snel

Een kleine maand geleden kwam een buurvrouw,waar ik regelmatig mee optrok,vertellen,dat ze alvleesklierkanker had. Nu kwam haar dochter zeggen,dat haar moeder vandaag naar het hospice gaat. Wat is dat snel gegaan. Misschien is het nog mogelijk na de jaarwisseling afscheid te nemen. Deze dagen zijn voor familie en naaste vrienden......Het zal stil zijn zonder buuf. We kwamen elkaar bijna dagelijks tegen op straat en dan volgde een praatje. Tijdens de eerste lockdown was ze eenzaam zonder vrijwilligerswerk en clubs. Dus kwam ze regelmatig koffiedrinken en een praatje maken. We bleken allebei "wappie"te zijn.We stuurden elkaar interessante sites. Ook praten met iemand met dezelfde gedachten was ontspannen. Voor haar kinderen en kleinkinderen is het helemaal moeilijk.Maar ik zal onze gesprekjes ook missen.

doorgestreept

Het was gisteren een heerlijke binnendag. Nog twee keer kon ik droog een klein rondje doen. Op dit moment lukt wandelen even niet goed.. Maar een mooi boek en lekker kerstbrood is een andere aangename invulling.Het was af en toe heerlijk stil hier. Mijn man probeerde een sataliet-ontvanger uit en ik zat bij de kachel te lezen.........Ik besloot het laatste stukje van mijn adressenboekje over te schrijven. Ik had het in stukjes verdeeld.. Het boekje werd oud. En er waren zoveel adressen doorgestreept. Meestal door overlijden. Soms door verhuizen. Of zomaar vanzelf uit elkaar drijven. Het nieuwe boekje is de huidige familie en vriendengroep. Ik hoop,dat het nog even duurt,voor de eerste streep verschijnt.

vitamine D

Vanochtend spraken we nog over vitamine D. Of de opgebouwde voorraad van de zomer,voldoende was voor de winter. Wij nemen nu regelmatig een capsule.De herinneringen kwamen boven aan de kindertijd. Elke avond na het eten kwam de fles met "vieze" levertraan te voorschijn. Oh,wat vond ik het smerig. Als troost kregen we een pepermuntje na de lepel gezondheid.Met de R in de maand zou dat slikken moeten beginnen. Gelukkig wachtten mijn ouders meestal tot na de herfstvakantie....... Die flesjes bestaan nog steeds. Ooit heb ik er eentje gekocht op advies van een homeopaat. Omdat er niet alleen omega 3 en vit. D in zit,maar ook vit A. Helaas de smaak was nog steeds hetzelfde. En ook het langdurig naar boven komen in mijn keel. Gelukkig zijn er capsules tegenwoordig.En hoop op een zonnige,niet al te hete zomer. Zodat er gewandeld en gefietst kan worden. De vitamine gewoon via het zonlicht.

Winterkost

Vorige week leende ik een veganistisch kookboek bij de bieb. Daar stond een recept in van "biet au vin". Het leek me heerlijk,dus ik probeerde het gisterenavond. Bijna 40 min stonden de biet en andere groenten met de kruiden in wijn te pruttelen op het gas.Het rook zo lekker,dat ik maar kort de raamventilator aanzette. Het smaakte net zo lekker als de geur was.Heerlijk,dit wordt een blijvertje.Bovendien had ik lang een echt warm gevoel in de buik.......... Het recept is gefotografeerd en sla ik op in mijn digi-receptenboek.Maar ik vermoed,dat ik aan het eind van de winter wel weet,hoe deze winterschotel gemaakt moet worden.Ik ga nog eens verder zoeken naar dat soort vullende groentenschotels.

Oei

Gisteren was ik bij de chiropractor. Op zijn vraag,hoe het ging,vertelde ik ,dat het lijstje mankementen langer wordt.Zijn reactie kwam wel even aan. "Ja maar u bent ook bijna tachtig". Dat is iets,waar ik vrijwel nooit bij stil sta. In mijn hoofd ben ik leeftijdsloos. Maar voor een jonge man kunnen bepaalde klachten bij oudere mensen horen. Zijn vader is mijn leeftijd...... Vervolgens werd ik bijna een uur onde handen genomen. Om hopelijk als een fittere 77-jarige de komende maanden in te gaan.

lezen

Mijn neefje had door zijn steeds wisselen van land en taal moeite met lezen in het Nederlands. Hij deed het ook niet graag. Met een mooie motivatie. "Waarom zou ik verhaaltjes van een ander lezen,als ik ze zelf ook kan maken?''Gelukkig kwamen later een boeken over boeiende onderwerpen en is hij die gaan lezen........ Maar een verhalen-kind was het. Altijd,als ik bij hen logeerde werd mijn verhaaltjes-bron aangeboord en verzon hij er zelf ook wat bij. Een favoriet spannend verhaal ging over de ontsnapping van een gevangene. De politie,natuurlijk geholpen door het neefje vond uiteindelijk de boef.Want elke week kwamen ze bij het boodschappen doen langs een gevangenis. Heel spannend....... Jaren later werd ik door mijn neefje gebeld "Weet je nog van die verhaaltjes van vroeger over een ontsnapte gevangene. Dat is nu echt gebeurd in die gevangenis".Gelukkig had de politie hem niet nodig om de gevangene weer in te rekenen.

missen

Een buurvrouw van een paar huizen verder ken ik al van toen we hier pas woonden. Op straat een praatje. Fruit delen. Soms bracht ze zelf gebakken koekjes. In geval van nood liet ik haar hondje uit. Toen Merle er niet meer was,durfde die kleine ook binnen te komen..........Vorige week kwam ze vertellen,dat ze alvleesklierkanker had. Ik was er stil van. Later zei ze nog,dat ze zich zorgen maakte,dat haar hondje naar het asiel zou moeten.We boden aan,dat als de kruimel niet op tijd een nieuw huis had,ze tijdelijk bij ons mocht zijn,om verder te zoeken. We lopen te slecht om nog een hond te nemen.Maar gelukkig is er iemand,die het beestje een nieuw tehuis biedt....... Zonet kwam de buurvrouw vertellen,dat de uitslag van de scan slecht was. Uitgezaaid.Wat moeilijk voor haar, haar kinderen en kleinkinderen.Als buur kun je alleen maar luisteren en ev. praktische hulp bieden. Als ze zwakker wordt,wil ik het hondje wel uitlaten.Ik zal de buurvrouw en haar hondje missen.

