useless eater

Als ik Bill Gates zou geloven,ben ik een useless eater. Laatst was er weer een fimpje over AI,die veel banen over neemt. En mensen overbodig worden. Bil lachte en deed minachtend over die mensen.Ook zag ik een filmpje van Gates en Harari. Ze ginnegapten over de nutteloze mensen en vonden,dat de wereldbevolking drastisch omlaag kon.Dan schud ik mijn hoofd en denk"Waar is de niet materiele waarde van de mens? De ziel? Datgene ,wat meer is dan ons lichaam met zijn werkkracht.". Je zou bijna denken,dat de ziel bij zulke mensen stevig achter slot en grendel zit. En ze niet bij mededogen en medemenselijkheid kunnen komen. Voorlopig heb ik niet het gevoel nutteloos te zijn. En eten doe ik erg lekker.

Omdat ik zelfs op eigen blog niet kan reageren,hier een antwoord. Ik zag het op youtube filmpjes. Die met Harari is al oud,ik dacht in Davos bij het WEF.

triest

Gisteren keek ik de laatste aflevering van "van Moskou tot Maidan". Elke week voelde ik me triest na de aflevering.De foto's of korte filmpjes zien van een oorlog is "verder weg"dan deze mensen en hun verhalen.Vooral het plein met de duizende blauwe vlaggetjes kwam binnen. Allemaal gestorven mensen. Dit alleen nog maar aan deze kant van de oorlog. Want ik vroeg me af,of Jelle een soortgelijke serie had kunnen maken,als hij in de Donbas was. Met twee verschillen. Die mensen worden al zo'n 10 jr regelmatig onder vuur genomen.En de "vijand"is daar de Oekraine. Nog maar niet te denken aan de vele Russische doden. Die hebben Poetin niet gevraagd : "begin een oorlog". Helaas,mensen op hoge posities bedenken oorlogen. Die uitgevochten worden door de gewone man,die er niet om vroeg.

bedankt buurman

Gisteren wilde ik naar de zonsverduistering kijken. We moesten nog eclipsbrilletjes hebben,maar waar? Mijn man gaat dan fanatiek zoeken.Zonder resultaat "Geef je laskap maar"zei ik. Helaas,die lag bij zijn broer. Dan is er gelukkig de buurman met wel twee laskappen. Zo kon ik veilig kijken.Mijn kindertijd kwam boven. Het glaasje,dat mijn vader roet-zwart maakte. Wij als kinderen mochten om de beurt kijken.Toen al vond ik het een mooi fenomeen. Als volgend jaar de bijna volle zonsverduistering hier ook te zien is,gaan we op tijd eclipsbrilletjes halen. En ergens goed opbergen,maar vooral onthouden waar.

gezond oud worden

Vanochtend las ik een artikel,waar ik helemaal stil van werd. Men schreef,als ozempic/wegovy massaal gebruikt wordt, dit grote financiele concequenties heeft. Niet alleen voor de kosten van het medicijn zelf. Nee ook,doordat dan veel mensen gezonder en daardoor ouder worden. Minder obesitas,diabetes en hart-en vaatziekten op korte termijn. Maar oudere mensen kunnen meer klachten/kosten hebben. Dat jaagt de kosten van levensverzekeringen en ziektekostenverzekeringen op. Zelf denk ik dan aan meer pensioen en AOW-uitkeringen. Het is dus voor de staat en allerlei verzekeringsmaatschappijen winstgevend,als de mens vroeg sterft.En het liefst niet al te lang ziek is. Het is maar,dat ik het weet.

