testament

Deze week kwam de "oude"buurvrouw even langs. Het praat dan net,alsof ze nog hier naast woont. Mijn man had laatst een klein bronzen paardje gevonden bij de kringloop. De buuf was er helemaal weg van.Ze bleef kijken. "Mag ik in jullie testament voor dat paardje"grapte ze. Ik ben vaak van "neem maar mee"in zo'n situatie.Maar het paardje was van mijn man. Toen de buuf weg was,kaartte ik het aan "Oh ja hoor,als ze het echt zo mooi vindt,mag ze het hebben"was de reactie. Dus nu staat er een Sinterklaascadeautje klaar,om verzonden te worden.Het paard van Sint,dat de buuf zo geweldig vindt.