winter(se) series

Mijn favoriete series zijn weer op tv. Mountain Men en Alaska the last frontier. Behaaglijk op de bank onder een dekentje kijk ik met belangstelling naar het soms ruige leven in de kou. Beseffend,dat men de belevenissen van die mensen wel spannender en gevaarlijker maakt,dan het is.Vooral het commentaar laat me lachen. Maar de manier van leven en jezelf redden boeit me. Dan stel ik me voor,hoe het was in de periode zonder sneeuwscooters en elektriscch gereedschap. Soms zie je dat op de foto's van de voorouders van de deelnemers.Ook besef ik als koukleum,dat ik zo'n leven wel erg moeilijk zou vinden....... Leuk vind het de manier van moestuinieren tijdens zo'n korte zomer. En de maaltijden,die men eet.Hoewel een rendier schieten,om de vriezer vol te krijgen wel eerlijker is,dan gemakkelijk een stukje vlees bij de supermarkt halen.Eén van de deelnemers aan het programma is vegetarier. Lijkt me moeilijk tussen al die carnivoren. Toch blijft ze wel warm in de koude winters,ondanks de suggestie,dat vlees eten daar nodig is.Vanavond is er weer een uitzending.Dat wordt genieten

kou

Dankbaar zit ik in de inmiddels opgewarmde woonkeuken. Als koukleum ben ik blij,dat we het in deze ruimte tot 18-20 gr kunnen stoken. De rest van het huis maakt me niet uit. Alleen in de slaapkamer heb ik nu een elektrische radiator aan,die de temperatuur op 10 gr houdt..........Gisteren was er een vriendin. Zij was ongerust over haar energierekening het komende jaar. Wat gaat de verhoging van de energiebelastig doen met het totaalbedrag? Wat vind ik het een rotsmoes van de regering,om de belasting op gas te verhogen,zodatde mensen er bewuster mee omgaan. Onder een deken in de kou zitten is het resultaat voor een groep mensen. Geen lekker verwarmende stoofpotten meer koken,want die staan zo lang op het gas. Ook de gezondheid is niet gebaat bij een koud huis. Schimmelvorming en meer belasting voor je lijf,zeker bij mensen die niet zo gezond zijn..... Ik las een mooie quote "de in-de-kou-zitters bidden om warme winters" Ik hoop het voor iedereen. Maar voorlopig hebben we even een kou-en sneeuw dip.

gratis inrichten

Gisteren tijdens mijn ochtenwandelingetje kwam er een mevrouw aan. Ik ging wat opzij,want ze sjouwde een grote staande schemerlamp. "Wilt u een foto maken,ik loop tenslotte niet altijd met een lamp op straat."vroeg ze. Dat deed ik. Intussen hoorde ik het hele verhaal. Ze kende een Syrische statushouder,die een huis had gekregen.Samen met anderen hebben ze de man geholpen om zijn huis van het aller nodigste te voorzien en dan allemaal met gratis spullen. Want die meneer sprak en las te weinig Nederlands om de "ik geef weg"sites te lezen. Hij had ook geen vervoer om een bed of bank op te halen.Maar nu kon hij zich redden....... Wat zijn er dan aardige,behulpzame mensen. Jammer,dat zoiets de media niet haalt. Het zou een mooi tegengeluid geven tegen alle nare berichten.

smaak

Jaren lang is één van mijn favoriete theetjes earl grey. En dan de losse thee van het merk piramide. Helaas zo'n 5 jr geleden was die thee niet meer te koop. Ik verzamelde de restjes uit winkels,waar ik ze kocht.Maar moest op zoek naar een vervanger. Een aantal merken geprobeerd en toen iets gevonden wat ook smakelijk was. De thee van Simon Levelt.Die thee had een sterkere bergamot smaak,dat wel. ......Een paar dagen geleden zocht mijn man iets op internet en komt weer earl greay van piramide tegen. Hij kocht een zakje voor me en ik ging proeven. Wat blijkt,mijn smaakpapillen zijn zo aan de hoeveelheid bergamot van Simon Levelt gewend,dat piramide thee een beet slapjes proefde.Simon Levelt blijf ik dus kopen. Maar wonderlijk,dat je smaak zo veranderen kan.

digibeet

Helaas ben ik niet zo handig op de computer. Maar dat is ook niet nodig "Kom maar,doe ik wel"zegt mijn man altijd. Dan is het verleidelijk,om het aan een ander over te laten en me er niet echt in te verdiepen. Alleen van facebook weet ik meer...... Nu heb ik de laatste tijd problemen met reageren op sommige weblogs. Wij gebruiken altijd Edge. Een tijdje ging dat reageren wel goed via Opera. Zo ook met het lezen van de PZC. Daar verdwijnt op Edge het gedeelte van het Zeeuwse nieuws. Mijn man kwam er niet uit en ach even overschakelen naar een andere browser maakt niets uit.Ook het reageren op blogs ging een tijdje wel goed via Opera,maar nu niet meer.Dus mocht iemand denken,dat ik niet meer lees of wil reageren,dat is niet het geval. Het probleem gaat mij en zelfs mijn man boven de pet.

kort bezoekje.