licht

Gisteren zag ik bij univibes een boeiende podcast over licht. Speciaal zonlicht. Dat veel mensen en vooral kinderen minder buiten komen. En niet de gezonde invloed van zonlicht meer hebben.Het advies was om gewoon zo'n 10 min buiten te staan als de zon opkomt.Die geeft het startsein aan de energiecentrales in alle cellen. In de winter moeilijker,want dat is pas rond half negen. De raad was,om te zeggen tegen de chef,dat je even naar buiten ging.Net als de mensen met rookpauze,maar dan met andere gezonde invloed. Ik dacht aan al de tijd,dat ik vroeg met de hond fietste. Ook zat ik in de zomer wel buiten te onbijten.Waarom eigenlijk nu niet meer?. Wel een ochtendwandeling,maar dan later. Vanochtend besloot ik de gewoonte te veranderen. Liep om 7.30 in nachtpon met joggingpak er over buiten. Het was heerlijk. Weekend-stil. Twee anderen tegengekomen. Nu snap ik weer,waarom ik vroeger zo genoot van de vroege ochtendwandeling

ouderwets

De laatste jaren wordt er steeds minder gespeeld op straat. Nu is er ook drukker verkeer. Soms kom ik op het trottoir een hinkelbaan tegen. Waarschijnlijk steeds van dezelfde kinderen. Zo'n 30 jr geleden voetbalde mijn man elke droge avond met een stel buurkinderen.Een zelfbedacht spel,dat ze "voetbaltikkertje noemden. Dan ging na zessen de bel en stonden er een paar jongentjes op de stoep. Voetbal onder de arm "Mag Hans komen spelen?"was de vraag,alsof ik de moeder was. De inmiddels zelf vader zijnde jongens weten het nog........ Zonet zat ik in de zon. Ineens hoorde ik zingen "Annemaria...koekoek". Een echt oud kinderspel. Wij deden dat ook in onze kindertijd. Het klonk zo vertrouwd en gezellig,dat ik bijna in slaap viel

bejaardenpraat.

Elke zondagmiddag bel ik met mijn oude schoolvriendin in Suriname. Sinds 7 jr geleden haar man overleed,woont ze niet meer op haar boitie,haar paradijsje. Maar in de "gevangenis" van de stad.Heerlijk om iemand zo goed te kennen,dat je alles kunt zeggen. Zelfs de pijntjes worden besproken,zonder dat het als klagen voelt. Zij heeft een heup met schroeven,een andere met een scheur en een nieuwe knie. Dan wil je wel verzuchten; "meid ik heb weer zo'n pijn de laatste dagen".Samen brainstormen we over mogelijke oplossingen.Maar ook levensvragen komen voorbij. Vaak moeten we lachen.Zo is het snel anderhalf uur verder. Alsof we bij elkaar aan het theedrinken zijn. Het mooiste,wat ik van haar geleerd heb is accepteren van wat komt en vertrouwen. Het gesprek eindigt met "tot volgende week". Ik hoop,dat we dat nog vaak zullen zeggen.

favorietje

Vanmiddag gingen we theedrinken bij de vorige buren,die nu "aan de overkant"wonen. Leuk om hen weer te zien en bij te praten. Het is dan net,alsof ze nog een deur verder wonen.We werden begroet met een kermconcert. Twee heel blije honden.Vooral dat Spaanse schlemieltje was aandoenlijk aan het kermen. Ze is mijn favoriet.8 jr geleden ging ik met de buurvrouw mee tijdens een kennismakingsbezoek met een Spaans rescue-pup van 6 mnd. Een schat van een beestje, Er was meteen een klik tussen hond en nieuwe baas. We hadden een opening in de heg,zodat de honden "bij elkaar op bezoek"konden. Vaak kwam die kleine onze hond halen ,om te ravotten in de tuin.Zo'n contact verwatert nooit. Van beide kanten

bijblijven

Gisteren op de vrouwencirkel ging het gesprek over bijblijven wat betreft het nieuws.Een aantal vrouwen keek geen journaal of praatprogramma meer.Omdat dhet ene na het andere angstaanjagende item,soms nog eens extra aangedikt voorbijkomt.Ondanks het besef,dat het maar een visie is,kan er toch wat negativiteit blijven hangen.Zelf kijk ik ook niet meer. Maar lees op de laptop de koppen van de PZC.Om globaal te zien,wat gebeurt of nog erger,wat dreigt te gebeuren.Maar ook het lezen van alternatieve nieuwssites heb ik geminderd.Hun berichten zijn vaak tegenovergesteld. Maar even zeer misschien wat aangedikt om het spannend(zeg maar angstaanjagend).te maken. Het belachelijk maken van een ijsbeer met vogelgriep,is toch een verwijzing naar de zaken,die op gezondheidsgebied gebeuren. Het is geen kop in het zand steken,denk ik.,Maar meer mijn tijd en aandacht liever aan andere dingen besteden.

