pesto

Mijn man ging vorige week naar Frankrijk. Begin jaren '90 ontdekten we daar aan het eind van een stil weggetje een simpele camping. Geweldig. Sinds die tijd kwamen we er elke zomervakantie. Bij het ouder worden en gepensioneerd zijn huurden we "het gele huis"een oud boerderijtje. De mensen zijn langzamerhand goede bekenden geworden. Altijd zoek ik naar typisch Zeeuwse produkten,als cadeautje. Omgekeerd kwam mijn man deze keer thuis met o.a. een potje pesto. Ik kookte pasta en had de pesto op tafel gezet. De snoeperd nam al van te voren een hapje."Oh jakkes"was de reactie. Wat bleek,het was een pesto van aardappelschilfers. Dat kende ik niet. Wel pesto van basilicum,spinazie of brandnetel met lekkere kaas en pijnboompitten. Ik maak het potje op,want het smaakt wel. Alleen niet met de gedachten aan "onze"pesto. Toch maar weer eens basilicum kopen en zelf maken

nieuwsgierig

Gisterenmiddag fietste ik terug van de winkels. In een smal straatje vlak bij huis moest ik afstappen en even lopen. Er stonden drie politieauto's en een ambulance. Het zag er ernstig uit. ook stond er een groepje mensen. Ik ben dan nieuwsgierig naar wat er gebeurd is. Maar vond het niet netjes ,om aan de mensen te vragen. Thuis had mijn man geen sirenes gehoord. Maar hij hoort slecht.Mijn nieuwsgierigheid bleef. Ik keek op de nieuwssite van Zeelandnet. Niets te vinden. Dan moet ik een beetje lachen om mijn gedrag. Graag willen weten,wat er in de buurt gebeurt. Menselijk?

vele wensen

Regelmatig fiets ik langs het kanaal. In de berm staan honderden uitgebloeide paardenbloemen. Overal vliegen de zaadjes door de lucht. Dan denk ik aan het verhaal,wat ik als kind te horen kreeg."Diep ademen en de pluizenbol helemaal kaal blazen. Dan mag je een wens doen". Het lukte me niet altijd. Ook in de tuin komen een paar paardenbloemen op. Als dat pluizenbollen worden,gaan ze snel in de kliko. Een geel bloempje in het gras wil ik mijn buren niet aandoen.Toch denk ik wel eens "Zal ik blazen?".Dan wens ik een mooie liefdevolle wereld.

de zon

Zo'n 20 jr geleden vertelde een vriendin me over chemtrails. Ze wees op de "boter,kaas en eieren"strepen in de lucht. Ik luisterde beleefd,maar dacht "wat een complotverhaal". In de loop der jaren kwam ik meer informatie tegen over het beinvloeden van het weer. Zelfs de boer in Frankrijk vertelde lang geleden over kanonnen,die in regenwolken "schoten".De laatste jaren lees ik steeds meer over het willen dimmen van de zon,het weghouden van regen bij de olympische spelen in China. Zelfs over staten in de VS,die weer beinvloeding verbieden.Mijn vriendin leeft al 15 jaar niet meer. Anders hadden we beslist boeiende gesprekken gehad. Excuses aanbieden voor mijn ongeloof gaat niet. Maar in gedachten zeg ik "Sorry Jo,dat ik je zo verkeerd beoordeeld heb.".

vuur

Vannacht had ik een nare droom. We kampeerden in het wild. Ineens werd ik wakker van een smeulende rooklucht. Ik stoof de tent uit,om te kijken of er geen bosbrand was. Maar toen werd ik echt wakker met dezelfde lucht in mijn neus. Waarschijnlijk in de buurt een dovende vuurkorf. Nog even keek ik door het raam naar het schuurtje,waar de E-bikes staan.Alles goed. Ook de rookmelder ging niet af....... Ja het wordt weer de tijd van stoken. BBQ,vuurkorven en helaas niet altijd met goed hout.Ramen sluiten helpt niet echt. Ver openzetten,zodat de lucht uit de slaapkamer waait.Gelukkig heb ik geen last van mijn ademhaling. Soms wel een slokje water voor de keel. Ik gun de mensen gezellige avonden. Maar voor sommige buren zou een cursus "goed hout stoken" nodig zijn.

aan de deur wordt niet gekocht

De afgelopen twee avonden stonden er colporteurs aan de deur. In mijn ogen gladde jongens met praatjes,waar de cursus "overtuigen"van af druipt.Meestal zeg ik meteen "ik koop niets,probeer de buren". Maar de oidodo-boy praatte snel door en leek een goed verhaal te hebben. Na mijn opmerking "ik ga dit allemaal eens nalezen op internet,deed hij geirriteerd. De aanbieding gold alleen aan de deur. Ik zei: "dit soort praktijken van snel beslissen,daar houd ik niet van ",en hij liep een beetje nijdig weg "Maakt me niet uit,ik verdien toch mijn geld wel"werd er nog geroepen..........Gisteren belde een jongmens aan voor de lepra-stichting.Die accepteerde mijn "Joh,ik heb een aantal vaste goede doelen en dat breid ik niet uit".Na een "goedenavond"probeerde hij iemand anders in de buurt te strikken. Ik had vroeger liever in de horeca gewerkt

snotterig.

Terwijl ik een nieuw boek zat te lezen,begon ik snotterig te worden "Nee he,toch niet besmet door die verkouden cassiere?"dacht ik. Ineens wist ik het. Het boek was gloednieuw,gedrukt in vette zwarte letters.Het rook ook nieuw. Vroeger,als ik vroeg in de ochtend de krant uit de bus pakte,had ik dat ook met lezen. Waarschijnlijk veroorzaakte de drukinkt een prikkeling van het neusslijmvlies. Eenmaal krant uit en het genotter was na een uurtje weg. Dat was met het boek ook. Lezen en verkouden lijken in de middag. Met het eten koken verdween "de verkoudheid"om in de avond tijdens het lezen weer terug te komen. Het boek is boeiend dus ik zal nog een aantal keren de zakdoekjes nodig hebben