We gingen naar den Briel,om mijn oude tante te bezoeken.Meestal zit ze na het eten nog in de eetzaal. Daar vertelde men,dat ze naar bed gebracht was. Ze was zo moe.In bed troffen we een 'ziek oud vogeltje"aan. Eerst dacht ik,dat ze overleden was. Geen adem te zien of horen.Toen kwam er weer een teug. Het leek op slaapapneu. Seconden lang niets en dan weer een ademhalen. Tante reageerde niet op roepen of een aanraking. Ook toen even het licht aanging,om kleding te controleren,bleef ze diep slapen(of verder weg?).We zijn een poosje bij haar blijven zitten. Haar adem leek te veranderen,als ik haar hand pakte. De verzorging vertelde later,dat ze de laatste dagen bijna geen energie meer had,niets at of dronk.Ik ben blij,dat ik haar nog zag.Want,om in haar eigen woorden te spreken "de Grote Baas komt haar waarschijnlijk snel halen".

foto uit betere tijden

oude hondenvrienden

In de jaren,dat ik dagelijks langs de dijk liep met de hond,ontmoette ik vaak dezelfde mensen. We liepen met elkaar op en de honden speelden samen. Ik noemde hen "hondenvrienden". Met een enkeling was er echt contact. Niet het dagelijke weer-en hondpraatje, maar meeleven met problemen en ziekten in het gezin.De situatie in de wereld. Zelfs levensvragen werden aangesneden. Mooie gesprekken vaak..........Gisteren kwam ik zo'n hondenvriendin tegen. In de supermarkt of biebbus was het meestal een kort "alles goed bij jullie?"Nu was het weer als vanouds. Na haar vraag "jij bent toch ook 77 jaar?",kwamen we op accepteren van ouder worden,rustig sterven en zelfs"Wil jij nog een andere man,als je alleen overblijft?"Het was als vroeger aan de dijk. Ik kwam met een glimlach thuis. Wat was dat toch een mooie tijd.

belastingstelefoon

Op de belastingtelefoon wordt veel gemopperd. En grapjes gemaakt.Dus had ik niet veel moed,toen ik gisteren belde met een bijzondere vraag van een vriendin.Gelukkig is het een 0800-nummer. En werd de wachttijd aangegeven. Voldoende om snel thee te zetten. Dat geeft geduld.Ik kreeg een vriendelijke mevrouw aan de telefoon. Ze had nog nooit gehoord over,wat ik weten wilde. Maar ging een collega raadplegen.Weer wachten,ik ging er eens lekker bij zitten.De mevrouw verontschuldigde zich. Er was daar niemand met informatie. Ze wilde er verder achteraan "Hier kan ik zelf van leren,ook voor een volgende keer."zei ze.Ze bedankte me voor het wachten en ik haar voor alle moeite.Nu wordt ik binnen 5 werkdagen teruggebeld. Jammer genoeg mag men geen informatie per mail versturen. Dat leek me gemakkelijker. Toen dacht ik nog even gemeen"Is per mail mogelijke foute informatie voor altijd zichtbaar? ".Maar het is een verademing om zo constructief te praten met iemand die meedenkt.

bezoek

Dit weekend kwamen de oudste van mijn zus en haar man op bezoek. Ze sliepen bij een goed B&B om de hoek. Ik realiseerde me,dat ik toch echt oud was. Bij ons slapen zou een opgave zijn geweest en bovendien voor hen een beetje primitiever. Het was heel gezellig. Er viel veel bij te praten. Vroeger was mijn zus de familie-tamtam en vertelde regelmatig over het wel en wee van haar dochters. Die informatie mis ik nu en hoor het af en toe via whatsapp...... Natuurlijk ontbrak de boterkoek niet. Vanaf de logeerpartijtjes in hun jeugd is dat favoriet lekkers voor beide nichtjes. Al pratend merk ik dan,dat het vertrouwd is met die meiden. Ze hebben als kind ook zo vaak gelogeerd. Plus de herinneringen aan gezamelijke vakanties. Ik weet nog,dat toen het aangetrouwde neefje zo'n 25 jr geleden voor het eerst meekwam,hij gezellig kletste,alsof hij hier al jaren kwam. Al met al zijn de oren en tongspieren goed gebruikt. Zo anders,dan ons meestal stille leventje,dat we beiden heel vroeg in bed lagen gisteren ,om wel 10 uur te slapen.

simpele genoegens.

Vanochtend was de hulp in nood(huishouden) er. Ze weet,dat ik een glimmend schoon aanrecht en gootsteen erg waardeer. Zelf heb ik niet meer de kracht om het zó blinkend te krijgen. Leuk,ze doet er dan erg haar best op.Intussen ging ik een straat verder eitjes kopen. Kakelvers,uit het hok gehaald.Dat zijn van die simpele genoegens.Goed voor een glimlach. Intussen staat de thee te trekken en heb ik een mooi boek. Om me heen heb ik een paar mensen,die last hebben van het grijze regenweer en daar bijna de winterblues van krijgen.Dat lijkt me erg,want het weer kun je niet veranderen. Alleen je ervaren van die grijsheid buiten en daar warmte binnen(letterlijk en figuurlijk) voor in de plaats zetten.En misschien helpen simpele genoegens daarbij.

halloween

Gisteren was de buurt-halloweentocht.Met een kaars of versiering konden mensen aangeven of de kinderen mochten aanbellen.Ze bonsden op de deur en ik schrok natuurlijk van al die geesten.Of ik het aanvoelde,ik had een extra zak snoep gekocht. Het was dit jaar een grote groep verklede kinderen. Het snoep,maar ook de mandarijntjes waren bijna op........Op zo'n moment is ook bij kinderen het verschil in karakter al merkbaar. Een meisje dat bedeesd vroeg:"Mag ik er twee,want daar staat mijn kleine broertje?"En grote jongens die met een snelle graai twee marsjes meenamen. Het laatste meisje zei teleurgesteld: "Oh is het fruit op,ik houd niet zo van snoep". Ik ben snel nog een appeltje gaan halen.Want zulk gezond gedrag moet beloond worden. Aan het eind van de tocht was er een disco voor de kinderen. Leuk dat zoiets georganiseerd wordt in straat-verband.Er is nu maar weinig snoep over voor de kleinkinderen van de buurvrouw.

Sterke vrouwen.

Gisteren keek ik de opname van het programma "dokter Ruben". Deze keer was hij in Congo. In een ziekenhuis van een arts,die verkrachte en daardoor verminkte vrouwen helpt. Al eerder had ik iets van deze arts gezien. Maar deze uitzending was zo indringend. Ruben weet mensen aan het praten te krijgen. Vrouwen vertelden,wat hen overkomen was.Een beveiligingsman liet los,dat hij ook een kind van verkrachting was.De mevrouw van de intake werd thuis ook mishandeld door haar man.........Maar wat een sterke vrouwen.Vaak verstoten door hun man,met de nek aangekeken in het dorp en zorgend voor een kind van de verkrachters.Die kinderen worden ook buitengesloten.Het meest trieste was een gesprek met de mannen. Vrouwen vragen er om.Als je vrouw verkracht is,daalt je aanzien in het dorp en moet je haar wel verstoten.Die reactie van mannen en ook het dorp stapelen nog meer ellende op het trauma.Alleen het geloof was nog een houvast. En natuurlijk een operatie bij de kliniek van de arts.De dokter werd trouwens ook bedreigd en kon niet meer buiten zijn beveiligde kliniekterrein komen.De uitzending was een confrontatie met een zwart deel van de menselijke geest.