Het lukt me opnieuw niet om te reageren bij sommige blogs. Deze keer meer dan de vorige keer.Dus geen gebrek aan meeleven

mogen en willen

Gisteren ging ik met een vriendin mee naar de diabetescontrole.Als externe geheugenschijf. Helaas de glucosewaarden waren flink omhoog.Mijn vriendin had echt de bedoeling om door eet/leefwijze de waarden naar normaal te krijgen. Maar dat vraagt kennis van voeding en discipline. Terug bij mij had ik een low-carb ontbijtje gemaakt. Kikkererwtcrackers met een lekker stuk geitenkaas. Het gesprek ging over "wat nu?'. Steeds kwam het zinnetje "mag ik dat dan niet?". Ik probeerde uit te leggen,dat door die toch negatieve gedachte de verantwoordelijkheid buiten je gelegd wordt en zelfs weerstand op kan roepen. "Dit wil ik nu niet eten"voelt heel anders en stimuleert de low-carb eetwijze. Ik hoop,dat de "verboden"veranderen in bewuste keuzes en dat de glucoswaarden naar beneden gaan.

Belofte

De belofte van de lente hangt in de lucht. Als ik op sta ,zingen de vogels uit volle borst. Vaak sta ik even in de deuropening te luisteren. En de nog vrij koele ochtendlucht op te snuiven.Tijdens mijn wandelingetje geniet ik van sneeuwklokjes,narcissen en krokussen in de tuintjes. Eenmaal thuis gaat de zon door de ramnen schijnen en laat ongenadig alle vuil zien. Gewoon doen,alsof het bewolkt weer is en ik niets merk. Zonet kwam ik uit de tuin met een heel warm gezicht. Lekker in de zon gezeten. Voor de tweede keer dit jaar.De stand van de zon is nog niet echt zodanig,dat de huid vit. D aanmaakt.Maar het koesteren in de zon is er niet minder om.Mijn man mag na 1 mrt op zijn oldtimer-motor rijden. Die is op zijn manier de lente aan het vieren nu. Ik weet,dat er in theorie nog sneeuw kan komen.Maar voorlopi schijnt de zon.

thuis

In sept 1984 vonden we eindelijk een klein koophuisje,naar ons zin.Voor 23.000 euro.Er moest heel veel aan verbouwd worden,maar dat deed mijn man zelf. We kozen voor een klein zitkamertje en woonkeuken. Een gouden greep,zeker nu mijn man beneden slaapt.Boven twee slaapkamers.Om de hoek was de allereerste kringloopwinkel van het eiland. Daar hebben we veel weggehaald. Leidingen,hout tot wasbakken toe. In de loop der jaren werd er wel iets veranderd,maar de indeling bleef dezelfde..........Nog steeds voelt het echt als thuis. Helaas hier en daar een beetje verwaarloosd. Verven kan ik niet meer. Mijn man doet wel de kleine klusjes. Maar ik accepteer,dat niet alles meer gaat,zoals vroeger. Het huis voelt als een warme oude jas. Die is behaaglijk,maar ook niet zo mooi meer.

