willen en kunnen

Bij de biebbus haalde ik het boek "simpel leven". Goed om in de middag te lezen. Nu had ik wel 's ochtends het plastic weggebracht en me verbaasd over de snel groeiende hoeveelheid. De manier van leven van de schrijfster zou ik ook wel willen. Maar de praktijk is anders. Zelf haal ik mijn kaas in een eigen doos. Maar mijn man vindt verpakte plakken lekkerder. Net als kwark in een plastic bakje........ Zo is de wekelijks bestelling van de bioboer steeds milieuvriendelijker verpakt. Maar af en toe koop ik bij een drogist een bulk en dat zit in plastic noppenfolie. De appels bij de boerderijwinkel gaan in mijn netjes. Maar de spruiten doet de meneer in een plastic zakje. ...... Zelf verzorgings-en schoonmaakproducten maken kost me te veel tijd en energie. Alleen van Marseillezeep maak ik wasmiddel.Misschien wordt de volgende tandenborstel er eentje van bamboo.Ik gebruik wel soda en bakingsoda voor bepaalde klusjes. Maar volgens het boek is er nog meer mogelijk.Voor mij was het boeiend om de theorie weer eens te lezen. Maar de werkelijkheid hier is helaas moeilijker.

onderbewuste

De yogajuf geeft regelmatig een meditatie van Joe Dispenza. Die naam kende ik van een vroegere DVD en boek. Beiden ooit weggegeven. Ik reserveerde een ander boek van Joe bij de bieb en zat ademloos te lezen. Het eerste deel gaat over de kwantumfysica en het functioneren van het brein. Voor mij altijd boeiende materie.Wat ik niet wist en voor het eerst las,was dat de kleine hersenen de zetel van het onderbewuste zijn.........Het maakte zo'n indruk,dat ik er van droomde. Ik liep de trap af naar mijn onderbewuste en verwachtte daar een rommeltje. Maar nee,het was een gang met allemaal kamers. Daar zaten wazige figuren,een soort Barbapappa's lekker lui op banken. Te wachten ,tot ze zich als onbewuste reactie mochten manifesteren........Als ik zulk onbewust gedrag bij mezelf opmerk,zal ik de "figuur"begroeten. Zo van "Hoi,ben je van je bank afgekomen?".

Robbie

Toen ik 11 jaar was,kregen we een hondje. De olieboer kwam langs en zei tegen mijn vader "v.d.Linden ik heb iets voor je zoon". Hij duwde mijn broertje een 3 mnd oude pup in de armen. Mijn ouders konden toen niet weigeren.Het was een leuke boerenfox,die alles toe liet. We kleden hem aan,lieten hem dansen en haalden zo geld op voor de zending........ Wij kinderen hielpen mee met uitlaten.Het kunststuk was "bokje springen". Drie kinderen naast elkaar geknield in de smalle gang en Robbie sprong er overheen. Toen wij het huis uit waren,draaide mijn vader op voor het uitlaten,behalve in de weekenden. Altijd,als hij na het dankgebed "amen"zei,kwam Robbie uit zijn mand en ging klaar staan...... De herinneringen werden opgewekt,omdat mijn vriendin uit Suriname een oude foto opstuurde. Met Robbie er op.

twee kanten

Wekelijks luisterde ik naar de wijze woorden van Mieke Mosmuller. Na een lange pauze was er vorige week weer een nieuwe post.Over de training van ons denken.Ze raade aan om eens bij een discussie het standpunt van die ander te verdedigen. Ik herinnerde me,dat Boeddhistische monniken bij hun debat training ook de tegenovergestelde standpunten verdedigden......... Ik besloot het eens te oefenen. Een kamerlid had voorgesteld om te onderzoeken of artsen met een andere visie omtrent de corona-regels de BIG-registratie kon worden afgenomen.Mijn eerste reactie was "Stom mens,waar haal je het lef vandaan deze integere mensen zo te behandelen".Toen probeerde ik me in te beelden,dat ik ook zo dacht en dit een goede handeling zou zijn. Dat viel niet mee. Ik besef wel,dat ik mijn fantasie daar voor nodig had........Het experimentje had wel succes. Ik dacht milder over degene die dit wil gaan onderzoeken.

koud.