Rust.

Om de hoek wordt een nieuwe basisschool gebouwd. Doordat die was omgedraaid duurt de bouw veel langer dan gepland. Een tweede fout,het schooltje staat nu 3 m dichter bij de straat.Het metselen ,ramen inzetten en binnenwerk gaf niet zoveel herrie. Maar nu is men bezig met een enorme lap tuin . Er komen stenen in. (Andere scholen krijgen subsidie om hun schoolplein te vergroenen)..........De laatste dagen was het regelmatig een enorme herrie van die zware wals over de ondergrond en later de gelegde stenen. Soms trilden de kopjes op het aanrecht.De ramen en deuren gingen dicht. Dat scheelde al iets.Ik was blij met mijn oordoppen.Alleen het getril in je buik is niet te beschermen.......Maar nu is er rust,heerlijke rust. En maandag zien en horen we wel weer.

muntgeld

Bijna altijd betaal ik contant. Ik ging naar de molen met een los tientje in mijn zak. Een zakje kattenbrokjes kopen."Kunt u pinnen,we hebben bijna geen los geld?"vroeg de mevrouw van de molen. Helaas ik had geen pinpas bij me. Alle losse munten werden bijeengeschraapt om me wisselgeld te geven.........Eenmaal thuis vond ik dat toch wel vervelend voor die mensen. Ik vulde uit mijn muntenpotje het wisselgeld weer aan tot een tienje en ging terug(het is vlak bij).'Alstublieft,geef mij mijn tientje maar"zei ik. De dames moesten lachen,maar waren toch blij met het geld. Wat jammer,dat er zo weinig contant betaald wordt. En het de winkeliers lastig en duur gemaakt wordt om voldoende muntgeld in de kassa te hebben.

kilo's

Een vriendin vertelde deze week,dat ze niet meer snoepte,vanwege suiker. Dit voor spijsverteringsproblemen. Een leuk bijverschijnsel was gewichtsverlies."Dat moet ik toch ook kunnen"dacht ik. Niet dat ik een grote koekjes/chips eter ben.Voor mij is lekker fruit een snoepje en dat eet ik veel.Dus probeer ik nu maat te houden ( zei zij na een paar dagen verjaardags-appeltaart.)........Mijn man is ook met een streng keto-dieet begonnen. Hij groeide na het stoppen met roken en probeert die kilo's nu kwijt te raken. Dat motiveert mij ook om een beetje streng te zijn tegeover mezelf.Mijn eerste snoep-stop is vanmiddag. Bij de vrouwencirkel is er appeltaart. Nog een keer een stukje wordt te veel,dus ik ga bedanken.Ik hoop mijn vriendin achterna te gaan,maar weet,dat de verleidings soms groot kan zijn.

verbaasd

Op de site van Foodwatch was een handtekeningenaktie. "Haal die bende van ons bord" Over gezondere voeding,normale prijzen en minder junkfood overal.Ik ondertekende en zette die aktie ook op facebook. Tot mijn grote verbazing was die post een dag later verwijderd. Desinformatie. Eerlijk gezegd eet ik liever gezond en desinformatief,dan met ingredienten die kennelijk wel mogen van facebook........Later las ik bij meer mensen,dat hun redelijk onschuldig bericht verwijderd was. Of er zit een foutje in het algoritme,dat desinformatie opzoekt. Of de normen over wat facebook normaal en desinformatief vindt zijn verscherpt.Ik ga een berichtje van David Icke delen. Kijken wat er dan gebeurt....... Ik had foodwatch gemaild,of er ook anderen deze reactie kregen. Komt er net antwoord binnen. Miscommunicatie tussen hen en Meta. Dus mijn verwijderde bericht is weer teruggezet.

nieuwe kapster

De kapsalon,waar ik al -tig jaar kwam is dicht. Personeelstekort en het werd te druk met meerdere salons.Zo jammer. Er is nog een officiele kapsalon in het dorp,maar die trekt me niet. Tijdens mijn wandelingen in het dorp,kwam ik een maand geleden langs een woonhuis met prijslijst op het raam. Een mini-kapsalon.Gisteren ging ik kijken en meteen een afspraak maken. Een aardige mevrouw,die een wat rommelig salonnetje heeft in een achterkamer. Ik kon meteen blijven. Ze zag mijn dunne haar en zei goedgemutst "Oh,daar maak ik een mooi kapsel van". Dat is haar gelukt.Het kostte maar 10 euro,voor mij was het meer waard. Ik heb naam en telefoonnummer en blijf daar klant. Bij thuiskomst zei mijn man "Wat heb je een lief kort koppie,je ziet er jong uit". Een mooi compliment,als je bijna 77 jaar bent.

gestopt

Dit weekend ben ik gestopt met journaal kijken en nieuws op de radio luisteren. Al veel langer ergerde ik me aan de opsomming van ellende.Triest voor de nabstaanden,maar waarom moet ik kennis nemen van een treinramp in India of een busongeluk in Nigeria? Bovendien heeft het nieuws een bepaalde kleur en dat is niet altijd de mijne.Praatprogramma's keek ik al langer niet meer.Nu merk ik hoe de journaal-en nieuwstijd zat ingebakken in mijn systeem. Snel afwassen,want ik MOET kijken. Of in de ochtend het radiootje klaarzetten om te luisteren.Ik ben gewoon aan het afkicken....... Niet dat ik het wereldgebeuren buitensluit. Maar op een nieuwssite bepaal ik,welk item ik wil lezen en welk niet.Ook al zou ik de laatste politieke nieuwtjes missen,dan is dat nog niet erg.De PZC-site geeft voorlichting over alles wat er in de buurt gebeurt of georganiseerd wordt. Dat is genoeg.Het is zo lekker rustig.

