dankbaarheid.

Via whatsapp kreeg ik een filmpje van de woorden die mijn vriendin in Suriname sprak bij hun familiebijeenkomst. Wat een wijsheid. Eén zin bleef me helemaal bij. "dankbaar voor wat was,dankbaar voor wat nu is en dankbaar voor wat nog gaat komen". Als je vanuit die gedachte kunt reageren, is het leven in de kern goed.
Ik ben dankbaar voor wat was en is. Maar om zo naar de toekomst te leven, daar kan ik nog iets van leren. Het komend jaar ga ik mensen verliezen. Maar ik kan ook met dankbaarheid leren kijken, naar alles wat we hadden. En blij zijn met de dagen, die er nog zijn.
Als R. en ik elkaar bellen, zeggen we vaak "Hallo meisje, alles goed?" Nu ruim 70 jaar,maar ooit een vriendschap begonnen als tieners. Dus denk ik vandaag "Meisje,bedankt voor je mooie woorden. Het maakt,dat ik 2020 met vertrouwen tegemoet zie".

zo heerlijk rustig.

Wat er dit jaar gebeurt, is een prettige verassing. Maar een enkele harde knal van vuurwerk. Begon het "gedonder" andere jaren al begin oktober, nu klinkt er hooguit vier keer per dag een klap of gegil. Dat laatste, die keukenmeiden, daar is Merle het meest bang voor.
Zelfs deze zaterdag, de eerste verkoopdag van vuurwerk verloopt rustig. Er wordt bijna niets uitgeprobeerd. En hoe dat komt? Nu heeft men wel hier een vuurwerkdetectiesysteem. Zodat politie en BOA's snel weten waar de bron van geluid is en hopelijk  jongeren op heterdaad kunnen betrappen. En er wordt echt op gelet.
In de krant las ik, dat er meer vuurwerk besteld is in Zeeland. Wanneer dat dan de lucht in gaat, dat zien we wel. Voorlopig ligt Merle lekker op het kleed en niet angstig achter de stoel. Houden zo, nog twee dagen.

kerstgevoel

"Heb jij een bepaald kerstgevoel? "vroeg mijn man. De reclames over eten,cadeautjes,mooie kleding en al dan niet gezellig samenzijn zijn voor mij een anti-kerstgebeuren, dat de oorspronkelijke betekenis van Kerstmis lijkt onder te sneeuwen.
Het stuk christelijke opvoeding ervaar ik  als waardevol. Deze dagen heb ik niet meer het gevoel als in mijn kindertijd. Maar regelmatig zing ik kerstliedjes onder het koken of de afwas.
Voor mij heeft Kerst te maken met licht. Niet alleen het licht, dat in de natuur terug komt. Maar het licht in elk mens. Fietsend door het donkere dorp met de vele lichtjes van de kerstboom en in sommige tuinen, denk ik aan de kern van ieder mens. Die is licht, of het nu beseft en gezien wordt of niet. Dat is voor mij Kerstmis

foute kersttrui

Regelmatig zag ik het begrip "foute kersttrui" langskomen. Dan merk ik, dat ik oud ben. Ik snapte niet,wat men bedoelde. Voor mij is een dikke trui fout, als je je oma bezoekt in haar 24 gr warme kamertje. Maar verder draagt ieder toch, wat prettig zit. Maar kennelijk beoordelen mensen een kledingstuk als "fout". En trekken anderen zich daar iets van aan
Dus googelde ik op dat begrip. Nu begrijp ik ,wat er mee bedoeld wordt. Inderdaad naar mijn mening is zo'n trui ook fout. Niet vanwege het model of de figuren. Maar door het gegeven, dat er zomaar een trui gekocht wordt, om twee dagen(misschien vaker) te dragen. Verspillen we al niet te veel grondstoffen met zijn allen?
Ik hoop,dat die truien nog vele kerstdagen aangetrokken worden. Maar ik vrees, dat er volgend jaar weer een andere hype is.

foto van internet

feestdagen

Buiten tingelt het in de regenpijp. Binnen is het warm en gezellig. Gisteren begonnen voor ons al de feestdagen. We vieren midwinter met iets lekkers. Mijn man kijkt er al naar uit, dat straks de dagen weer langer worden.
Kerst en jaarwisseling houden we simpel en rustig. Een vriendin, die al jaren kwam lunchen met kerst, ligt in het ziekenhuis. Familie woont voor ons op telefoon-afstand. Misschien nog even naar een vriend in het verpleegtehuis.
Maar straks ga ik me eerst in de koopdrukte wagen ,om nog wat laatste boodschappen te halen. Gelukkig komt de bulk met de internet-boer mee.
Ik wens iedereen goede kerstdagen op eigen wijze.

