genieten 2

Nog steeds zit ik te genieten van het boek "van aardappel tot avocado". Mijn schoonzus gaat het kopen. Zij is een echte keukenprinses.Er is veel herkenning,uit de tijd,dat ik zelf ging koken. Het verbaast me nog steeds,dat ik in het begin altijd de pot van thuis klaarmaakte. Ook de vriendin met wie ik op kamers zat was niet avontuurlijk. Maar daar hadden we toen geen geld voor.......Later kwam bij mij vegetarisch eten,zelfs nog even macro-biotisch. Dat leerde me granen zoals gierst en quinoa kennen.De boodschappen werden gehaald in een klein donker biologisch winkeltje. En de meeste vriendinnen lachten me uit......Al lezend viel me op,hoe stap voor stap de toevoegingen in de producten verschenen. In de jaren '50 vooraf gegaan door blik-en ander gemaksvoer.Ooit kwam ik thuis en zat mijn man voor de vooraadkast. Alle levensmiddelen op de grond verdeeld in twee groepen.Met een boek over E-nummers in zijn hand. Een enkele trend proberend hebben we nu een hopelijk gezonde mix gevonden. Vrijwel alles biologisch. Voor mij een enkele keer vlees.Veel groenten. Mijn man eet zelfs met smaak een bordje quinoa met groentensaus mee.Vrijwel alles maak ik zelf tot brood toe.

genieten

Bij Huisvlijt las ik laatst over een boek "van aardappel tot avocado". Ik reserveeerde het en gisteren kwam het binnen. Ik dook er meteen in weg en zat te genieten. Het is de geschiedenis van 70 jaar koken n.a.v Allerhande. Maar niet alleen koken,alles rondom voedsel. Ik was meteen terug in mijn jeugd. Zat als peutertje op de stoeprand te kijken naar het grote paard van de groentenboer. Snoepte stiekem van de room op de melk uit de melkkoker. De melkboer had die gebracht. In de schuur lagen de aardappels voor de hele winter. Met poeder erover(gif). Mijn vader kocht kisten appels bij een tuinder...... Toen ik ouder was,moest ik boodschappen doen. Naar een verre kruidenier,want die was van de kerk."Ga je meteen het vlees thuisbrengen meisje. Niet ook nog naar de bakker gaan"zei de slager op een warme dag. Want het vlees moest snel gebraden worden,er was geen koelkast.Als desert zelfgekookte vla met,oh jakkes een vel..... Vanmiddag ga ik verder lezen. Over de tijd,dat ik zelf eten kookte. En alle nieuwe producten,die langzaam maar zeker op de markt kwamen.Ik ben benieuwd in hoeverre ik aan de trends meedeed.

drie letters.

Op het dak van de garagebox van mijn man ligt asbest.Drie jonge mannen van de garages ernaast gaan hun asbest verwijderen en een nieuw dak maken. Tegen betaling nemen ze dat van ons mee. Maar mijn man moest een melding doen bij de gemeente. Om met die toestemming verwijderings plastic te kunnen halen bij de milieustraat. Die melding doe viel niet mee.Niet altijd duidelijke vragen. Opgesteld door iemand met een andere logica. Bij de vragen,die niet over asbest gingen,vulde mijn man niets in. Het verzenden van het formulier lukte niet. Nog eens geprobeerd en opnieuw ingevuld. Bij de vraag over verbouwing/bouwtekening zuchtte mijn man "dat heeft niets met asbest te maken". "Niet van toepassing"zei ik. Hij vulde N.V.T. in bij de lege vragen en de aanvraag kon wel worden ingediend. Gewoon drie letters maken het verschil.Er kwam een bevestiging van de gemeente.........Maar na een telefoontje vanochtend naar die gemeente-afdeling vond men geen binnengekomen aanvraag voor asbestverwijdering. Dus moeten we afwachten wat er gebeurt. Want er moet officieel plastic komen voor afvoer. En graag tegelijk met de werkzaamheden van de andere garages.

spreeuw

Gisteren hoorde ik vreemde geluiden in de zitkamer. "Oh nee,een vogel"dacht ik. Ja hoor, er fladderde heel zenuwachtig een spreeuw door de kamer. Ging af en toe op een gordijnroe of boekenplank zitten. Zo hoog mogelijk,zoekend naar de vrije lucht...... Een enkele keer gebeurt zoiets met een kleine vogel. Ze wurmen zich onder de schoorsteenhoed door de schoorsteen in. Op zoek naar een nestelplek.Gelukkig stond de kachel op waakvlam. Via een luchtopening komt de vogel de kamer in. Maar zo'n beestje helemaal in paniek is moeilijk te vangen.....Uiteindelijk zat hij in een kast,veilig in een hoekje geklemd tussen de cd's. Ik had de buitendeur al open gezet. Een theedoek over de vogel,hand om het lijfje en het trillende diertje kon naar buiten.Hij had zo'n haast om weg te vliegen,dat er staartveren achterbleven. Ik hoop,dat hij het redt met minder roer. En ik kon flotsen ruimen