energie

Gisteren keek ik op blckbx de film "the primordial code". Boeiend en prachtig gefilmd. Er kwam een stuk in voor over de energie van een piramide.De filmmaker probeerde,wat een piramide als kas in zijn moestuin deed. Snelle groei en grotere planten.Als ik nog een moestuin had,zou ik het graag proberen.......In de jaren "80 waren er ook boeken en artikelen over piramides. Ik maakte er eentje van houtboard en zette die onder bed. Helaas niets gemerkt van diepere slaap. De verhalen gingen,dat je voedsel verser bleef onder een piramide. Een enkeling zette er eentje op de benzinetank en claimde zuiniger brandstofverbruik......Ook begon een project met piramide woningen. Wij hadden wel interesse en volgden de eerste bijeenkomsten. Helaas ging het niet door. Ik had wel in zo'n apart huis willen wonen. Toen snapte ik niet helemaal wat men bedoelde met die energie. Nu heb ik er meer van gelezen en gezien.

bezoeker

Een paar maanden geleden zag ik regelmatig in de tuin hiernaast een rood katje scharrelen.Ik heb gecontroleerd,maar de tuin was geen wc. In onze tuin zitten veel vogels. Dat lokte de kleine jager het muurtje op,om te observeren. Op een bepaald moment sprong hij ook in onze tuin. Ik hoor dat aan de alarm-roep van de merel. Twee keer kreeg de kat een waarschijnlijk zieke jonge merel te pakken.Nu is het een paar keer per dag een rondje tuin doen. Hij heeft een holletje onder de struiken en ligt daar veilig verscholen alles te bekijken........Langzaam en voorzichtig heb ik geprobeerd hem te benaderen. Want oh,hij is zo schuw. Nu begroeten we elkaar met een snel "kopje geven" en miauwen.Ik weet niet veel van katten gedrag.Maar dit vind ik leuk,om het vertrouwen te winnen.In de buurt heb ik navraag gedaan,maar men kent hem niet. Die zal wel iets verder wonen.

kruidenheksen

Bij compleetdenkers op youtube zag ik een gesprek met twee kruidenheksen. Voor mij genieten. Een deel van hun kruidenkennis wist ik al. Maar toch leerde ik er van. Meestal haal ik uit de tuin één kruid voor b.v een kopje saliethee. Maar de heksen liepen door hun tuin of de natuur en plukten waar ze zin in of behoefte aan hadden. Ik ben dat ook gaan doen. Een salieblaadje,wat rozemarijn,een takje munt en wat lavendel. Onverwacht lekkere combinaties.Ik zal volgend voorjaar nog wat meer gaan planten.Ook hadden zij vaak een boeket "wilde bloemen"in de kamer staan.Ook dat gaf een goede energie. Toen ik vroeger regelmatig met de hond aan de dijk liep,nam ik wel iets moois,dat onkruid heet mee.Eerdaags ga ik rozenbottels,meidoorn en duindoorn plukken. Ev drogen en een paar vruchtjes in de kop thee doen. Voor mij is in de avond een kopje rooibos met verse citroenmelisse favoriet. Je moet daar mooie dromen van krijgen.Ik blijf de kruidenheksen op hun youtube kanaal volgen

druk bezig

Soms heb ik gewoon een halve dagtaak om redelijk fit te blijven. Op dit moment hebben zowel mijn man als ik last van triggerpoints in de schouder(trapezius). Dat is steeds even een kleine oefening doen. In de ochtend en avond masseer ik zijn schouder en mijn nek met toco-tholin olie. Het helpt voor een paar uur en gelukkig ook om in te slapen. Maar de keuken ruikt wel naar pepermuntjes.De chiropractor legde me dinsdag op de pijnbank en dat geeft iets verlichting. "We hebben toch nog ergens een oud massagekussen"bedacht mijn man. Inderdaad ook in een stoel met dat kussen zitten helpt een beetje. Zo kabbelen we verder. Eerst straks mijn brood kneden en dan pas de olie gebruiken. Want brood met pepermunt,dat hoeft niet.Op youtube zag ik een massage met een tennisbal. Misschien ook eens proberen.

een klik

Zaterdag was er een nieuwe mevrouw op de vrouwencirkel. Alsof ze al jaren kwam. Met sommige mensen is er meteen een gevoel van vertrouwd zijn. Dat was bij iedereen in de cirkel het geval.Mooi zoiets. ...... Zondag kwam de "oude buurvrouw"nog even langs. We zaten weer te kletsen als vanouds. Alsof we elkaar net gezien hadden en ze nog hiernaast woonde.Ik gun hun het mooie huis in de polder. Maar jammer,dat ze hier weg is.......Gisterenavond kwamen een vader en zoon een motor kopen. De vader was ook een sleutelaar,die motoren opknapt. Met die gedeelde hobby was er voldoende gespreksstof. Een kopje koffie en allerlei technische termen rolden voorbij. Die belangstelling kan er al vroeg inzitten. Zondag vertrokken hier 9 mannen met motoren richting motormarkt. Een manneke(3 jr) uit de straat reed voorbij in de bakfiets. Met grote ogen en open mond keek hij en zuchtte "Allemaal motors". Zijn opa had niet door,dat hij er graag even tussen gelopen had.Die zal bij het ouder worden wel eens naar al die motormuizen hier komen kijken.

klimaatverhalen

Mijn hele leven heb ik geprobeerd milieuvriendelijk te leven. Nu is die zorg voor het brede begrip milieu verengd tot klimaat met als uitschieters de CO2-dreiging en stikstof-ellende. Gisteren zag ik de laatste podcast van univibes met Karen Hamaker. Iemand die o.a. milieukunde studeerde in de jaren '70. Wat toen nog een breed terrein was en de verschillende inzichten vreedzaam naast elkaar konden bestaan.Er was geen leidend narratief,waar ieder zich aan moest houden op straffe van uitsluiting of ontslag....... Het was weer een boeiend verhaal.Met verbindingen met het verleden. Uitleg hoe tegenwoordig allerlei machtsstructuren bij elkaar komen met als opvallend uitvoerend orgaan het WEF. Van het gas,het vlees en de benzineauto af.Controle via CBDC. Want we zullen niets bezitten en gelukkig zijn. .... Toch zette ik met een glimlach de podcast uit. Het laatste stuk was positief met een oproep over wat wij allemaal zelf kunnen doen.

