In het boek "de mens is een plofkip"las ik over de "dooreetfaktor". Toevoegingen aan een levensmiddel,waardoor mensen er van blijven eten.Met de jaarwisseling merkte ik dit zelf. We hadden heerlijke oliebollen en appelflappen van de buurvrouw. Puur natuur.Ik at er een paar op die dag. Gewoon lekker en geen aandrang om gelijk weer eentje te pakken.Maar ik had ook kaasstengels staan. En die waren voor mij gewoon verslavend. Ik had moeite er af te blijven. Nootjes en vijgen,niets aan de hand.Ik ga beter opletten,ook die enkele keer,dat ik eens snoep. Want op oudjaarsavond heb ik een glaasje water met bakingsoda gedronken,om het nare gevoel van "te veel kaasstengels gegeten"weg te krijgen.Eigenlijk gewoon stom van me om te kopen en te eten.
Nou weet ik niet van toevoegingen, maar alleen al zoet heeft bij mij zo'n dooreet-effect. Ik vermijd het liefst snelle koolhydraten, maar dat valt niet mee in de maand december. Ben wel blij om in januari weer sober te eten.
BeantwoordenVerwijderenOmdat ik weet dat het na half uurtje bij zoet eten gebeurt vind ik het niet zo erg af en toe, want het verdwijnt ook weer als je bloedsuikerspiegel weer zakt. De kunst is om die tijd afleiding te zoeken
BeantwoordenVerwijderenWij badden dat al rond kerst gehad en we hadden echt geen behoefte meer aan oliebollen of appelflappen . Nog nooit zo weinig gegeten op oudjaaravond
BeantwoordenVerwijderenIk at en snoepte te veel. Van alles. Maar nu weer gewoon en sober
BeantwoordenVerwijderenIk vind wat je schrijft echt een eyeopener. Ik had geen idee. En ik ga er eens op letten.
BeantwoordenVerwijderen