Volgers

Volgers

maandag 29 april 2019

verschil



Het was een lekkere bende gisterenochtend. Ik was nog een voorraadje Jumbo-voer halen. Want die gaat 2 wk dicht. Terwijl ik de tassen op tafel zette en maar liet staan, kwam de buurvrouw al op de koffie. Met haar hondje,de mijne en een oppas-beestje werd het een  dolle boel.
Toen belde een andere vriendin of ik thuis was. Die kon er ook nog bij. Mijn man ontvluchtte het gekwebbel en nam Merle mee.
Deze vriendin heeft veel zorgen. Ineens viel het verschil op. Waar ik vrijdag leeg gezogen werd, kon ik nu luisteren naar iemand, die haar hart uit wilde storten. Voor mij is het zo anders. Iemand die iedere keer weer moppert over alles en iedereen inclusief Mark Rutte heeft absoluut een praatpaal nodig. Maar mij lukt dat niet altijd.
Deze vriendin heeft een paar maanden terug haar man naar een verpleegtehuis zien vertrekken. En maakt zich zorgen en is gefrustreerd, als ze hoort, dat hij 's nacht meer dan een uur in eigen urine of ontlasting ligt, voor hij geholpen wordt. Thuis verzorgde ze hem met hulp wel goed, maar het ging niet meer.
Zo iemand kan tegen me aan praten. Ik zag de tranen in haar ogen en haar trillende handen. En besefte, dat luisteren het enige is, dat ik voor haar kan doen. Wat is het leven toch moeilijk voor sommige mensen.
Maar er was ook nog vrolijke gespreksstof. Het was goed, dat we nog regelmatig konden lachen.

vrijdag 26 april 2019

energie



Vanochtend fietste ik door de polder naar een kweker. Voor tomaten-en slaplantjes. Het is in hetzelfde dorp waar een oude vriendin woont. Zij heeft een negatief wereldbeeld en moppert alleen maar. Daar kan ik tegen, als ik heel goed in mijn energie zit. Maar nu werd daar een kopje thee drinken te veel.
En wie loop ik bij de kweker tegen het lijf? Vriendin I. Haar eerste opmerking "ik kreeg geen telefoon vanochtend". Mijn reactie "Klopt,ik belde niet, want dit uitje hier is genoeg voor me". Vervolgens werd ik onthaald op alles, wat deze week niet goed ging. Sommige dingen echt vervelend, zoals haar auto, die het niet doet. Maar ook de cassiere en een parkerende andere klant werden bekritiseerd en deden alles verkeerd.
De steekkarretjes om je plantjes te vervoeren hadden voor mij de verkeerde hoogte. Dus voelde ik mijn rug. Ik kapte het gesprek af, om door de zonnige polder naar huis te fietsen. Maar het viel me op, hoe slecht ik tegen dat soort energie kan, als ik zelf pijn heb. Mijden, dat soort mensen op zo'n moment

dinsdag 23 april 2019

geur-zeur



Door mijn goede reuk voel ik me soms een geur-zeur. De buurvrouw had dode zee creme voor me meegenomen. Een heerlijk emulsie, maar totaal niet mijn geur. Integendeel, ik zou er licht misselijk van worden. Gelukkig kon ik het eerlijk zeggen en maakt ze er een ander blij mee.
Zo heb ik ook af en toe bezoek met voor mij te veel parfum of aftershave. Een volgende keer zeg ik het ook. Meestal gaat  daarna de afzuiger aan en is het na een uurtje leefbaar voor me.
Nu met die langdurige droogte hebben sommige straathoeken een pis-lucht. Van de vele honden, die over elkaar heen bieden. Om niet te spreken van de overvolle vuilcontainer met zijn stank.
Ik denk wel eens aan de massale bijeenkomsten bij Osho. Die man kon helemaal niet tegen geurtjes. Geen enkele bezoeker mocht ook maar iets van geparfumeerde zeep of shampo  gebruiken. Ze werden allemaal besnuffeld. Zo erg is het bij mij gelukkig niet. Maar ik kan het wel begrijpen.