bezoek

Deze week was een bezoekweek met veel herinneringen ophalen.Eerst kwam een part-time pleegdochter op bezoek. Zij logeerde vroeger vaak bij ons. Speciaal,als ze moest studeren.Inmiddels is zij oma en kwam met schoondochter en kleindochter. Zo zaten er vier generaties in de woonkeuken.Zo leuk en een schat van een baby..........Gisteren waren een nichtje en haar man er.Altijd bijzonder,om met mensen,die je niet vaak spreekt verder te praten of je elkaar gisteren zag.Mijn zus was altijd de familie tam-tam en zo hoorde ik alle ontwikkelingen van haar dochters. Nu gaan die nieuwtjes via whatsapp en een enkel bezoekje of telefoontje.Jammer,dat alle familie minstens 2 uur rijden ver woont.Dan wip je niet eventjes langs. De boterkoek is op. De afwas staat er nog. En ik kijk terug op een fijne week met al dat bijpraten.

gedoe

Al weken kan ik niet meer met google op sommige blogs reageren. Een enkele keer nog wel als anoniem.Wat er veranderd is,weet ik niet. Net keek ik op de site van google. Maar deze halve digibeet kwam er niet uit. Ik begreep,dat het email-adres van mijn man het hoofdadres is,dat niet veranderd kan worden. Maar hoe onze namen/adressen zo door elkaar gekomen zijn,voor mij een raadsel Intussen kan ik wel weer bij sommige blogs anoniem reageren,die eerder niet bereikbaar waren voor me.Reageren bij blogs met wordpress lukt ook niet. Ineens heb ik een fout wachtwoord. Misschien een sinpele hoop,dat het vanzelf in orde komt.

kenniscentrum slavernijverleden.

Er wordt gesproken over een kenniscentrum slavernijverleden. Gezien de vroegere activiteiten van de VOC in Middelburg gaat het hier alleen om "zwarte slaven". Ik praat wel eens met mijn Surinaamse vriendin in Paramaribo. Haar overgrootvader was opzichter op een plantage. Veel mensen,die zij kent,laten het verleden achter zich en lijden er niet meer onder. Het valt me op,dat er zelden gesproken of geschreven wordt over de Christenslaven,die het minstens zo slecht hadden in de Arabische wereld. En het zijn er veel meer geweest. Kleine dorpjes in Spanje of andere kusten werden overvallen door slavenhandelaren en de mensen als slaaf meegenomen. Ook schepen met hun bemanning konden dat lot treffen.Om niet te spreken over de gevangen genomen kruisvaarders,die slaaf werden. De Christenslaven werden soms vrijgekocht door familie,maar dan moest je echt geluk hebben. Over de laatste groepen is veel minder gedocumenteerd. Zou daarom bij het woord "slaaf" vrijwel alleen maar gedacht worden aan die arme mensen op katoenplantages.? En hoeveel mensen zouden er nu nog een officieus slavenleven leiden?

bureaucratie

Vorig jaar moest het hondje van een vriendin inslapen. Ik hielp haar met het aangeven van het overlijden om de hondenbelasting te laten stoppen.Drie jaar eerder deed ik dat bij onze hond. Toen een makkelijk formulier van de gemeente en binnen 3 mnd het restant geld terug........Bij de smurf moest de aangifte via de sabewa/waterschappen. Vreemd,want ze behandelen geen gemeentelijke belastingen van Vlissingen,maar oke. Een moeilijk formulier,geen bericht van ontvangst. Ik vond het vreemd. Eergisteren kreeg de vriendin het papier van de gemeentelijke belastingen. Ja hoor,inclusief 106 euro hondenbelasting. De gemeente Vlissingen was onbereikbaar. Bij de sabea/waterschappen kreeg ik een telefoonnummer. Dat was van de gemeente Middelburg. Die verzorgt kennelijk de gemeentelijke belastingen van Vlissingen. Bij Middelburg was er een behulpzame mevrouw. Ze gaf me een email-adres. Een mail met bevindingen en bewijs van overlijden van het hondje. Dan moet het goed komen. Ik hoop het. Maar via Vlissingen naar de Sabewa/waterschappen om vervolgen bij hulp uit Middelburg terecht te komen. Ik zou het niet kunnen verzinnen.