beslissing

Al tijden dachten we over meer zonnepanelen. Ik maak vaker gebruik van de oven en slowcooker. Als de temperatuur onder de 5 gr, zakte boven op de slaapkamer deed ik een paar uurtjes in de avond de gevelkachel aan. Maar het bedienen van dat knopje gaat steeds moeilijker met mijn handen. Dus op de slaapkamer elektrische bijverwarming zou een zegen zijn. Nu betaal ik een kleine 300 kwh bij.
Zo zat gisteren de zonnepanelen-man aan tafel en namen we alle opties door. Met als beslissing dat we nu 7 panelen krijgen met een parallel  schakeling. Zodat de schaduw van de schoorsteen niet stoort.
Ik ben er blij mee. Ongestoord oven gebruik. Geen pijnlijke vingers van knopjes. En minder gasgebruik. Want dat wordt steeds duurder.
Helaas worden de panelen pas in maart geplaatst. Maar dan komt het zon-seizoen er aan.

betoverend

Het was weer betoverend vanochtend in het donkere dorp. Een maan, waar een stukje van gegeten was gaf zoveel licht. Alsof er extra straatlantaarns brandden. Hier en daar in een tuin  of door een verlicht raam fonkelende kerstverlichting. Ook de grote boom bij het station stond te stralen. De enige mensen, die ik tegenkwam haastten zich met hun rolkoffers naar het station. Ik wenste hen in gedachten een goede vakantie.
Dit is zo'n weekend, waarin alles anders loopt. De meditatiemiddag van gisteren ging niet door  vanwege een uitvaart. Vandaag zou ik weer op de smurf passen. Door ziekte van een andere vriendin had ook de bazin van Jantje geen uitje vandaag. Ik heb haar uitgenodigd voor een lunch.
Man en buurman zijn naar een motormarkt. De vrouwen hebben het rijk alleen straks. Eten en kletsen.Ik ga beginnen aan een pompoensoep.

levendige start

De smurf logeerde hier een nachtje. Mijn vriendin is een avondmens, dus in de vroege ochtend is die kleine de mand niet uit te krijgen. Toevallig was ik heel vroeg wakker en besloot met Merle te fietsen. Kom ik thuis, staat die smurf al voor de deur. "Even een plas in de tuin"denk ik. Inderdaad, maar daarna wilde hij niet naar binnen en bleef me strak aankijken. Dat kon maar één reden hebben, hij wilde uit.
Zo liep ik om 6.10 met mijn logeetje door de straat. Het beestje was nog nooit zo vroeg uit geweest. Maar de nood bleek hoog. Eenmaal thuis was er ontbijt voor drie en gingen mens en honden nog even slapen.
Een korte dommel, want na drie kwartier was het blaffen, piepen en kermen. Stond het buurhondje voor de gesloten achterdeur. Ik ben maar naar beneden gegaan, liet haar binnen en heb het hele hondenstel iets lekkers gegeven. Een vrolijke roedel zo vroeg.

bijna in orde

Sinds vorige week heb ik de nieuwe, waarschijnlijk goede brillenglazen. Ik moest een paar dagen wennen,maar nu voelt het goed. Gisteren ging ik naar de chiropractor om de invloed van de glazen te testen. Verzien gedeelte was goed en het leesgedeelte ook. Dat laatste merkte ik al. Heel kleine lettertjes kon ik weer lezen.
Al heel lang heb ik een aparte bril in lees-sterkte. Heerlijk ruim blikveld ,zeker bij langdurig lezen. Toen de pc kwam, bleek die bril ook daarvoor geschikt.
De chiropractor is een aardige man. Hij denkt ook aan de onkosten voor zijn cliënten. "Wacht nog een maand met het aanschaffen van een aparte leesbril. Dat komt u toch weer. Test deze sterkte van glazen nog steeds goed, koop dan pas je bril". zei hij. Om mogelijke kosten voor iets fouts te voorkomen.
Dat doe ik. Maar het valt tegen,zo'n klein leesgedeelte.

