een kopje thee

Gisteren gingen we een kopje thee drinken bij mijn oude tante in den Briel.Ze vergeet veel. "Ik ben Iza uit Zeeland"zeg ik dan aan de telefoon. Maar na 5 min vroeg ze nog een keer,wie ik was en wie er kwam. Dat ritje is altijd een reis door het verleden,zowel de omgeving als de gesprekken. "Weet je nog de rustige tweebaans Groenekruisweg zo'n 50 jaar geleden? Met de motor overvaren bij het pontje van Hekelingen"zei mijn man. Inderdaad. En bij het busstation van Brielle zag ik in gedachten het trammetje. Een jaar lang naar de vormingsklas in Rotterdam heen en weer met die tram.Het enige,dat weinig verandert zijn de wallen. Liepen we daar 50 jaar geleden met een herderpup,nu liet mijn man er Merle uit. Vanuit het verzorgingshuis zagen we het stel lopen....... Volgende week wordt mijn tante 95 jaar. Ze voelde zich niet zo lekker en wilde zelfs geen bolus.Wat is zo iemand breekbaar. Net alsof er al een beetje afstand is van deze wereld. Maar door leuke herinneringen aan vroeger kwam er toch af en toe de oude twinkeling in haar ogen.Ze wacht maar af hoe lang ze nog mag van "de Grote Baas". Dat is haar uitdrukking.Gelukkig duren haar dagen niet lang,want ze valt het grootste deel van de dag in haar stoel in slaap. Ik ben blij,dat door hun vaccinatie er weer twee mensen tegelijk op bezoek mochten komen. En dat ik haar gezien heb.

geheugen

Soms probeer ik me voor te stellen,hoeveel harde schijven gevuld kunnen worden met mijn herinneringen.Heel veel. Nauwelijks bewuste gebeurtenissen of mensen komen soms ineens in mijn droom. Bij het ontwaken verbaas ik me dan over b.v. een meisje van de lagere school,waar ik nooit meer aan dacht en die ineens in de nacht langskomt.......Mijn geheugen is vrij goed "ms Google"noemen ze me wel eens. Dat is niet altijd plezierig. Tijdens een gesprek borrelen de associaties op en daar zit niet iedereen op te wachten. Of iemand vraagt "Las jij dat ook?"en ik las niet alleen dat artikel,maar nog meer over dat onderwerp. Ook dan dim ik mijn herinneringen.......Vroeger met lesgeven was dat wel makkelijk. Zelden moest ik een vraag beantwoorden met "dat moet ik napluizen,daar weet ik nu te weinig van". Meestal was het "ik las eens"en daar werkte mijn geheugen........De laatste tijd is er wel lichte slijtage. Ik kan soms niet op de naam van een mens of ding komen. Bij mij verloopt de inprenting van gebeurtenissen niet alleen via ogen,maar ook voor een groot deel via oren en neus .Dan weet ik bij zo'n vergeten woord "het begint met een K". Inderdaad,als later het woord ineens op-plopt,klopt die klank.........Ik hoop,dat mijn geheugen nog lang goed blijft. Het is heerlijk,al mijmerend in het fotoboek van herinneringen te bladeren en te genieten van de ,misschien iets verfraaide herinneringen

energie

Merle lijkt zo'n onaangedane,nuchtere hond. Niets is minder waar. Ze is heel gevoelig voor energie. Mijn man kan bij tijden flink mopperen. Op de pc,die het niet doet,op post.nl,die een pakje niet bezorgt. De hond voelt die stemming aan en wil naar buiten. Weg van die energie. Meestal laat ik haar dan naar de tuin gaan....... In het boek over paarden en psychologie "de kracht van de kudde"las ik,dat energie besmettelijk is. Eén mens in de groep met b.v. agressie doet niet alleen eigen bloeddruk stijgen,maar ook die van anderen. Jammer,dat ik tijdens zo'n mopper-moment niet de bloeddruk van Merle en mezelf kan meten....... Het omgekeerde is ook zo. Positieve energie wordt net zo goed overgenomen door de groep.Als ik vroeger opgewekt en met plezier een les begon,was de invloed merkbaar op de hele klas. Soms zijn hier vredige en stille momenten. Man achter de pc. Ik lees een boek en Merle kruipt met een diepe zucht in haar stoeltje. Harmonie in de roedel. Voelbaar voor iedereen.

de Alaska-club

Een droom bracht herinneringen naar boven. Wij hadden als kinderen een club. De Alaska-club. Bedacht door mijn broertje en zijn vriendinnetje. Regelmatig verzonnen we iets,om geld op te halen. Dat was voor een goed doel. Mijn broertje had een schriftje en schreef daar de inkomsten in.........Soms deden een paar kinderen een klusje,zoals auto wassen of tuin schoonmaken. Maar we bedachten ook aktiviteiten. Favoriet was een voorstelling met ons hondje. Dat lieve beestje liet zich een jurkje aantrekken en we hadden hem o.a.dansen en door een hoepel springen geleerd.Net een klein circus-hondje. De ouders uit de buurt kwamen tegen betaling kijken. .......Of we bouwden een cafeetje in de tuin. En serveerden limonade met een koekje. Mijn moeder lachte eens "Eerst geef ik jullie allerlei lekkers en dan kom ik het tegen betaling opeten". Maar de volwassenen speelden het spel mee. Voor ons kinderen was het moeilijkste om zelf van het eten en drinken af te blijven.......Elk half jaar werden de inkomsten aan een buurvrouw gegeven,die bij de zonnebloem werkte. Het was soms maar fl.30-. Maar wij hadden het gevoel iets voor "arme kinderen"te doen. En bovenal veel plezier van al dat bedenken en spelen.