dagelijks brood

De EU heeft deze week toegestaan via een verordening,dat geel meelwormen-meel verwerkt mag worden in brood en gebak. 4% meel in brood,iets minder in gebak. Een paar jaar eerder was dat ook zo voor krekels.Gelukkig moet er wel aangegeven worden,dat er insecten in het product zitten. Want sommige mensen kunnen er allergisch voor zijn. Een veganist zit ook niet te wachten op dierlijk meel in een koekje.Zouden warme bakkers nu bordje ophangen "onze producten zijn meelworm-vrij"? Want er zit geen etiket op een slagroomsoes........Wat een stiekem gedram toch. Laat ieder zelf weten,wat er gegeten wordt. Nog nooit werd kikkererwtenmeel in brood verwerkt,vanwege de plantaardige proteinen.Trouwens die eiwitten vallen tegen bij deze larven. Ik hoop,dat deze toevoegen-trent niet doorzet. Dan wordt het etiketten lezen nog een tijdrovender gebeuren. Voor wie larven wil eten,laat die ze lekker opbakken. Deed ik ook een keer met de buffalo larve. Om te proberen. Smaakte niet vies.

duiven-date

Al jaren zit er een koppeltje tortels in de tuin. In de herfst was er eentje verdwenen. Dat was al eens eerder gebeurd. Toen vond ik de resten tussen de struiken. Een roofvogel was bezig geweest. Wat er nu aan de hand was,wist ik niet. Als mens projecteerde ik het gevoel "zielig en alleen"op het overgebleven duifje. Maar nu is er een date. Tortel nummer twee verscheen in de tuin. Eerst zaten ze een eindje uit elkaar. Nu komen ze steeds dichter bij elkaar.Ik ben benieuwd,wat er gebeurt in de nesteltijd. Of ze dan echt een stelletje zijn.

LSD-profeet

Laatst zag ik een boeiende docu over Timothy Leary aan het eind van zijn leven. Terugkijkend met zijn oude vriend Ram Dass.Zij deden op de universiteit experimenten met paddo's en later LSD. Het waren woelige jaren met veel druggebruik onder jongeren,maar ook ouderen.Eenmaal ontslagen gingen beide proffesoren door met hun gebruik en onderzoek van hallucinerende middelen.Nixon ging het spul verbieden. Helaas stopte daardoor ook ander serieus onderzoek naar het gebruik van paddo's of LSD voor psychiatrische klachten. Michael Pollan heeft daar een boeinde docu over. Langzaam maar zeker is er weer toestemming tot gebruik van paddo's voor b.v zware depressie.Wel onder zeer strenge voorwaarden. Wie weet komt er een geneesmiddel voor psychisch lijden met minder bijwerkingen dan de huidige pillen.

omgekeerde school

Er klinken weer kinderstemmen in de pauzes van het schooltje achter ons. Voor mij een vrolijk geluid. Het is bijna vier jaar stil geweest. Het schooltje heeft inmiddels de naam "omgekeerde school". Een personeelslid ontdekte dat de fundering niet klopte. Die was omgekeerd. Dus moest dat deel afgebroken en terug gekeerd worden. Daarna was het nog niet goed. De school staat een paar meter te dicht bij de straat. Niet leuk voor de overburen. Uit de lokalen kijk je de slaapkamers in. Aanplant van bomen moet na flink groeien dat bezwaar verminderen. Maar nu is er weer leven in de brouwerij. Omdat de ingang aan de andere kant is,komt er geen druk autoverkeer meer door ons smalle straatje. Ik heb menig keer,wandelend met de hond moeten wegstappen een tuintje in. Een wegbreng moeder,telefoon aan het oor, zou me aanrijden. Ik hoop,dat er ook weer muzieklessen gegeven worden. Zo leuk om dat zingen te horen. Waarschijnlijk komt er nog een kennismakingsmoment voor de buurt. Dan ga ik beslist binnen kijken.