zondag 21 april 2019

ei



Gisteren zat ik in de tuin en was hoor-getuige van het eieren zoeken door de kleinkinderen van de buren. De één heel fanatiek, die wilde niet opgeven. De ander al snel met "nou.....,ik vind niks" De eieren werden aan het einde van de zoektocht eerlijk verdeeld.
Er was een probleem. Het laatste eitje vond niemand, ook de buurvrouw zelf niet. Misschien Merle een keertje laten zoeken?
Zelf koop ik al jaren geen chocolade eitjes meer. Ik vind mijn reep veel lekkerder. Vanochtend nam ik wel een gekookt eitje bij het ontbijt.
De oorsprong van het paasfeest zegt me niet zoveel meer. In mijn kindertijd met de kerkgang speelde dat veel meer. Nee, de natuur-variant van het vieren van de lente met al dat nieuwe,dat groeit en bloeit spreekt me meer aan. Daar geniet ik met dit zonnige weer dubbel van.
Ik ga ik mijn lente-groene tuin een kopje thee drinken. Met een gewoon stukje choclade.

vrijdag 19 april 2019

zon



Wat een prachtige dag. Het ochtendrondje fietste ik al bij opkomende zon. Later op de ochtend ging ik door groene B-weggetjes naar de landwinkel. Overal beginnend fluitenkruid, paardenbloemen, hondsdraf en nog meer moois. De eenden zag ik niet, die zijn waarschijnlijk aan het nestelen.
De landwinkel had aardbeien, die er goed uitzagen. Ze smaakten ook zo. Mijn eerste portie van dit jaar. Ze waren wel kwetsbaar. ik durfde ze niet te bewaren tot morgen. Geen probleem, de buurvrouw lustte ook wel een schaaltje zomerkoninkjes.
Aan de dijk was het vanmiddag  heerlijk. Eerst liep ik een eindje met een oud-leerlinge op. We waren om de beurt vol lof over alles, wat groeide en bloeide. En deelden recepten over wildplukgroenten. Dat hadden we zo'n 35 jr geleden ook niet kunnen denken.
Later ontmoette ik iemand met een 10 mnd oude pup. Razend snel en zo speels. Merle was wel te porren voor een spelletje. Maar moest regelmatig even zitten en uitblazen. Het leeftijdsverschil was te groot en de inspanning eigenlijk ook. Dat wordt straks in traag tempo een klein sanitair blokje om. Ach daar zijn de opruimzakjes voor.
En mooie is, er komen nog meer van deze zonnige dagen.

maandag 15 april 2019

tegenvaller



Vol goede moed ging ik naar de orthoptist. Ik heb goed geoefend en een uurtje lezen en een half uurtje tv kijken aan mijn rantsoen toegevoegd. Ik dacht aan een brillenglas met prisma of nog verdere verbetering door oefenen.
De convergentie recht vooruit was inderdaad verbeterd. Maar zijwaarts juist minder geworden. Dat vond de mevrouw vreemd. Ik merk het door b.v rechts tegen dingen aan te lopen. En heel goed te moeten opletten in het verkeer voor alles, wat van rechts komt.
De orthoptist stuurt me door naar een neuroloog. Om uit te sluiten,dat er mogelijk oud letsel met deze klachten te maken heeft. Ook kan mijn duizeligheid na die ontsteking van de evenwichtszenuw en het restant daarvan samengaan met wat mijn ogen nu (mis)doen.
Ik wacht af en hoop in stilte, dat er misschien aan het totaalplaatje iets verbeterd kan worden.

vrijdag 12 april 2019

goede buren



Het is hier een goed buurtje. De mensen helpen elkaar en delen. Toch overlopen we elkaar niet. Alleen mijn ene buuf is een vriendin geworden in al die jaren.Merle heeft drie hapkluif-buurvrouwen en kijkt altijd of zij thuis zijn. Zo langzamerhand zijn wij de "ouwetjes"geworden hier.
Van één buur kreeg ik een zakje granola. Een ander vond haar 80% chocolade niet zo lekker. Met beide ingrediënten maakte ik een variatie op het recept van havermoutkoekjes. Straks hang ik bij de granola-buur een zakje koekjes aan de deur. Kan ze haar granen in andere vorm proeven.
Zo geven we ook informatie door. Een andere buurvrouw stuurde een mailtje over een bepaalde halsband voor honden met natuurlijke stoffen tegen vlooien en teken. Vergeleken bij de giftige pipetjes niet eens duur. Ik ga hem ook kopen voor Merle. Straks lopen alle honden  in de buurt met eenzelfde soort bandje om.
Het is goed wonen in dit hoekje van de straat.