medelijden

Gisteren was ik weer bij de vriend in het verpleeghuis.We hadden leuke gesprekken. Herinneringen ophalen aan vroegere 1 april-moppen.B wordt steeds slechter. Hij lijkt op Steven Hawkin,zoals hij in zijn rolstoel hangt. En ik moet me goed concentreren,om hem te verstaan. Helaas heeft hij niet de intellectuele afleiding in zijn hoofd,zoals Hawkin. Bij B malen de hele dag nare gedachten door zijn bovenkamer,die hij zegt niet te kunnen stoppen. Dat maakt hem een moeilijke client,die veel scheldt en huilt.........Gelukkig is dan zo'n bezoekje een prettige afleiding. Natuurlijk zie ik zijn uiterlijk en alle niet-kunnen wel. Maar al pratend en lachend verdwijnt dat voor me en blijft de kern van de vriend,die hij was over.En praten we net als vroeger bij ons aan de keukentafel........... Tegen lunchtijd werd B opgehaald. "Sorry dat ik moet storen bij jullie aangename gesprek"zei de begeleidster.Ik had haar vaker ontmoet en zij wist dat ik regelmatig kwam. Een aardige vrouw,maar dat beroepstoontje,daar krijg ik de kriebels van. "We gaan naar beneden "mannetje"er is soep vandaag"zei ze terwijl ze hem over de schouder wreef. Ik snap,dat B van onmacht regelmatig scheldt. Ooit zei hij lachend op mijn vraag "Verstaan ze je schelden wel? ". "Ja, GVD komt er goed uit". Misschien goed bedoeld medelijden,maar B is geen "mannetje".

voedsel

Gisteren keek ik pas naar de aflevering van Zembla over de uitgeputte bodem.Ik wist,dat het jarenlange gebruik van kunstmest roofbouw is.En dat de veestapel GMO-soja eet, dat ver weg groeit en aangevoerd wordt met tankers. Maar dat de grote bedrijven zo machtig zijn en boeren,die veranderen willen het moeilijk hebben,dat besefte ik niet....... Eigenlijk is het van de gekke,dat Nederland een soort doorvoerfabriek is. Voer van elders,gegeten door een inmense veestapel,waarvan het vlees en de zuivel vervolgens gexporteerd wordt. Hier zit men met de milieueffecten en een matig inkomen voor al die boeren........ Er kwamen allerlei instanties aan het woord met theoretisch mooie plannen. Het viel me op,dat de inbreng van de consument niet genoemd werd. Helaas is het deel van de biologische landbouw en veeteelt maar 4%. Als veel meer mensen biologisch zouden eten,volgt het aanbod de vraag wel.Natuurlijk is dat duurder,maar met minder vlees,frisdrank of snoep valt er weer te besparen....... Toen ik zonet bij de super liep,leek het alsof er meer biologische producten zijn. Ook de natuurvoedingswinkels groeien. Ik hoop,dat het doorzet. Zodat de bodem weer beter wordt. De insecten niet te veel uitsterven en de vogels voedsel houden.Ooit las ik "Als de laatste bij sterft,volgen wij ook".

zomertijd

De eerste ochtend van de zomertijd was hier ook mereltijd. Bij het licht van een prachtige volle maan,begeleid door merelzang liep ik door een stil dorp rond 7.00. Heerlijk wakker worden. De laatste dagen was ik steeds heel vroeg wakker. Dan ging ik maar uit bed,bijna een voorbereiding voor het vooruitzetten van de klok. Dus voelde het vannochtend als normaal....... Toch mag voor mij dat schuiven met de tijd weer afgeschaft worden. Voor het elektriciteitsverbruik schijnt het niet veel uit te maken.Hele lange avonden met licht hoeft ook niet. Schemer met een vuurkorf in de tuin is ook goed.Ik kan me ook niet herinneren dat iemand vroeger ontevreden was met "gewoon tijd". Het was normaal zo. De generatie van mijn ouders had nog zomer/wintertijd meegemaakt in de oorlog . Voor sommigen was het een beladen term. ....... Ik ben benieuwd of de vage plannen om de zomertijd af te schaffen ook werkelijkheid gaan worden. De hele Europese Unie op één lijn krijgen zal niet mee vallen. Bovendien zijn er belangrijker zaken om te regelen.Nu even de klok van de oven nog wee minuten verder zetten. Dat heeft mijn man gisterenavond niet helemaal goed gezien.