keto

Ooit in de jaren '70 verscheen het boek van dr. Atkins. Over een ketogeen dieet om af te vallen.We probeerden het. Vrijwel geen koolhydraten,hooguit 20 gr. per dag.Goed in ketose stink je wel uit je mond.Zonder galblaas was het voor mij te vet. Mijn man beviel het wel. Sinds die tijd gaat hij bijna elke voorjaar "op Atkins"om de winterse kilo's kwijt te raken. Moeilijker sinds hij 2 jr geleden stopte met roken. Deze week was er op Focus een boeiende docu. Over het ketogeen dieet,dat voor sommige mensen hielp bij epilepsie en ADHD.Wel onder dokters begeleiding.Wat goed,dat een bepaalde manier van eten kan genezen. En eigenlijk i.p.v. medicatie komt. Er volgt nog veel meer onderzoek. Ik ga eerdaags weer keto-koken. Maar voor mezelf gewoon veel groenten,peulvruchten en granen.

sodabrood

Een vriendin had een boek uit de bieb meegenomen. "Echt iets voor jou,met je brood bakken"zei ze.Het waren allemaal recepten van sodabrood. Nu had ik dat in het verleden al eens geprobeerd. Voor mij geen succes. Maar met de duidelijke beschrijving wilde ik nog wel een poging wagen.Helaas,het smaakte niet lekker voor me "niet te vr----"volgens mijn man. Waarschijnlijk werkte het weegschaaltje voor grammen niet echt goed en zat er te veel baking soda in. Dapper probeerde ik de dag daarna nog een sneetje. Ik gooi niet snel iets weg,maar dit wel. Dit weekend probeer ik nog een minibroodje met wel juiste verhoudingen. Maar wat zat ik vanmiddag lekker te eten van mijn vergebakken vertrouwde gistbrood.

delen

Dit weekend deed ik weer een beetje mee aan de deel-economie.Ik zette wat levensmiddelen in het buurtkastje. En vond meel voor een focaccia-brood. Uit een kerstpakket van een ander. Van de kerstdagen had ik mijn kaarsstompjes bewaard. Een meisje in de buurt maakt daar nieuwe kaarsen van. Je kunt je stompjes inleveren in een kastje bij hun voordeur. Ook de bioboer heeft een januari aktie. Voor 5 euro en een stel gespaarde punten kun je een groentenpakket kopen voor de voedselbank.Zij leveren dat. Ik ben van plan daar een paar weken aan mee te doen. Zo twijfel ik nog om mee te doen aan de gevonomie-app. Op facebook heb je tenslotte al het account "Ik geef weg....". De gevonomie app bemiddelt ook in niet materiele zaken.Ik heb wel een "luisterend oor"in de aanbieding. Misschien doe ik het wel.

Evenwicht

Regelmatig lees ik soms bang-makende berichten. Of dat nu een mogelijke CBDC/digitale identiteit is,de oorlogen en alle slachtoffers of het eigen huis in box 3-plannen. Ik zoek een evenwicht tussen die berichten en mooie boeken en of podcasts.Ik wil weten,wat er gebeurt en niet de kop in het zand steken. Af en toe denk ik aan een hoofdstuk uit de boeken van Tony Parsons. Ooit kwam ik hem tegen en dat wakkerde mijn belangstelling voor non-dualiteit aan.Die eenheidgedachte verdwijnt naar de achtergrond bij me,bij het kennisnemen van alle wereldse ellende. Parsons zeg op een bijeenkomst,dat de werkelijkheid op dat moment de zaal is. Alles daarbuiten is een concept. Zo mijmer ik dan ook. De werkelijkheid is de warme keuken,een kop thee,mijn man achter de tv. En al die andere gebeurtenissen zijn concepten,die ik op dat moment parkeer.