piepjes

Wat zijn er toch veel geluidjes in huis. Zelfs de laptop suist. Het tikken van de klok klinkt rustgevend.. Maar het "zuchten"van de koelkast is soms verwarrend. Af en toe toe wipt de deksel van de slowcooker.Dan soms een koor van electronische piepjes. Mijn tablet heeft drie verschillende signalen. Dus weet ik,wat er zo dringend is. De telefoon van mijn man heeft ook drie rinkels. De laptop laat horen,als er mail binnenkomt.En natuurlijk het doorgaande geluid,als er gebeld wordt.Laatst was een vriendin,die veel geappt wordt hier. Ook de huishoudelijke hulp kwam net binnen. Het werd een samenzang van ieders communicatiemiddelen..... Wat was het vroeger simpel. Eén telefoon,het suizen van de kachel en het tikken van de klok. Soms een trilling van de koelkast. Ik ben blij,dat ik tussendoor ook de vogels nog kan horen. Want die geluiden zijn veel mooier. Alleen maar luisteren en niets dringends om te beantwoorden.

bezoek.

Gisteren kwamen mijn nichtjes met mannen.Het was gezellig hen weer te zien.Jammer toch,dat alle familie op minstens 2 uur rijden ver woont. Dan ga je niet even een kopje thee drinken. Nu logeerden ze in Veere voor een lang weekend.Het was langdurig bijpraten. Want vroeger fungeerde mijn zus als familie-tamtam en wist ik van alles van haar dochters.Eén van de mannen was flink verkouden. Wij hadden allebei zoiets van "goed ventileren,zodat er weinig virus rondzweeft hier". Die meiden zijn van kinds af aan gek op mijn boterkoek. Die had ik van te voren al gemaakt en ingevroren. Zoiets gaat helemaal op.Tegen lunchtijd moest ik even bijtanken op de bank. De vijfde bezoeker vond dat wel aardig om bij te kruipen.Even hond-knuffelen Dit voorjaar komt het jongste stel hierheen op hun motoren. Dus tot zo lang af en toe whatsapp contact.

opluchting

Gisteren had ik een catheterisatie. Om niet weer door nerveusiteit een torenhoge bloeddruk te hebben,had ik de raad van een kennis opgevolgd. Net als bij de hond met oudjaar al dagen van te voren een "spiegel"van Bach-rescue opbouwen. Het heeft geholpen. Bloeddruk normaal. En later kalmte. Het lukte namelijk niet om in de ene arm een slagader te pakken te krijgen.Hij glipte weg. Ik sloot me af voor alle gesprekken en richtte me op mijn ademhaling. Ze mochten gewoon wroeten in de pols.De andere pols lukte later wel. Maar het belangrijkste kwam na afloop. Alle kransslagaderen zijn schoon. Nu verder zoeken naar een oorzaak van vermoeidheid en ademtekort bij inspanning. Voorlopig kan ik zelf supergezond eten.

ouderwets.

Deze week kreeg ik een appje,dat mijn vriendin uit Paramaribo weer thuis was na haar operatie en revalidatie van de gebroken heup.Ze hield veel mensen op de hoogte via een "vervolgverhaal'. Vrijwel dagelijkse stukjes over vorderingen,gevoelens en observaties van de andere mensen/personeel.Leuk om te lezen. Ze kan goed schrijven.Met mij had nog een ander gezegd,om van die verhalen een artikel voor een tijdschrift te maken...... Maar vanmiddag was het weer gewoon telefoneren. Toch heel anders dan whatsapp-contact. Zoveel direkter.Dan merk ik,dat we elkaar al bijna 60 jaar kennen.Behalve allerlei andere onderwerpen kwam ook uitgebreid de wederzijdse gezondheid ter sprake. Echt "bejaarden-praat".Ik kan van haar leren om gemakkelijker het leven te accepteren,zoals het loopt. Het was ouderwets gezellig

een boost

Gisteren kwam I.de tuinhulp.Zij heeft,net als ik een lange nasleep van de griep. Iets meer energie,maar behoorlijk benauwd nog.Ze had een plan gemaakt om haar immuunsysteem een boost te geven. Internet afgespeurd en allerlei kruiden en supplementen gekocht. Zo lief,ze kwam me ook iets geven. Veel van haar "boosters"staan hier al in de kast. Spirulina en siberische ginseng b.v. Maar kelp en gerstengraspoeder had ik niet. Wel eens over gedacht...... Ook in de vensterbank staan wel bij mij,maar nog niet bij haar bakjes met vitamientjes. Ik kweek al jaren lang microgroenten.We wisselden soorten uit,alleen radijskers moet ik nog kopen.Dus maak ik straks een gifgroen sapje. Nu maar hopen,dat die extra duwtjes nu echt de verdere genezing bewerkstelligen. Bij ons allebei.