fietsen

Al jaren lang redden we af en toe een fiets van het oud ijzer. Er stond dan weken lang een fiets,die steeds roestiger werd en waar soms het gras al doorheen groeide. We namen de fiets mee,gaven het aan bij de politie/gemeente en na een jaar kwam er een eigendomsbewijs....... Mijn man had een leuk klusje om de fiets op te knappen. En er was altijd wel iemand,die er eentje nodig had.De tuinmevrouw rijdt er al jaren op. Ook kon mijn schoonzus een fiets gebruiken. De laatse wilde ik zelf proberen,want mijn eigen fiets rijdt heerlijk maar is oud. Helaas het frame gaf me een verkeerde houding. Nu wordt de laatste vonst een donor. Alle onderdelen,die beter zijn dan mijn eigen karretje,gaat mijn man overzetten. Mijn fietstassen zijn ook vrijwel nieuw. Gevonden in de berm en deze winter in gebruik genomen.Reclycing in alle opzichten.

heerlijke herfstdag

Wat een heerlijke herfstdag. Vanochtend vroeg was het zo fris,dat ik meteen goed wakker werd.Een paar uur later op de fiets was het al iets warmer. Ik kom op weg naar de yoga langs een pleintje met mooie oude bomen. Het valt me op,dat ze nog redelijk groen zijn.....Bij de bijna privé-yoga waren we maar met twee mensen. Het is zo'n lieve juf. Ze zoekt dan oefeningen,passend bij en goed voor onze kwaaltjes.Fijn,dat zo'n soort les bestaat.Eenmaal thuis was het tuin-tijd. Even in het niet al te warme zonnetje zitten. Ik geloof niet meer,dat er nog vitamine D aangemaakt wordt. Maar het is genieten van de zonnestralen.......Ik ben net terug van de kaasmevrouw op het andere pleintje. Toevallig stonden haar twee klanten met eigen kaasdoos er tegelijk. Dat was weer een boeiend gesprekje........ De restjes bramen waren genoeg voor geleipuddinkjes. En de laatste druiven smaakten zoet. Laat nu het koelere weer met de waarschijnlijk nodige regen maar komen.

plaatjes

Mijn waarnemen van de wereld via de ogen is nooit zo goed geweest. Ik ben meer een mens van geluiden,woorden en vooral geuren. Dat merkte ik als kind al. De Donald Duck lezen ging nog net. Maar echt stripboeken met voor mij verstopte humor,daar snapte ik niet veel van. Als de andere kinderen stripboeken lazen en af en toe grinnikten,was ik verdiept in een boek met woorden.......Zo krijg ik regelmatig appjes met aan het einde van de tekst een stel emoticons.Ik ben gestopt met me afvragen,wat daar voor boodschap in verborgen zit.Ik weet,dat het vriendelijk bedoeld is........Laatst kocht ik online een tweedehands boek over onze milieu impact. Voor mij een boeiend onderwerp. Ik had al iets gelezen van die schrijfster.Doorbladerend zag ik het al. Veel voor de meeste mensen verhelderende tekeningentjes en schema's. Voor mij een puzzel,wat er precies mee bedoeld wordt. Ik lees nu de bladzijden met tekst,de rest geloof ik wel.Jammer. Als ik het boek in een boekhandel doorgekeken had,was het blijven liggen. Nu merk ik wel,wat ik er van opsteek

eten via papier

De kookboeken van Yvette van Boven vind ik geweldig.In de loop der jaren leende ik ze allemaal via de bieb. Mijn kookkunsten zijn van een niveau,dat het geen zin heeft een (duur) boek te kopen. Maar ik kan genieten van de verhalen,foto's en recepten. Een soort eten via het papier.Een enkel recept van haar probeer ik uit. En ook bepaalde technieken pas ik nog steeds toe......... Toen ik de titel "van Bovens leftovers"las,dacht ik aan eenvoudige gerechtjes. Zoals ik mijn restjes opmaak. Maar nee ook de overschotjes worden in culinaire hoogstandjes omgetoverd. Toch vind ik het een boeiend boek. Bij elke twee recepten staat een bladzijde tekst. Over de ingredienten of gewoon over Ierland.Daar geniet ik van.........Wel werd ik gemotiveerd om eindelijk een keer van groentenafsnijdsel een bouillon te trekken. Die staat in koelkast en vriezer.Zuurdesem maken is me nooit gelukt. Ik ga het nu weer een keer proberen.Van het restant van die "moeder"kun je ook heerlijke koeken bakken.Al met al in twee opzichten een smakelijk boek

