snel

Een kleine maand geleden kwam een buurvrouw,waar ik regelmatig mee optrok,vertellen,dat ze alvleesklierkanker had. Nu kwam haar dochter zeggen,dat haar moeder vandaag naar het hospice gaat. Wat is dat snel gegaan. Misschien is het nog mogelijk na de jaarwisseling afscheid te nemen. Deze dagen zijn voor familie en naaste vrienden......Het zal stil zijn zonder buuf. We kwamen elkaar bijna dagelijks tegen op straat en dan volgde een praatje. Tijdens de eerste lockdown was ze eenzaam zonder vrijwilligerswerk en clubs. Dus kwam ze regelmatig koffiedrinken en een praatje maken. We bleken allebei "wappie"te zijn.We stuurden elkaar interessante sites. Ook praten met iemand met dezelfde gedachten was ontspannen. Voor haar kinderen en kleinkinderen is het helemaal moeilijk.Maar ik zal onze gesprekjes ook missen.

doorgestreept

Het was gisteren een heerlijke binnendag. Nog twee keer kon ik droog een klein rondje doen. Op dit moment lukt wandelen even niet goed.. Maar een mooi boek en lekker kerstbrood is een andere aangename invulling.Het was af en toe heerlijk stil hier. Mijn man probeerde een sataliet-ontvanger uit en ik zat bij de kachel te lezen.........Ik besloot het laatste stukje van mijn adressenboekje over te schrijven. Ik had het in stukjes verdeeld.. Het boekje werd oud. En er waren zoveel adressen doorgestreept. Meestal door overlijden. Soms door verhuizen. Of zomaar vanzelf uit elkaar drijven. Het nieuwe boekje is de huidige familie en vriendengroep. Ik hoop,dat het nog even duurt,voor de eerste streep verschijnt.

vitamine D

Vanochtend spraken we nog over vitamine D. Of de opgebouwde voorraad van de zomer,voldoende was voor de winter. Wij nemen nu regelmatig een capsule.De herinneringen kwamen boven aan de kindertijd. Elke avond na het eten kwam de fles met "vieze" levertraan te voorschijn. Oh,wat vond ik het smerig. Als troost kregen we een pepermuntje na de lepel gezondheid.Met de R in de maand zou dat slikken moeten beginnen. Gelukkig wachtten mijn ouders meestal tot na de herfstvakantie....... Die flesjes bestaan nog steeds. Ooit heb ik er eentje gekocht op advies van een homeopaat. Omdat er niet alleen omega 3 en vit. D in zit,maar ook vit A. Helaas de smaak was nog steeds hetzelfde. En ook het langdurig naar boven komen in mijn keel. Gelukkig zijn er capsules tegenwoordig.En hoop op een zonnige,niet al te hete zomer. Zodat er gewandeld en gefietst kan worden. De vitamine gewoon via het zonlicht.

Winterkost

Vorige week leende ik een veganistisch kookboek bij de bieb. Daar stond een recept in van "biet au vin". Het leek me heerlijk,dus ik probeerde het gisterenavond. Bijna 40 min stonden de biet en andere groenten met de kruiden in wijn te pruttelen op het gas.Het rook zo lekker,dat ik maar kort de raamventilator aanzette. Het smaakte net zo lekker als de geur was.Heerlijk,dit wordt een blijvertje.Bovendien had ik lang een echt warm gevoel in de buik.......... Het recept is gefotografeerd en sla ik op in mijn digi-receptenboek.Maar ik vermoed,dat ik aan het eind van de winter wel weet,hoe deze winterschotel gemaakt moet worden.Ik ga nog eens verder zoeken naar dat soort vullende groentenschotels.