 

gezien

Op weg naar het kanaal is er een gevaarlijke voorrangskruising. Auto's moeten stoppen voor de fietsers. Als de automobilist oplet. Regelmatig gebeuren er bijna ongelukken. Piepende remmen, een fietser, die een zwaai maakt. Helaas soms ook met een ambulance op dat punt.
Mijn man kwam een paar dagen geleden terug van een fietstochtje met de hond met de mededeling :"Je mag blij zijn, dat ik hier nog sta". Voor hem de zoveelste bijna-aanrijding. Met de hond aan de riem naast de fiets ben je ook minder wendbaar. Merle is wel eens tegen de kont gereden door een niet stoppende auto.
Zelf merkte ik ,dat als het weer tijd was voor mijn rode muts, ik beter gezien werd. Helaas dat kleurtje is versleten. Nog beter opletten voortaan.
Gisteren gebeurde er het toppunt van "niet zien". Een man en vrouw fietsen naast elkaar. De automobilist stopt niet. Gelukkig kon de man hard remmen en afstappen. Hij reed aan de auto-kant.Zijn vrouw versnelde. Ik zei nog "U had een goede reactie". Helemaal verbouwereerd mompelde de man "En we reden nog wel met z'n tweeën". Nu ben ik helemaal gemotiveerd om goed uit te kijken en te luisteren of de auto vaart mindert.

goed lezen

Via een blog zag ik een plantaardig kookboek van deliciously Ella. Het leek me leerzaam,nu ik geen zuivel meer eet. Eerst leen ik zo'n boek van de bieb. Het was toch leuk "Oh dit wil ik wel maken en dat uitproberen"ging er al lezend door me heen.
"Koop het boek als kerstcadeautje" stelde mijn man voor. Dat deed ik . Gisteren probeerde ik appel-muffins uit. Daar wist ik zelf geen raad mee zonder ei.
Maar mijn bril is bij de opticien voor nieuwe glazen. Juist omdat ik nu minder zie, wilde ik gaan kokkerellen. Want andere dingen ging niet.Het leek allemaal goed te gaan. Het deeg had de dikte van "normaal" muffindeeg. Alleen toen ik ze uit de oven haalde, waren ze gaar , maar heel slap. De smaak was prima.
Ik hield het boek dicht bij mijn ogen en las de ingrediëntenlijst nog eens door. Raadsel opgelost. Ik had het cijfertje voor de kokosmelk fout gelezen. En bijna de dubbele hoeveelheid gebruikt. Gewoon de volgende keer met bril op gaan bakken.

onze veiligheid

Rond zes uur werd ik wakker van het geluid van een vrachtwagen. Het was nog te vroeg voor de vuilcontainer. Eenmaal met Merle op pad begreep ik het. Ik kwam een strooiwagen tegen. Ik had al met mijn voet gevoeld of het glad was, maar dat strooien waarschuwde me voorzichtig te fietsen.
Voor zo'n baan moet je echt gemotiveerd zijn. Vaak in de nacht de weg op onder soms barre omstandigheden. Je leest gelukkig zelden, dat een strooiwagen door gladheid van de weg is gegleden
Voor de fietspaden zijn die leuke kleine strooikarretjes. Die kwam ik ook al eens tegen. Ik vroeg me af of de cabine verwarmd was.
Dicht achter een strooiwagen fietsen met de hond betekent thuis even haar poten schoonmaken. Want die zoutkorrels tussen de kussentjes kan ellende veroorzaken. Maar ik ben blij, als ik zo'n wagen tegenkom. Dat is een signaal dat de grotere straten snel goed begaanbaar zijn. En de vele kleine straatjes hier misschien glad zijn. Die meed ik ook vanochtend.
Het lijkt zo vanzelfsprekend, maar er zit een hele organisatie achter het begaanbaar houden van de wegen. En die mensen,die al zo vroeg de kou in gaan zorgen voor onze veiligheid.

beleefd

Gisteren ging ik naar een tweedehands kleding/legerdump. Mijn man had er mooie waxjassen gezien.De mevrouw doet niet altijd precies om 12.00 de deur open. Voor de ramen stonden twee jongens van een jaar of 13 naar binnen te kijken. Ze vertelden dat ze samen "soldaatje speelden" en speciaal hierheen gefietste waren, om legerspul te kopen. "Dan ben je aan het goede adres" kon ik hun verzekeren. Het waren ouderwetse beleefde jongens.
Helaas had ik pech. Een heerlijke jas was net iets te klein. De jongens stonden glunderend af te rekenen. De mevrouw vertelde, dat er eind van de week nieuwe kleding kwam, die vrij goedkoop was. "Vrijdagmiddag hebben we vrij, dan komen we terug" klonk het enthousiast.
Vanmiddag zag ik weer beleefde knullen, misschien iets jonger. De dakloze meneer zat aan de dijk. Twee jongens stonden te kijken. Ik maakte een praatje en Amigo haalde Merle aan. Hij pakte zijn karretje en ging naar huis. "Meneer waar woon U?" vroeg één van die knullen. En ontstond een gesprek over zijn caravan en katten. Geweldig zulk beleefd gedrag.