Er staat hier veel wind en dat voelt kouder. Wachtend bij de kaaskraam dacht ik "ik ben blij dat het geen -6 gr.of nog kouder is.Want dan huiverde ik wel eens tijdens een wandeling. Zeker met ook nog harde wind. Uiteindelijk ben ik een koukleum,maar warme kleding maakt veel goed........ Met een glimlach luisterde ik naar de gesprekken "Koud he?" en het weer werd besproken. Inderdaad de kaaswagen bewoog met een windvlaag.Toch vroeg ik me af,of die mensen het echt koud hadden en de vroegere winters met lagere temperaturen al weer vergeten waren. Van mij mag het zo "koud"blijven als nu. Alleen wat minder wind. Want die wind maakt,dat de gasrekening omhoog gaat.En misschien krijgen we de komende maand nog even een sprookjes-witte wereld.

Dans van de dino's

Achter ons worden een schooltje en gymzaal afgebroken.Elke ochtend om 7.00 begint het werk.Grote machines en kranen staan als voorwereldlijke dieren te grommen. Een spookachtig gezicht in het licht van hun lampen en van de volle maan. Dat trage bewegen lijkt wel een ballet.........Gelukkig is het lawaai nog niet storend. Maar één keer heb ik oordoppen ingedaan. Voor het snerpende geluid van een bomenzaag.De overlast zal nog wel een tijd duren. Er komt een nieuwe school.Ik ben blij,dat er bij ons een tuin en stuk straat tussen zit. Er zijn ook woonhuizen tegenover de school. Die hebben langdurig overlast.Ik ben een ochtendmens en word niet gewekt door de sloopwerkzaamheden.Integendeel,ik kom er langs tijdens mijn ochtendrondje en sta soms even te kijken.

beetje normaal.

Op facebook zag ik,dat de kringloophal weer open was vandaag. Daar had ik zin in. Weer als een normale zaterdag. Alleen als het te druk zou zijn,fietste ik verder.Maar nee in de goed geventileerde hal waren niet veel mensen.Gelukkig kan ik zonder bril nog een beetje zien,want door de kou en het mondkapje waren de glazen beslagen.Er waren weer mooie spulletjes,waarbij ik de aankoop-impuls kon onderdrukken. Ik vond alleen drie boeken. Die gaan na het lezen weer terug.Eentje was van von Däniken. Ooit werd mijn wereldbeeld in de war geschopt door zijn eerste boek.......Straks wachten er nog meer gereserveerde boeken bij de biblio-bus.En aan het eind van de middag komt een buurvrouw koffiedrinken en bijpraten. Heerlijk,zo'n dag.

ouderwets

Gisteren fietste ik naar een boerderijwinkel. We hadden trek in hachee. Die enkele keer,dat ik vlees eet,wil ik wel een goed stukje. En dat verkopen ze daar. Terwijl ik de bocht om fietste zag ik een lint over de ingang van het erf. Met het bordje "gesloten wegens corona".Daar had ik niet aan gedacht. Logisch wel. Klein familiebedrijf,eentje ziek en je winkel moet dicht.......Ik hield er een aangename fietstocht aan over. Thuis bedacht ik,dat er nog zoete appeltjes waren van een vorig bezoekje. Ook zo'n ouderwets gerecht. Mijn favoriete groente als kind. Dus stond er 's avonds zoete appeltjes en gebakken aardappelen op het menu. Mijn man had nog aardbeien gekocht,die wonderlijk smaakvol waren in de winter. Niet zo milieuvriendelijk,maar ja. Het was een lekker toetje.

terug in de tijd.