Rabiesje

De laatste maanden hoor je steeds meer over (ras)honden,die gestolen worden. De Zeeuwse politie heeft een waarschuwing gegeven. Niet meer je hond zonder toezicht bij een winkel vastmaken en men adviseerde zelfs om ze niet meer los te laten lopen in de natuur....... Wat was dat vroeger dan veiliger. Een enkele keer werd een hond wel eens meegenomen,maar dan voor de visvisectie.. Onze honden zaten altijd los of vast te wachten bij een winkel. Ook Merle ging aan de haak bij de apotheek of bakker. Maar dan had ik er werd zicht op.Ons tweede hondj,een klein vuilnisbakje was helemaal makkelijk. Die bleef zonder riem zitten wachten,bij winkels e.d. Ik zal nooit die keer vergeten bij de bibliotheek. De hond had zo'n felgekleurde penning met het woord "rabiës"er op. Bewijs van inenting.Ik kwam terug uit de bieb en daar zaten twee meisje naast het hondje. Arm er om heen en aaien. "Ach Rabiesje toch,zit je hier helemaal alleen? Wij blijven wel bij je hoor" hoorde ik de kinderen zeggen.Ik heb hen maar niet verteld over hondsdolheid en dat de hond Aquila heette.Nee,ik heb hen vriendelijk bedankt,dat ze Rabiesje gezelschap gehouden hadden.

rommelroute

Er is vandaag rommelroute in het dorp. Met dit prachtige weer een plezier om langs alle tuintjes en garages met ieders oude troep te lopen/fietsen. Om 7.00 tijden mijn ochtendwandeling stond er al een boekenkraampje. Gelukkig had ik nog een karretjes-munt op zak en kon ik een leuk boekje kopen.Zonet maakte ik een grotere ronde. Het ontmoeten van allerlei bekenden is zeker zo leuk ,als het zien van de vele mooie dingen. Want daarvoor moet ik me inhouden,om niet toch iets te kopen. Terwijl ik het niet echt nodig heb......Er was iemand met appels uit eigen tuin. Ik heb altijd een zak in mijn fietstas. Dus die gingen mee.Ook heb ik voor een jaar een voorraad kaarten om naar mijn penvriendin te sturen..Eenmaal thuis belde ik de tuinmevrouw. Die houdt ook van appels.Na de thee ging ik nog een tweede zak halen.Zo heb ik ook een pompoen adresje en soms zijn er courgettes en bietjes. Gewoon een doos in de tuin en het geld in de brievenbus doen...... Als ik vanmiddag naar de biblio-bus ga,kijk ik meteen of de mevrouw met notenbomen al walnoten te koop heeft.. Heerlijk,dat gescharrel.

tegenwind

Bij toeval kwam ik een mooie docu-serie tegen. Goed in wat er gezegd wordt,maar ook schitterende beelden en muziek. Zes heel verschillende wetenschappers worden geinterviewd in de prachtige omgeving van Andalusië.Mensen,die al een jaar lang vraagtekens zetten bij het in hun ogen eenzijdige beleid van de regering.Met oog voor het onbekende,wat er was,toen de epidemie begon. Die denken aan uitgestelde patientenzorg,depressies bij jongeren en geisoleerde ouderen. Zelfdodingen onder mensen,die hun bedrijf kwijtraken.Irritaties en zelfs mishandeling binnen gezinnen En nu de tweedeling onder de bevolking......Hun mening hebben ze fatsoenlijk gebracht,om een dialoog op gang te brengen. Dat gesprek en toetsing van standpunten kwam niet. De wetenschappers raakten in diskrediet,werden soms vol aangevallen en een enkele raakte zijn baan kwijt.En heb bewondering voor het uitsteken van hun nek en hoop,dat er toch een keer naar hen geluisterd wordt. Ik luisterde in ieder geval wel naar de mooie gesprekken.

S.F.

Mijn man vond gisteren op de rommelmarkt een oud boek "Sprong in het heelal"In de jaren '50 een bekend hoorspel. Wij waren nog te jong om te luisteren. Het boek is ook bestemd voor mijn oudere zwager.Maar ik ga het zelf wel lezen. Als kind las ik al S.F. Er bestonden hele kleine boekjes met o.a. verhalen van Jules Verne.Later werd ik fan van Asimov. Met zijn wetten van de robotica. Zouden hedendaagse ontwerpers van robots daar nog wel eens aan terugdenken?Een van mijn favorieten is nog steeds "de triffids komen". Nog wel te koop,maar steeds in voor mij te kleine letters....... In de jaren '70 gooide "waren de goden kosmonauten"mijn wereldbeeld omver. De tv-serie "ancient aliens". borduurt daar op verder. Ook iets,waar ik graag naar kijk. Bij de biblio-bus haalde ik gisteren een boek van Tijn Touber.Laat dat nu een moderne versie van het oude boek van Erich von Däniken zijn. Dat wordt smullen de komende dagen.

milieu?

