zo moeilijk en vreemd,te weten voor het laatst met iemand te praten. Wij waren niet zo van het zoenen. Maar voor de laatste keer was er een knuffel.
Ondanks het verdriet was er rust en liefde voelbaar. Hij accepteerde het leven en het einde daarvan. Daar kan ik nog iets van leren.
Vanochtend om vijf uur  sliep ik niet meer door mijn rug. Ik besloot er uit te gaan en met Merle te lopen. Ik kwam langs hun huis,waar de lichten brandden. Hoe het ging,wist ik niet In gedachten zei ik : "jongen,waar je ook bent nu, het ga je goed"

vrijdag 3 maart 2017

ontspannen

Al weken heb ik last van de onderrug. Een paar keer manuele therapie zorgde wel, dat ik mijn schoenen weer goed kan aantrekken. Maar het blijft zeuren. Lopen, aan tafel zitten, staan en fietsen zijn maar kort mogelijk. Ik mis de normale wandeling met Merle en de hond ook. Die kijkt verbaasd, als we eerder terug gaan. Ik probeer dan een extra klein rondje in de buurt te lopen later.
Mijn hoofd weet, dat ik ontspannen moet blijven bij bewegen. Maar helaas de spieren reageren eigenwijs. Dus had ik gisteren een massage afgesproken. De mevrouw was verbaasd. Zoveel verkramping had ze nog nooit gevoeld bij me. Ik kwam heerlijk "losgemaakt" thuis. De mevrouw heeft gouden handen.Dit moet ik gewoon eens vaker doen.
Het beste is een beetje scharrelen in huis. Gelukkig is er een goede houding bij het lezen. En zijn er nog veel mooie boeken.
 
 
 

woensdag 1 maart 2017

kleine kruimel

Een buurvrouw uit de straat ging een dagje weg. Ik zou haar chihuahua meenemen naar de dijk. Het is een lief beestje en dat gaat goed met Merle.
Die kleine kruimel loopt flink door. En luistert goed als ze los aan het water loopt. Alleen springt ze steeds tegen me op met die kleine modderpootjes.
Door het nerveuze geren werd Merle enthousiast en wilde met die kleine spelen. Dat werd te eng.Toen er ook nog een goedmoedige Engelse buldog passeerde moest ik ingrijpen. Het spel van de grote hond was "pletten".
De kruimel moest even mee naar ons huis. Modderschoenen uitdoen, dan kon ik pas bij haar naar binnen. Het is jammer, dat ze toch erg onder de indruk is van Merle en dan nerveus rondloopt en bijna op de buik kruipt.. Maar ja het verschil is wel groot. Anders had ze best een poosje mogen blijven.
Maar daar doe ik haar geen plezier mee.