bezoek

"Zijn jullie dit weekend thuis?"kwam er een appje van mijn nichtje. Zij hadden het plan voor een weekendje Zeeland en wilden koffie komen drinken. Heel gezellig. Wat bleek,ze sliepen in een B&B hier in het dorp. Het was daar zo goed,dat haar oudere zus over een poosje ook in het dorp komt logeren. Hoe leuk die logeerpartijen vroeger ook waren,nu is het wel rustig om alleen bezoek en geen logees te hebben. Trouwens die arme studenten,die vroeger hier vakantie hielden,hebben nu meer te besteden.... We hebben gezellig zitten praten en veel gehoord over hun vakantie naar de VS. Hun ervaringen kwamen deels overeen met die van ons in 1980. Het nichtje kwam als kind hier elke schoolvakantie logeren. Haar zusje kon door astma niet lang bij ons hondje van die tijd zijn. Ook die herinneringen haalden we op.Zondagochtend liep ik tijdens mijn ochtendwandelingetje langs het B&B. Mijn nichtje wenkte "Straks gaat mijn man even hengels kopen een eindje verderop. Is het goed,dat ik dan naar jullie kom". Dat was het natuurlijk.Toch makkelijk,dat overnachten zo dichtbij.

bijna buren

Het huis hiernaast is bijna verkocht. Gelukkig maar. Vooral voor de oude buren. Maar hier was het ook stil. Ik had al het één en ander gehoord over de mogelijke koper.Gelukkig niet het gezin met vijf kinderen. Daarvoor is de gehorigheid via de slaapkamerramen te groot. .....Gisteren belde er een mevrouw aan. De mogelijke koper,die wat inlichtingen wilde.Ze kwam binnen en we hebben gezellig zitten praten. Ik kon positieve zaken vertellen over ons straatje en over het huis. Het enige puntje is een ev. reparatie aan de vloer. Daar wordt nog onderzoek naar gedaan. Ik hoop,dat de koop doorgaat en vermoed,dat we er een prettige en rustige buurvrouw aan gaan hebben.......Ook het omgekeerde schooltje is al een eind afgebouwd. Ik ben benieuwd,wanneer de kinderen er in kunnen. Ook dat zal leven in de brouwerij brengen.

Aquiltje

Ons tweede hondje was een echte "vuilnisbak". Maar ook zo sterk en lief als die vaak zijn. Toen de Duitse herder moest inslapen,twijfelden we over weer een rashond of een weekendje Parijs. Mijn man las een advertentie in de krant over gratis pups. "Oh laten we gaan kijken"zei ons logeetje van dat weekend.Dat deden we. Bij een bak vol zwart-witte bolletjes was de keus snel gemaakt.We namen een rustig pupje mee. Het logeetje was enthousiast......Mijn man ging de week daarna naar het weekendhuisje van zijn ouders. Pupje mee. Ze sliep 's nachts onder in de slaapzak,lekker veilig.Wat hebben we daar een fijn hondje aan gehad. Ze was de lieveling van de kinderen uit de straat. Die gingen soms allemaal mee om de hond uit te laten. Ik leek de rattevanger van Hamelen wel.Eenmaal echt oud ging ze slecht horen. Dat was een fluitje meenemen buiten en op de vloer stampen binnen. Als we buiten zaten,kwam er regelmatig een koppie om de hoek,om te kijken of er nog mensen waren. Het gepraat hoorde ze niet. Regelmatig komt ze nog wel eens in de gesprekken voor.

low carb

Een vriendin vraagt me regelmatig mee te gaan naar medische afspraken. Twee horen en onthouden meer. Ze heeft beginnende diabetes en wil dat met leefstijlverandering aanpakken. Dit voorjaar vroeg ze naar voeding. Ik vertelde van een groep medici,die goede resultaten behalen met low carb voeding.Ze zag wel iets in die visie. Samen maakten we een paar menu suggesties en ze gooide haar eetpatroon om. Deze week was er een bezoek aan een dietiste. De mevrouw was vol lof over de al zelf ingeslagen weg. Ze kon er weinig aan toe voegen. Een snelle vervolgafspraak was ook niet nodig.Meer bewegen gaat niet door rugklachten,dus de verbetering moet vooral van voeding komen.Nu hopen,dat het bloedonderzoek ook goede resultaten heeft. Toen ik haar gewichtsverlies zag,raakte ik weer gemotiveerd,om iets minder te eten.

snoepwinkel

Al een tijdje twijfelde ik ,of ik een abonnement zou nemen op "thatsthespirit.nu".Een snoepwinkel voor bewuste mensen,noemt men het. Bewust,weet ik niet,maar snoepen is het wel voor me.Ik wist niet zeker,of ik er wel voldoende films en docu's zou bekijken voor het geld. Nu zei mijn man laatst: "Zullen we netflix maar opzeggen,we kijken bijna nooit meer?." Ineens bedacht ik,om dan die andere streamingsdienst te nemen. Mijn man heeft zijn schotel op het dak,waar hij regelmatig wetenschappelijke programma's vandaan plukt'En ik nu snoepen....... Een prima besluit. Ik zit in de avond achter de laptop me te laven aan allerlei moois. Van voeding,meditatie tot sjamanisme toe.Ik kan kiezen,waar mijn pet naar staat. Gisteren zag ik Marcel Messing over de Katharen. Ik hoor hem graag vertellen en ook de beelden waren mooi.. En vanavond begin ik aan een serie over voeding. Lekker snoepen,zonder dik te worden.