Gisteren bij de kapper hoorde ik een radio-reclame over milieuvriendelijke maatregelen,die men zelf kan nemen. Ik dacht aan mijn jeugd. Toen bestond het begrip "milieu"niet op die manier. Mijn moeder kocht wekelijks haar groenten bij de langsrijdende groenboer. Ik zat als peuter op de stoep naar dat grote paard te kijken. Alles ging in een grote mand. Bij het schoonmaken van b.v bloemkool kwamen er wel eens wormpjes uit..... Mijn vader kocht elk najaar een grote hoeveelheid aardappels voor de hele winter. Daar werd wel giftig poeder op gestrooid. Ook een paar kratten appels werden op de zolder gelegd. Mijn oma droogde appeltjes.In de zomer zei de slager,als ik boodschappen deed voor mijn moeder "Meteen naar huis gaan meisje,het is nu te warm om vlees lang ongebraden te houden."....... In de winter brandde de kolenkachel en ja met mistig weer rook je dat buiten. Kleding werd soms geruild met familie. De was droogde buiten of aan lijnen hoog in de keuken. Een snoepje kregen we drie keer per dag en een ijsje was een uitzondering.Gewassen werden we aan het aanrecht en één keer per week in de teil,alle drie in hetzelfde water.Kleding,behalve de onderbroek werd een week lang gedragen......Handelingen,die toen vanzelfsprekend waren,worden nu als milieuvriendelijk gepropagandeerd.

genieten

Mijn favoriete soap is weer begonnen op tv. Op facebook had ik tijden geleden gelezen,dat de serie al draaide in de VS. Ik was bang,dat het hier gestopt was. Gelukkig "Alaska the last frontier"wordt weer uitgezonden. Ik geniet van de natuur en hun zelfvoorzienend leven. Al wordt het wel steeds luxueuzer........De serie is nu anders,leuker. Door de corona situatie werden de camera-mensen naar huis geroepen. De Kilchers filmen zichzelf.Daardoor zijn ze veel opener in hun doen en laten. Bovendien zie ik meer van hun leven in huis. Wat ze koken/bakken,hoe het er binnen uitziet.Daar was ik al die jaren nieuwsgierig naar...... Als ik jong en gezond was,zou ik best zelfvoorzienend willen leven. Maar niet in een land met zoveel kou en muggen in de zomer. Een jonge Poolse vriendin woont de hele zomer in een soort weekendhuisje met grote moestuin. Ik krijg foto's te zien van potten vol inmaak-groenten,paddestoelen uit het bos en wildplukgerechten. Zoiets zou me wel wat lijken.

biblio-bus

Sinds een paar weken staat er één uur per week een bibliobus in het dorp. Helaas niet zo'n prettige tijd.Zaterdagmiddag van 14.00-15.00. Maar voor mij wel een gelegenheid om weer boeiende boeken te reserveren.Twee keer ben ik nu geweest en het valt mee met de wachtrij. Ik ga met de fiets en kan dan op de bagagedrager gaan zitten.......Het leuke is,ik kom daar mensen tegen,die ik ook regelmatig zag,toen de boekenuitleen nog in het bejaardentehuis was. Eén mevrouw zei "ja we moeten er goed gebruik van maken,anders verdwijnt deze service weer".. Er is één nadeel,weinig ventilatie. Nu is een gereserveerd boek ophalen en afstempelen maar een handeling ,die kort duurt. Voorlopig geniet ik van het afstrepen van mijn favorieten op het boekenlijstje. Zo lang ik nog mag komen in de bus. En in de toekomst,dan is er wel weer een andere oplossing.

Kaas

Twee maal per week staat er in het dorp een kaaskraam. De eigenaresse is een enthousiaste jonge vrouw. Het was nog stil,dus we maakten een praatje. o.a. over afval scheiden. Ze vertelde,dat je vroeger bij de kaaspapiertjes het plastic gemakkelijk van het papier kon halen en gescheiden weggooien. Nu niet meer.....Na mijn vraag,of ze wel eens klanten met een bijenwasdoek kreeg,barstte ze los en vertelde haar "groene"plannen. De auto is heel oud en de nieuwe wordt elektrisch. Ze wil haar klanten,mits die dat willen,een herbruikbaar kaasbakje geven. Dat spaart verpakkingspapier en plastic zakjes.Ze wil milieuvriendelijker verkopen en gaat zich er nog verder in verdiepen......Maar ze vertelde ook,dat ze het stapsgewijs gaat doen. Anders zou ze door haar beleid klanten kwijtraken. Ik ben nu gemotiveerd om mijn eigen kaasdoos mee te nemen. Dat ziet ze graag en dat wist ik niet. Leuk,zulke enthousiaste jonge mensen.