zombie

Laatst hoorde ik een mooi woord. De "zombificatie"van de samenleving. Zo ervaar ik het vele gebruik van mobieltjes. Bij de tandarts in de wachtkamer zitten de meeste mensen op hun telefoontje te kijken. Op straat lopen mensen ook in zichzelf en hun mobieltje verzonken. Soms hardop pratend. Vroeger dacht ik,dat steeds meer mensen een psychische stoornis hadden.tot ik doorkreeg,dat het telefoneren in het openbaar was.Mijn man fietst regelmatig langs het kanaal. Hij heeft al een paar keer een flinke brul moeten geven,anders was hij omver gereden door tegenliggers.die niet naar de weg,maar hun telefoon keken. Hij mijdt die route,als de scholen uitgaan.Hij mooist was een 16-jarige,die reageerde met "oh,moet ik soms even sociaal doen"toen ze in haar appen gestoord werd,door iemand die een gesprek begon.Helaas het sociaal doen is veranderd. Veel minder praten met elkaar. Het meeste contact via sociale media. Zou er echt een generatie van zombies opgroeien?

zonden

De laatste dagen las ik een boek,met een paar hoofdstukken over schuld en boete. Hoe de strenge regels van de kerk vele mensen zich "zondaar"deed voelen. Met alle psychische gevolgen van dien. Ik dacht terug aan mijn jeugd. Kleine Izerientje op haar knietjes voor het bed voor het avondgebedje. Met regels zoals "schoon mijn zonden vele zijn,maak om Jezus'wil mij rein".Toch werd er gelukkig in onze christelijke opvoeding geen nadruk gelegd op "zondaar zijn". Wel waren er strenge gedragsregels,zeker over de zondagsrust. Langzamerhand werden er van niet fietsen,niet zwemmen, niet naar strand,geen ijsje kopen of naar de bioscoop verboden afgeknabbelt en werd mijn vader moderner. Toch waren de ge-en verboden knellend genoeg,om als puber te rebelleren. Het ergste vond ik nog,dat ik maar tot 12 uur naar het jaarfeest van school mocht. Want dan begon de zondag.Dus hield ik mijn poot stijfen ging helemaal niet,jaren lang. Maar gelukkig was het niet van "God ziet alles". Dat zinnetje werd beperkt tot Sinterklaas.

Jung

Ooit zo'n 60 jaar geleden leerde ik over de psychologie van Carl Gustav Jung.Interessant,maar niet goed te begrijpen voor een meisje van 18. De woorden leerde ik uit mijn hoofd. Maar wat nu echt de betekenis van "archetype"of " animus/anima"was,daarvoor voelde mijn verstand te onrijp.......... In de jaren '80 was er een tv-uitzending over Jung. Ik kocht hem zelfs op video.Zo boeiend om te zien en nu wel te vatten.Ik zou die oude documentaire nog wel eens willen bekijken..........De laatste jaren zijn er podcasts met Karen Hamaker-Zondag. Naast astrologe ook Jungiaans psychologe.Prettig om naar te luisteren en zoveel kennis/wijsheid.Dit weekend was er weer een uitzending van 2,5 uur.Het was echt smullen. En te begrijpen op mijn oude dag.Haar gevleugelde uitspraak "wat is het in mij,dat aanslaat op deze situatie/persoon"zeg ik wel eens tegen mezelf. Verhelderend.

dooreten

In het boek "de mens is een plofkip"las ik over de "dooreetfaktor". Toevoegingen aan een levensmiddel,waardoor mensen er van blijven eten.Met de jaarwisseling merkte ik dit zelf. We hadden heerlijke oliebollen en appelflappen van de buurvrouw. Puur natuur.Ik at er een paar op die dag. Gewoon lekker en geen aandrang om gelijk weer eentje te pakken.Maar ik had ook kaasstengels staan. En die waren voor mij gewoon verslavend. Ik had moeite er af te blijven. Nootjes en vijgen,niets aan de hand.Ik ga beter opletten,ook die enkele keer,dat ik eens snoep. Want op oudjaarsavond heb ik een glaasje water met bakingsoda gedronken,om het nare gevoel van "te veel kaasstengels gegeten"weg te krijgen.Eigenlijk gewoon stom van me om te kopen en te eten.

nieuw jaar

Iedereen een goed 2025 gewenst.Met kracht en acceptatie en genieten van/voor wat komt.Het was hier één hemel vol vuurpijlen. Wel mooi. Maar wat geniet ik nu van de rust