DSA

Vandaag gaat het eerste deel van de Digital Services Act in.Met deels een bescherming van klanten bij heel grote internetwinkels. Maar ook een stuk beperking van de vrijheid. Op facebook en youtube werden al lang onwelgevallige berichten verwijderd. Soms met een "straf"van een aantal dagen niet mogen publiceren. U zit in de gevangenis,net als monopolie.Nu wordt het nog strenger. Allemaal om desinformatie tegen te houden. ..... Ik denk dan "Mag ik zelf oordelen over wat ik wel of niet geloof? En gewoon mijn gezonde verstand en onderbuikgevoel gebruiken".Helaas blijkbaar gaat "de waarheid"door een zekere groep mensen bepaald worden. Meningen die afwijken worden verwijderd. Stond er niet in de bijbel "Neem kennis van alles en behoud het goede"?

pech

Zaterdag wilde ik een been in mijn spijkerbroek steken en het knoepte in mijn rug. Balen,ik kon alleen maar strompelen.Het ging juist zo goed de laatste maanden. De vrouwencirkel moest ik afzeggen. Een wandeling en oefeningen doen zit er even niet in.Ik voel me een oud vrouwtje. Voor de nacht nam ik een extra grote drup THC-olie en dat zorgde voor slaap.Het is niet verstandig om verwachtingen te hebben. Ik had gehoopt weer redelijk rond te lopen en dat valt tegen. Gelukkig heb ik mooie boeken.En als ik heel stil zit,ben ik even pijnvrij.

schoon?

Het boek schoon,was heel anders,dan ik verwachtte. Geen verslag van een man,die steeds minder zeep e.d. gebruikte. Maar een verhaal van het begin van de huidverzorging. De eerste zeep met alle beloften en reclames.De concurentie in die bedrijfstak. Tot nu toe,al die verzorgingsproducten met de zelden bewezen resultaten voor een mooiere en vooral jongere huid......Ik weet nog,dat mijn vader zei "Als al die dure smeerseltjes echt zouden helpen,had de koningin geen rimpels". Langzaam verschoof die industrie van alleen beloofde schoonheid naar het terrein van de dermatoloog. Met dat verschil,dat medicijnen getest en toeglaten moeten worden en verzorgingsproducten niet. Het is dus echt voorzichtig proberen voor de mensen of b.v een creme of lotion bij hen helpt tegen acné. Al lezend kreeg ik het gevoel,dat die bedrijfstak een echte jungle was. Met psychologen voor de reclame. Om mensen zelfvertrouwen te geven uit een potje van soms 100 euro. Voor mij is gezond verstand en kijken,wat bij jou past het beste. Op mijn wastafel staan al 50 jaar een paar producten van Weleda.

kostenplaatje

Er is financieel van alles gaande. Het voelt,als een poot uitgedraaid worden. Van de bank kwam een bericht,dat er twee voordeliger betaalpakketten bij de betaalrekening kwamen. Dat lijkt aardig. Maar de mogelijkheden om contant op te nemen en te storten werden minder bij dat goedkope. Een zachte dwang naar een cashloze maatschappij?....Zo lees ik vanochtend,dat één energiemaatschappij al begint met maandelijks 10-20 euro te laten betalen voor het leveren van stroom van de zonnepanelen aan het net op bepaalde tijden. Ik moet me er eens goed in gaan verdiepen.Ook dat klinkt als een smerig truukje. Eerst mensen overhalen te investeren in zonnepanelen. Als ze liggen,langzaam de opbrengt voor de eigenaar afromen. Waar weinig nieuws over naar buiten komt, is de salderingsregeling met mogelijke verandering. Ik ben benieuwd waar nog meer de duimschroeven aangedraaid gaan worden.Want de overheid speelt financieel voor Sinterklaas en wij mogen de cadeautjes betalen.

reisverslag

Een nichtje is op dit moment op vakantie in de VS. Ze zet haar foto's en stukjes tekst op een site,zodat iedereen kan meegenieten. Wat een herkenning.Wij waren daar 43 jaar geleden ook. De foto's maar ook de beschrijving van de overweldigende natuur,er is in al die jaren niet veel veranderd. Ik heb mijn oude reisverslag opgezocht en zitten lezen. Veel wist ik nog,maar niet alles. Er heerste toen een hittegolf en we zijn niet verder gegaan naar Texas.Maar in de Rocky Mountains was het in de nacht tegen het vriespunt en hadden we het koud in ons tentje.Regelmatig werd ik lek gestoken door muggen. Behalve adembenemende natuur was er ook het genieten van het typisch amerikaanse "junkfood". Meestal kookten we zelf,soms op een houtvuurtje. De koelbox werd gekoeld met een zak ijsklonten. Dat kocht je bij een tankstation.We hebben veel aardige en behulpzame mensen ontmoet.Want onze 7-jaar oude buick had een paar keer pech. Dan waren er mensen,die ons b.v. van de garage naar een motel brachten.Maar ook veel praatjes onderweg,als mensen hoorden,dat we uit Holland kwamen.Al met al een leuke duik in het verleden.

schoon

Gisteren zag ik een artikel over een Amerikaanse arts en journalist James Hamblin,die al jaren niet doucht.Mijn eerste gedachte was "Wij kregen pas een douche toen ik 12 jaar was en dat was normaal in die tijd". Poedelen in de keuken met een teiltje en washandje. Eén keer per week in de grote teil.Ook op vakantie was soms dagen lang de beek naast de tent onze wasbak......Het was boeiend te lezen,wat dat met water wassen,ook van zijn haar deed met huid en geur.Hij heeft er een boek over geschreven. Meteen keek ik bij de bieb en die hadden zowaar dat boek. Dus ik reserveerde "schoon".Ik ben heel benieuwd. Het zal wel een stukje herkenning van vroeger zijn.Misschien veranderen mijn gewoonten daardoor. Maar ik douche alleen in de warme zomer elke dag eventjes.Straks volgt er een ouderwetse wasbeurt aan de wastafel.