dinsdag 9 april 2019

oefenen



Bij de stoelyoga deden we al een paar keer een mantra met bewegingen. Een soort Sanskriet versie van "hoofd,schouders,knie en teen". Voor mij heel moeilijk. Een serie bewegingen onthouden plus tekst en melodie.
Dus kreeg ik een link doorgestuurd met een filmpje, waarin kinderen deze mantra zongen en deden. Ik heb flink geoefend. Maar wat duurt het lang, voor ik zoiets onder de knie heb. Ik zou  ook geen mens zijn voor tai chi. Al die bewegingen achter elkaar onthouden. Ooit zat ik op een meditatiegroep, waar men Falun Gong oefeningen deed. Ook daar deed ik thuis "huiswerk" via YouTube-filmpjes.
Vanochtend kwam mijn man vanuit de tuin aanlopen. En stond verbaasd te kijken. Hij zag alleen maar bewegende armen en hoorde de muziek niet.
Maar vanochtend ging die oefening  een stuk beter. Zo'n melodie onthouden is voor mij het gemakkelijkst. Helaas heeft die zich nu als een oorwurm in mijn geheugen genesteld.

zondag 7 april 2019

nu echt



De lekkage van de wasmachine was een leuke 1 aprilgrap van mijn man. Helaas werd het echt vanochtend. Eerst borrelden de gootstenen met een raar geluid bij het afpompen van het water. Toen zag ik langzaam water onder de machine vandaan komen.
Net dit weekend is mijn man met zijn broer op stap. Telefonisch overleg leverde nog wat mogelijkheden tot verhelpen op. Eerst heb ik een tijd gootsteenontstopper in de afvoer laten intrekken. Daarna kwam de buurvrouw helpen met de plopper. Want daar heb ik geen kracht meer voor. Er kwam aardig wat rotzooi naar boven.
Terwijl wij koffie dronken probeerde ik de was in de machine te spoelen en later te centrifugeren. Geen vreemde geluiden of water op de grond. De truien hangen aan de lijn. Maar voor een echte grote was met volle machine wacht ik nog even tot mijn man thuis is.

donderdag 4 april 2019

stoofpotje

Diverse keren las ik over het kruiden/kookboek "the plant pharmacy".Eindelijk lukte het me, dit boek te reserveren bij de bieb. Gisteren haalde ik het op. Wat een leuk boek met mooie foto's. Een plezier om in te kijken.
Er was een recept van bietenstoofpot met wijn en allerlei kruiden. Vorige week zag ik al nieuwe bladeren aan de salie. Tijm staat ook in de tuin. Ik had de groenten in voorraad en besloot de stoof uit te proberen.
Het gepruttel rook al lekker. Door de stevige groenten en de champignons vulde het gerecht goed. In het recept staat, dat er een boterham bij gegeten wordt. Dat deed ik niet.
De wijn en kruiden maakten er een verwarmend geheel van. Ik zat te smullen. Voor de lunch is er nog een restje. Al ben ik geen veganist, dit stoofpotje komt vaker op het menu te staan.

dinsdag 2 april 2019

basis

Op dit moment lees ik een autobiografie van Deepak Chopra. Hij schrijft over zijn jeugd in India. Met de verhalen over de goden, verteld door zijn grootmoeder. De rituelen en gebeden. Het samen zingen. Een mooie basis voor later.
Toen bedacht ik, dat het in de jaren '50 in een christelijk gezin ongeveer net zo ging. Alleen de dogma's anders,maar de uitvoering lijkt op elkaar.
Bij ons waren er ook verhalen uit de kinderbijbel. Elke middag kwam die op tafel. Als kleuter op schoot bij mijn vader of moeder dronk ik die avonturen in.
Het zingen was altijd bij het helpen met de afwas. Tweestemmig "Er ruist langs de wolken".Het was gezellig en het klusje was snel gebeurd. Niet alleen voor en na het eten werd gebeden. "sAvonds gingen we op de knietjes voor een kindergebedje. Helaas hielp dat niet genoeg, om niet meer bang te zijn in het donker.
Pas tegen de puberteit kwam het verzet tegen alle ge- en verboden. Toch stiekem fietsen op zondag.Ook was er een beginnende twijfel aan de rechtlijnige leer. Maar toch heb ik dat deel van mijn jeugd ook als een goede basis ervaren.