bedankt buurman

Gisteren wilde ik naar de zonsverduistering kijken. We moesten nog eclipsbrilletjes hebben,maar waar? Mijn man gaat dan fanatiek zoeken.Zonder resultaat "Geef je laskap maar"zei ik. Helaas,die lag bij zijn broer. Dan is er gelukkig de buurman met wel twee laskappen. Zo kon ik veilig kijken.Mijn kindertijd kwam boven. Het glaasje,dat mijn vader roet-zwart maakte. Wij als kinderen mochten om de beurt kijken.Toen al vond ik het een mooi fenomeen. Als volgend jaar de bijna volle zonsverduistering hier ook te zien is,gaan we op tijd eclipsbrilletjes halen. En ergens goed opbergen,maar vooral onthouden waar.

gezond oud worden

Vanochtend las ik een artikel,waar ik helemaal stil van werd. Men schreef,als ozempic/wegovy massaal gebruikt wordt, dit grote financiele concequenties heeft. Niet alleen voor de kosten van het medicijn zelf. Nee ook,doordat dan veel mensen gezonder en daardoor ouder worden. Minder obesitas,diabetes en hart-en vaatziekten op korte termijn. Maar oudere mensen kunnen meer klachten/kosten hebben. Dat jaagt de kosten van levensverzekeringen en ziektekostenverzekeringen op. Zelf denk ik dan aan meer pensioen en AOW-uitkeringen. Het is dus voor de staat en allerlei verzekeringsmaatschappijen winstgevend,als de mens vroeg sterft.En het liefst niet al te lang ziek is. Het is maar,dat ik het weet.

licht

Gisteren zag ik bij univibes een boeiende podcast over licht. Speciaal zonlicht. Dat veel mensen en vooral kinderen minder buiten komen. En niet de gezonde invloed van zonlicht meer hebben.Het advies was om gewoon zo'n 10 min buiten te staan als de zon opkomt.Die geeft het startsein aan de energiecentrales in alle cellen. In de winter moeilijker,want dat is pas rond half negen. De raad was,om te zeggen tegen de chef,dat je even naar buiten ging.Net als de mensen met rookpauze,maar dan met andere gezonde invloed. Ik dacht aan al de tijd,dat ik vroeg met de hond fietste. Ook zat ik in de zomer wel buiten te onbijten.Waarom eigenlijk nu niet meer?. Wel een ochtendwandeling,maar dan later. Vanochtend besloot ik de gewoonte te veranderen. Liep om 7.30 in nachtpon met joggingpak er over buiten. Het was heerlijk. Weekend-stil. Twee anderen tegengekomen. Nu snap ik weer,waarom ik vroeger zo genoot van de vroege ochtendwandeling

ouderwets

De laatste jaren wordt er steeds minder gespeeld op straat. Nu is er ook drukker verkeer. Soms kom ik op het trottoir een hinkelbaan tegen. Waarschijnlijk steeds van dezelfde kinderen. Zo'n 30 jr geleden voetbalde mijn man elke droge avond met een stel buurkinderen.Een zelfbedacht spel,dat ze "voetbaltikkertje noemden. Dan ging na zessen de bel en stonden er een paar jongentjes op de stoep. Voetbal onder de arm "Mag Hans komen spelen?"was de vraag,alsof ik de moeder was. De inmiddels zelf vader zijnde jongens weten het nog........ Zonet zat ik in de zon. Ineens hoorde ik zingen "Annemaria...koekoek". Een echt oud kinderspel. Wij deden dat ook in onze kindertijd. Het klonk zo vertrouwd en gezellig,dat ik bijna in slaap viel

bejaardenpraat.

Elke zondagmiddag bel ik met mijn oude schoolvriendin in Suriname. Sinds 7 jr geleden haar man overleed,woont ze niet meer op haar boitie,haar paradijsje. Maar in de "gevangenis" van de stad.Heerlijk om iemand zo goed te kennen,dat je alles kunt zeggen. Zelfs de pijntjes worden besproken,zonder dat het als klagen voelt. Zij heeft een heup met schroeven,een andere met een scheur en een nieuwe knie. Dan wil je wel verzuchten; "meid ik heb weer zo'n pijn de laatste dagen".Samen brainstormen we over mogelijke oplossingen.Maar ook levensvragen komen voorbij. Vaak moeten we lachen.Zo is het snel anderhalf uur verder. Alsof we bij elkaar aan het theedrinken zijn. Het mooiste,wat ik van haar geleerd heb is accepteren van wat komt en vertrouwen. Het gesprek eindigt met "tot volgende week". Ik hoop,dat we dat nog vaak zullen zeggen.

favorietje

Vanmiddag gingen we theedrinken bij de vorige buren,die nu "aan de overkant"wonen. Leuk om hen weer te zien en bij te praten. Het is dan net,alsof ze nog een deur verder wonen.We werden begroet met een kermconcert. Twee heel blije honden.Vooral dat Spaanse schlemieltje was aandoenlijk aan het kermen. Ze is mijn favoriet.8 jr geleden ging ik met de buurvrouw mee tijdens een kennismakingsbezoek met een Spaans rescue-pup van 6 mnd. Een schat van een beestje, Er was meteen een klik tussen hond en nieuwe baas. We hadden een opening in de heg,zodat de honden "bij elkaar op bezoek"konden. Vaak kwam die kleine onze hond halen ,om te ravotten in de tuin.Zo'n contact verwatert nooit. Van beide kanten

bijblijven

Gisteren op de vrouwencirkel ging het gesprek over bijblijven wat betreft het nieuws.Een aantal vrouwen keek geen journaal of praatprogramma meer.Omdat dhet ene na het andere angstaanjagende item,soms nog eens extra aangedikt voorbijkomt.Ondanks het besef,dat het maar een visie is,kan er toch wat negativiteit blijven hangen.Zelf kijk ik ook niet meer. Maar lees op de laptop de koppen van de PZC.Om globaal te zien,wat gebeurt of nog erger,wat dreigt te gebeuren.Maar ook het lezen van alternatieve nieuwssites heb ik geminderd.Hun berichten zijn vaak tegenovergesteld. Maar even zeer misschien wat aangedikt om het spannend(zeg maar angstaanjagend).te maken. Het belachelijk maken van een ijsbeer met vogelgriep,is toch een verwijzing naar de zaken,die op gezondheidsgebied gebeuren. Het is geen kop in het zand steken,denk ik.,Maar meer mijn tijd en aandacht liever aan andere dingen besteden.

Het lukt me opnieuw niet om te reageren bij sommige blogs. Deze keer meer dan de vorige keer.Dus geen gebrek aan meeleven