voedsel veiligheid

Vannochtend las ik het op een nieuwssite. De docu "poisoned"op netflix is in de paar dagen al heel vaak bekeken. Ik keek ook. Indrukwekkend. Het gaat over de veiligheid van voedsel. Hoe de regels daarvoor in slachthuis en fabriek soms aan hun laars gelapt worden.Bewust,want verbeteren kost geld. Zelfs groenten,die bewaterd worden uit vervuilde sloten,kunnen een gevaarlijke E-coli bevatten.Er kwamen op rij een stel grote voedselschandalen uit de VS voorbij. Met ook dodelijke slachtoffers. Toen ik keek,herinnerde ik me het weer.......Aan het eind van de lijn,in eigen keuken kunnen we veilig werken. Daar werd ik weer eens met de neus opgedrukt. Met het klaarmaken van kip,b.v.niet alleen vuile handen,maar ook de knop van de kraan schoonmaken.Ik had me ook niet gerealiseerd,dat gehakt of een hamburger vlees van een aantal koeien bevat. Dus meer kans op een bacterie. Nu nog beter doorbakken. Zo ook met gesneden sla in een zakje.Geef mij maar één krop.Spruitgroenten maak ik zelf.Ik merkte ook,dat ik vaker mijn handen waste,toen we de hond nog hadden. Al met al een paar verbeterpunten gezien deze week.

verschil

Een paar keer las en zag ik een stukje over het verschil in postuur van mensen in de jaren'60 en "70 en nu. Er waren meer maatjes 38/40 en op de basisschool van die lange jongens met magere ribbenkasten. Vooral op strandfoto's is dat te zien.Als één van de grootste aanjagers van langzaam aankomen werd HCFS een zoetmaker gewonnen uit mais genoemd. In de VS was een overschot aan mais en men maakte daar een fructose-siroop van. Die werd in frisdranken ,snoepgoed en ook gewone producten verwerkt.Het was verslavend.Natuurlijk zijn er meer oorzaken. Minder geld voor snoep in die jarenn Veel meer bewegen.Minder snoepen tussen de maaltijden door.........Ook werd er in die tijd niet "gezeurd"over overgewicht. Nu brengt een tailleomvang van meer dan 88cm een vrouw al in de gevarenzone. Als ik denk aan grootouders,ouders en andere volwassenen uit mijn jeugd,die werden op oudere leeftijd stevig.Mannen kregen een buikje. Toch was dat wel ontspannen. Gewoon lekker eten,een sigaartje en een borrel op zijn tijd. En geen alarmerende verhalen,hoe ongezond dat alles is.Want die soms tegenstrijdige berichten zouden stress kunnen geven en dat is ook niet gezond.

heet

Door het kijken naar de vakantiefoto's van mijn nichtje,komen herinneringen naar boven. Over onze vakantie naar de VS in 1980. 7 weken in een oude buick van kust naar kust. Ook toen was er een hittegolf en we meden de zuidelijkste staten. Gisteren zag en las ik hun verslag van Death Valley. Dat was toen voor ons de enige keer met temperaturen boven de 50 gr. Schoenen met dikke zolen aan vanwege het hete asfalt. Ik raakte een steen aan,gloeiend .We kregen een folder mee over de gevaren en met raadgevingen. Mijn man had gelezen over een eitje bakken op de motorkap.We probeerde het. Inderdaad het eitje stolde,maar gleed van de schuine "bakplaat"op de grond.Dan is het een verademing om weer in de auto met airco te zitten.

Heelal

Zomergasten kijk ik niet vaak. Het duurt zo lang. Maar bij de aflevering over de oerknal en zwarte gaten zat ik aan de buis gekluisterd. Wat kan die natuurkundige boeiend vertellen. In zijn stem het ontzag voor het mysterie. Bovendien "praatten"zijn handen ook mee en kwam het verhaal nog beter over.Een maand geleden zag ik nog een docu over zwarte gaten.Zulke interessante materie,maar soms aan de rand van mijn bevattingsvermogen. Ik snap dan,wat er gezegd wordt,maar kan het niet in eigen woorden navertellen........Soms denk ik wel eens aan die miljarden,die uitgegeven worden aan onderzoek ver weg en terug in de tijd. Natuurlijk wil men dat alles weten en onderzoeken,maar het heeft geen praktisch voordeel(denkt deze simpele ziel). Dan de armoede dichtbij,waar misschien minder geld naar toe gaat. Je kunt beter een zwart gat zijn,dan een vluchteling in een Afrikaans opvangkamp.

mini-gastheer.

Mijn broer had oude foto's gedigitaliseerd. Het viel op hoe vaak ik er op stond in de jaren,dat ze in Frankrijk woonden. Ik herinner me nog goed de eerste keer,dat ik bij hen kwam.Mijn neefje(5 jr) had die eerste maanden nog geen vriendjes. Hij was zó blij,dat ik kwam en gedroeg zich als een mini-gastheer. "Zit je stoel lekker Iza?. Zal ik je tas meteen naar de logeerkamer brengen? Wil je een kopje thee? Ik heb mamma gevraagd een lekkere boterkoek te bakken."Ik heb me zelden zo welkom gevoeld........ Elke ochtend kwam er een koppie om de deur kijken,of ik al wakker was. Dan bij mij in bed en verhaaltjes vertellen.We hebben gevoetbald,gezelschapsspelletjes gedaan,geknutseld en zijn met allen naar het zwembad en de kermis geweest.Het was een leuke week en ik had me weer helemaal kind gevoeld.

hitte en kou

We worden gebombardeerd met akelige verhalen over de huidige hitte in zuid-Europa. Natuurlijk is het voor sommige mensen niet best om te leven bij 40+ graden.Maar vroeger waren er ook wel eens zulke zomers met die hoge temperaturen. Dan stonden de media niet bol met dreigend rode temperatuurkaartjes. Bovendien je kunt je toch aanpassen aan de gwoonten daar. Alleen in de ochtend en avond aktief zijn. Ook is er de mogelijkheid je vakantie te schrappen..........In 1976 waren er stukken in de krant over flinke hittegolven in Frankrijk en Spanje.Wij hadden ingepakt voor een vakantie in die richting.We brachten de hond naar mijn schoonouders in de Achterhoek. Intussen kwamen de verhalen van campings zonder water en vervelende toestanden. Ineens besloten we "We gaan naar het noorden,naar Zweden". Een prachtig land. Alleen had ik me niet gerealiseerd,dat kleding en slaapzakken waren ingepakt voor een warm land. Wat hadden we het koud soms.Ik weet nog,dat ik lag te rillen in de tent. Mijn man besloot een groot vuur te maken ,om op te warmen en desnoods een beetje bij te slapen.Het jaar daarop gingen we weer,maar nu met warme truien.