Gisteren kwam de buurvrouw appeltaart brengen. Ze had haar twee hondjes bij zich. De oudste is veel hier geweest,toen ze nog alleen was. ....Wat heeft een hond dan een goed geheugen. Meteen rende het tweetal naar de plek,waar vroeger Merle's bak stond. Om vervolgens bij de kast met hondenbrokjes te gaan zitten.Die brokjes heb ik nog steeds voor "bezoek". Terwijl wij thee dronken ging het stelletje spelen. Precies hetzelfde spel,als vroeger. Rennen van keuken naar kamer. Rondjes om de salontafel en er onder door naar elkaar grommen.Ik snap de term "gewoontedieren"wel.......Natuurlijk moest er ook geknuffeld worden. Er waren handen genoeg.Na een tijdje waren ze rustig en gingen lekker liggen op het kleed. Heerlijk zo'n bezoekje.

spelen

Hier in de buurt zijn een paar kinderen,die nog ouderwets buiten spelen. Jeff is de aanvoerder. In een bosje worden steeds andere hutten gebouwd. Met Sinterklaas maakten ze een Piet-pop. Met de kerstdagen versierden ze de hut met slingers en kerstballen. Ik had ook nog wat kerstversiering over. En dan te bedenken,dat Jeff als kleuter heel moeilijk was en van alles vernielde.Een compliment voor zijn pleegouders,zoals dat ventje positief veranderd is.......Maar nu. Met lappen en stukken plastic tussen de struiken is een echte hut gebouwd.Ik kwam langs en hoorde het hele verhaal. Een andere buurman vond het rotzooi en dreige alles weg te halen of de politie te waarschuwen.Wat triest toch. Heeft die man in zijn jeugd nooit hutten gebouwd. Bovendien tot nu toe is altijd alles opgeruimd door de kinderen........Ik ben teruggegaan met een plak chocola. Als troost. En plaatsvervangende schaamte,omdat kinderen blijkbaar niet meer "creatief zonder vernielen" mogen zijn.

Willem Fluit.

Mijn broer houdt zich bezig met stamboom onderzoek. Ik ben meer van de persoonlijke herinneringen. Als kind vroeg ik vaak "Vertel eens over vroeger?". Zaterdag kreeg ik een mailtje over de voorgeschiedenis van mijn opa. Ik besefte,dat van zijn kant er vroeger weinig verhalen verteld waren. Opa was een vrolijke man,die van een grapje hield. Hij liep vaak te fluiten en had als bijnaam "Willem Fluit".........Van het zakelijke rijtje gegevens over opa,maakte ik meteen een persoonlijk verhaal. Ik was geschrokken. Moeder verloren als 10-jarig kind. Een stiefmoeder gekregen. Op zijn 17-de verloor hij ook zijn vader. De stiefmoeder trouwde met een weduwnaar met 8 kinderen.In gedachte zag ik daar de 17-jarige Willem tussen zitten. .......Met zo'n geschiedenis en dan toch meestal een goed humeur,ik heb er bewondering voor..... Toen ik 16 jaar was, stierf opa .De laatste keer dat ik hem zag,lag hij heel stil met gesloten ogen in bed. "Opa,ik ken nog een goede mop"zei ik. De ogen gingen open en zachtjes klonk "Vertel Izerina". Een voorzichtige glimlach was de reactie.We hadden even plezier. Wat vind ik het nu jammer,dat ik hem vroeger zo weinig naar zijn jeugd gevraagd heb.

het nieuwe jaar

Aan de hoeveelheid afgestoken vuurwerk hier in de buurt,zou je kunnen aflezen, dat we geen boze geesten meer over hebben. Alles is met hevig en vaak zwaar geknal verjaagd. Een show van vuurpijlen en hoesten van alle dampen. Net als vroeger.......Een overbuurjongen is een echte vuurwerkfan. Hij had zich aan het verbod gehouden en netjes wat klein spul gekocht. Om vervolgens alle vuurpijlen van anderen de lucht in te zien vliegen. "Baal je niet?"vroeg ik. Een hardgrondig "ja!" Om vervolgens de hoop uit te spreken "Als het volgend jaar normaal is,koop ik het dubbele en maak ik er een mooie show van". Met de buurjongen hoop ik voor iedereen,dat het nu inderdaad normaal is. En dat we onze eigen boze geesten zonder veel geknal kunnen verjagen