Oei

Gisteren was ik bij de chiropractor. Op zijn vraag,hoe het ging,vertelde ik ,dat het lijstje mankementen langer wordt.Zijn reactie kwam wel even aan. "Ja maar u bent ook bijna tachtig". Dat is iets,waar ik vrijwel nooit bij stil sta. In mijn hoofd ben ik leeftijdsloos. Maar voor een jonge man kunnen bepaalde klachten bij oudere mensen horen. Zijn vader is mijn leeftijd...... Vervolgens werd ik bijna een uur onde handen genomen. Om hopelijk als een fittere 77-jarige de komende maanden in te gaan.

lezen

Mijn neefje had door zijn steeds wisselen van land en taal moeite met lezen in het Nederlands. Hij deed het ook niet graag. Met een mooie motivatie. "Waarom zou ik verhaaltjes van een ander lezen,als ik ze zelf ook kan maken?''Gelukkig kwamen later een boeken over boeiende onderwerpen en is hij die gaan lezen........ Maar een verhalen-kind was het. Altijd,als ik bij hen logeerde werd mijn verhaaltjes-bron aangeboord en verzon hij er zelf ook wat bij. Een favoriet spannend verhaal ging over de ontsnapping van een gevangene. De politie,natuurlijk geholpen door het neefje vond uiteindelijk de boef.Want elke week kwamen ze bij het boodschappen doen langs een gevangenis. Heel spannend....... Jaren later werd ik door mijn neefje gebeld "Weet je nog van die verhaaltjes van vroeger over een ontsnapte gevangene. Dat is nu echt gebeurd in die gevangenis".Gelukkig had de politie hem niet nodig om de gevangene weer in te rekenen.

missen

Een buurvrouw van een paar huizen verder ken ik al van toen we hier pas woonden. Op straat een praatje. Fruit delen. Soms bracht ze zelf gebakken koekjes. In geval van nood liet ik haar hondje uit. Toen Merle er niet meer was,durfde die kleine ook binnen te komen..........Vorige week kwam ze vertellen,dat ze alvleesklierkanker had. Ik was er stil van. Later zei ze nog,dat ze zich zorgen maakte,dat haar hondje naar het asiel zou moeten.We boden aan,dat als de kruimel niet op tijd een nieuw huis had,ze tijdelijk bij ons mocht zijn,om verder te zoeken. We lopen te slecht om nog een hond te nemen.Maar gelukkig is er iemand,die het beestje een nieuw tehuis biedt....... Zonet kwam de buurvrouw vertellen,dat de uitslag van de scan slecht was. Uitgezaaid.Wat moeilijk voor haar, haar kinderen en kleinkinderen.Als buur kun je alleen maar luisteren en ev. praktische hulp bieden. Als ze zwakker wordt,wil ik het hondje wel uitlaten.Ik zal de buurvrouw en haar hondje missen.

winter(se) series

Mijn favoriete series zijn weer op tv. Mountain Men en Alaska the last frontier. Behaaglijk op de bank onder een dekentje kijk ik met belangstelling naar het soms ruige leven in de kou. Beseffend,dat men de belevenissen van die mensen wel spannender en gevaarlijker maakt,dan het is.Vooral het commentaar laat me lachen. Maar de manier van leven en jezelf redden boeit me. Dan stel ik me voor,hoe het was in de periode zonder sneeuwscooters en elektriscch gereedschap. Soms zie je dat op de foto's van de voorouders van de deelnemers.Ook besef ik als koukleum,dat ik zo'n leven wel erg moeilijk zou vinden....... Leuk vind het de manier van moestuinieren tijdens zo'n korte zomer. En de maaltijden,die men eet.Hoewel een rendier schieten,om de vriezer vol te krijgen wel eerlijker is,dan gemakkelijk een stukje vlees bij de supermarkt halen.Eén van de deelnemers aan het programma is vegetarier. Lijkt me moeilijk tussen al die carnivoren. Toch blijft ze wel warm in de koude winters,ondanks de suggestie,dat vlees eten daar nodig is.Vanavond is er weer een uitzending.Dat wordt genieten