vakantie

Zeker vier weken lang wachtte mijn man op stabiel zomerweer in Frankrijk. Nu is het zo ver. Vannacht vertrok hij met de hond richting boerderij. De geboortestreek van Merle. Alleen was nu het huis verhuurd en gaat hij op de camping staan. Het is jaren geleden, dat Merle kampeerde. Gelukkig kan ze hier los lopen.
Het is stil zonder man en hond. Ik merk nu, hoe een hond het dagritme beïnvloedt. Ik heb alle tijd, er is geen uitlaten. Het buurhondje snapt er niet, als ze komt kijken. Geen Merle.
In het kader van 'toch bewegen" liep ik naar de verhuisde kringloopwinkel. Mooi ingericht en daardoor verleidelijk. Even overwoog ik een ovenschaaltje te kopen. Maar bedacht op tijd, dat ik er genoeg heb. Dat is een valkuil van de kringloopwinkel. Het kost zo weinig. Ik ken mensen, die "kringloop-verslaafd" zijn. Voor je het weet, zijn de kasten weer vol.

meteen mis

Een paar maanden geleden kwamen er mensen in de straat wonen met twee grote honden. Ik hoopte op een goede kennismaking met Merle. Maar de eerste keer, dat ik langs hun huis liep, klonk er een fel duo-geblaf.
Een week of drie geleden zag ik de mevrouw met haar honden op een redelijke afstand. Haar honden hingen blaffend in de riem.
Gisteren kwam ik terug van de dijk. Meestal doe ik Merle aan de riem bij het hek. Maar nu had ik mijn handen vol met zwerfvuil en lette eigenlijk alleen op de vuilnisbak. Daar kwam de mevrouw met haar honden de hoek om. Hevig blaffend, toen ze Merle en het buurhondje zagen.  In een tel vliegt Merle er op af. Ik kon haar op tijd terugroepen, maar het was mijn fout.
Helaas sprak de mevrouw haar honden niet aan op het geblaf. Ook de vorige keer niet. Ik weet, dat het nu foute boel blijft van Merle's kant. Heel vervelend. Want ik moet vanaf nu extra opletten, als ik het gangetje naast het huis uitkom. Als daar de blaffers voor het huis op straat lopen, gaat het helemaal mis. Jammer.

klaar

Al een tijdje zat ik er tegenaan te hikken. Het digitaal invullen van de inkomstenbelasting. Ik had uitstel aangevraagd, omdat ik in de maand april zonder bril zat en slecht zag. Ik had wel alle voorbereidend werk gedaan.
Hoewel ik de theorie over boekhouden of belasting snap, ben ik niet goed in het overzien van een stel cijfers op één pagina. Vroeger was het invullen van cijferlijsten en rapporten iets, wat ik moeilijk vond. Die "afwijking"maakt,dat ik opzie tegen de belastingklus. Terwijl ik weet, dat het snel gedaan is.
Dus stond ik vroeg op, begon meteen na het ontbijt en zat om 9.30 ontspannen aan de koffie. Gepiept, het klusje. Ik was toch bezig en maakte daarna een sjawl van een lap stof en stopte een stel sokken.
De post bracht het tijdschrift "genoeg". Na een lekkere wandeling met de buurvrouw en de twee honden heb ik nu tijd "genoeg"om dat te gaan lezen.

elk wat wils.

Mijn man houdt van voetbal, ik niet. Dus is het weer tijd voor de warme hap achter de tv rond zes uur. Zelf eet ik gewoon aan tafel.
Maar dankzij de KRO is er voor elk wat wils op de tv. Als detective liefhebber kan ik elke wedstrijdavond een spannende detective opnemen of kijken. Is de wedstrijd op een avond niet boeiend voor mijn man, dan kijk ik. En de rest van de opnames komen wel, als de voetbal is afgelopen.
Eerst was ik bang, dat er veel herhalingen via eerdere uitzendingen op canvas zouden zijn. Maar nee, er zijn nieuwe afleveringen van o.a.Dicte en Rebecka Matinsson.
Toen we ooit in het grijze verleden naar een tv gids zochten, besloten we de microgids te nemen. Als "dank"voor de vele mooie detectives ook toen al. En ook dat denken aan niet-voetballiefhebbers waardeer ik. Alleen iemand, die niet van voetbal en detectives houdt ,heeft een saaie maand op tv.

kaartje

Het is al een jaar geleden, dat de massage-mevrouw verhuisde. Ik had gezocht, naar iemand in het dorp. Want op de fiets weg en dan helemaal loom nog terug, dat zag ik niet zitten.
Zo langzamerhand overwoog ik toch de fysiotherapeut. Die masseert ook. Maar voor mijn gevoel is dat meer medisch en heeft minder de verwen-factor.
Toen zag ik vorige week bij de kapper een kaartje liggen, van iemand uit het dorp met intuitieve massage. Het sprak me meteen aan. Ik belde maandag en gisteren kon ik komen.
Het was goed. Een aardige mevrouw en een fijne massage met subtiel geurende olie. Ik was op een bepaald moment bijna weg van de wereld. Terugfietsend moest ik me bewust focussen op het verkeer.
Er stond een kop bouillon klaar met courgettekoekjes. De rest van de avond had ik alleen maar slaap en ben vroeg het bed ingedoken. Voor herhaling vatbaar, die massage

ontmoetingen

Al twee marktdagen regende het en ging ik geen slaplantjes kopen. Dus fietste ik gisteren naar een kweker in de polder. Helaas verkoopt die geen "roodkapje". Maar andere sla smaakt ook.
Onderweg had ik een grappige vertraging. Op het fietspad reed een paard en wagen. Ik bleef er achter rijden. De koetsier spoorde zijn paarden aan en de snelheid werd beter voor mij. Even waande ik me 100 jaar terug in de tijd.
Vorig jaar kocht ik een boek, dat achteraf toch tegenviel. Ik besloot het op "ik geef weg"op facebook te zetten. Bij die advertenties hanteer ik het principe "voor de eerste de reageert". Twee minuten later was er een reactie en een uurtje later kwam die mevrouw.
Het was meteen een leuk gesprek. Ze had voor mij pure chocolade meegenomen. "Ik hoopte,dat iemand met zo'n boek dat zou eten" zei ze. Haar zoontje had belangstelling voor de bos citroenmelisse in de tuin. Hij dacht eerst, dat het munt was. Ik legde uit wat het was en dat thee van melisse ook lekker is. Hij dronk ook thee zei hij en ging blij met een bos melisse naar huis.
Heerlijk, zo'n ventje

achteruit

In de wintermaanden had ik de afleveringen van Endeavour opgenomen. Om ze de afgelopen weken te kijken. Ik vind het een leuke serie,ook omdat ik Morse goed vind. Ooit haalde ik een boek,maar dat kon me niet boeien op dat moment.
Wat lijkt me dat een uitdaging om "achteruit te schrijven". Gebaseerd op de hoofdpersoon in een stel boeken en tv afleveringen zijn jongere ik te beschrijven. Met als houvast allerlei zijdelingse opmerkingen, een ouder karakter en een heleboel fantasie.
Ik bedacht , hoe het zou zijn verhalen te schrijven over mijn moeder als kind. Ze vertelde me vroeger allerlei anekdotes uit haar jeugd. Vooral tijdens het afwassen vroeg ik vaak "Vertel nog eens over vroeger". Om daar dan,net als bij de serie Endeavour een compleet persoon uit te distileren en fantaseren,dat lijkt me best moeilijk.
De scriptschrijver is het goed gelukt. Ik moest bij het kijken regelmatig aan de oude afleveringen van Morse denken