wandelen

Vanochtend las ik in een nieuwsbrief iets,wat ik al lang vermoedde en ook ervaar. Dat bij lage rugpijn kleine eindjes lopen goed helpen. Geen uren en kilometers,maar gewoon een "ommetje".Vroeger deed ik dat met de ouder wordende hond. Sinds 3 jr gewoon mijn wandelingetje. Kom ik mensen tegen,die denken,dat ik de hond mis,dan noem ik het mijn "rugrondje te vervanging van paracetamol"......Elke ochtend loop ik dezelfde weg. Langs mooie tuintjes,een groene dijk met bomen ,schapen de nu oudere lammeren. Het lijkt saai,maar ik zie elke dag weer iets anders.Bovendien kom ik regelmatig bekenden tegen en maken we een praatje. Even hond aaien,brokje geven en ieder gaat haar weg...... Zonet kwam ik terug van mijn middagwandelingetje. Ondanks de gerustelling in het artikel over "kleine"wandelingetjes,hoop ik toch ze langzamerhand te verlengen. Net als toen de hond nog jong was en ik ook.

waterleiding

Mijn man was water aan het putten voor de tuin. Ineens dacht ik aan de tijd,dat een put met pomp ook drinkwater was. In mijn jeugd hadden we een goede kennis,die in een huisje in de polder woonde. Geen waterleiding en riool. Een poepdoos,heel boeiend voor ons kinderen. In de keuken een koperen pomp voor welwater. We kregen een glaasje limonadesiroop met pompwater. Ook de aardbeien waren daarin gewassen.Nooit diarree gehad na zo'n bezoekje. Ons eigen putwater zou ik niet graag ongekookt drinken. Maar voor noodgevallen kan het gekookt en gedronken worden.

bezoek

Mijn broer woont drie uur rijden ver. Dat is een onderneming voor een bezoekje.Dus meestal maken ze er een combinatie met een overnachting(en lekker eten) van. Zo ook dit weekend. Zaterdag het graf van onze tante en ook ouders verzorgen.Zodat het er jaren tegen kan qua plantjes. Zondag kwamen ze naar ons. De boterkoek en soep stonden klaar. En een kleine kudde olifanten. Mijn schoonzus spaart olifantjes. Af en toe vind mijn man een bijzondere bij de kringloop en koopt die dan........Mailen is ook contact,net als bellen. Maar er gaat niets boven elkaar spreken "in het echt".Het was een gezellig middag en de visite reed door naar hun volgende bezoekadresje voor het avondeten.

samenhang

Al tijden heb ik een stijve spier in nek en schouder. Speciaal bij lezen en achter de laptop zitten. Dinsdag was ik bij de chiropractor. Ineens vroeg hij "heb je een aparte lees/computerbril?". Helaas had ik die niet bij me. Gisteren ging ik met leesbril even terug. De chiropractor maakte mijn schouder los. Ik zette de leesbril op,las wat en in een paar seconden verstijfde de spier. Het leek wel hokuspokus.Uitgeprobeerd en het was mijn rechter oog. We spraken af,dat ik een oogmeting bij een opticien zou doen en met het voorschrift eerst terug zou gaan naar de chiropractor. Die heeft ook oogglaasjes.... Zonet was ik bij de opticien. Mijn huidige multifocale bril en ook het leesgedeelte is goed.De leesbril van oudere datum met iets andere sterkte is niet meer uitgeprobeerd. Het contact liep niet echt lekker,had ik het gevoel. Nu maar hopen,dat de chiropractor uit kan vogelen,hoe ik kan lezen zonder pijn.

snelle verandering

Gisteren ging het gesprek over alle veranderingen in elektronische apperatuur in de laatste 65 jr. Er werden herinneringen opgehaald. Van de eerst mono-platenspeler via zwart-wit tv,stereo platenspeler,casetterecorder,taperecorder,cd,minidisk,video,dvd-recorder en nu een prachtige(nog gewone) tv en humax om op te nemen.Elk nieuw speeltje had in onze beleving weer een mooier beeld en/of geluid.Eerlijk gezegd klinkt muziek van youtube op de laptop ook niet slecht......Ik herinner me nog,dat er op school ook een tv en videorecorder was. Om de lessen gezondheidskunde te verlevendigen.Ooit draaide ik een docu en opeens viel het beeld uit. Even later weer. Een stel jongens deed stiekem en had lol. Hoe ze het deden,wist ik niet,maar ze hadden een soort afstandsbediening. Quasi toevallig schoof ik een stapeltje banden voor de sensor en toen was het uit met de pret. Aan het eind van les zeiden de jongens "u wist het he?".Ik was nieuwsgierig,hoe ze de tv beinvloedden. Het bleek een horloge met afstandsbediening-signaal te zijn. Daarna stonden er bij elke les en klas een stapeltje banden voor de sensor.

verdwenen

De laatste tijd vraag ik me af "Waar is het voorjaar gebleven? Het lijkt wel verdwenen".Natuurlijk,het jonge groen is gekomen en de bloemen. Maar vaak te bewonderen in de regen met winterkleding aan.Ook de jonge musjes zijn er. Schuilend in de perenboom voor de nattigheid.Het is zoeken naar een moment met droog gras, om te maaien. Om niet te spreken van boeren,die niet kunnen planten in hun moeras-akkers. Of hagelbuien op het fruit........Als gepensioneerde heb ik de tijd, om als het een dagdeel droog en zonnig is,in de zon te gaan zitten.Maar het voelt vreemd,de laatste maanden. Alsof een bepaald verloop van seizoenen ingebakken zit in het menselijk systeem.En de andere uitvoering van de lente niet klopt.Ik hoop,dat de zomer "normaal"verloopt.Zeker voor alle mensen,die op vakantie gaan.En voor de beroepsgroep,die er zijn brood mee moet verdienen.Maar ook om de uitvoering van de seizoenen weer zo te laten verlopen,dat het past bij de innerlijke kalender.

energie

Nu lees ik een boek o.a. over krachtplekken. Waar later kerken op gebouwd zijn. In Frankrijk,waar we jaren op vakantie waren,is ook zo'n plekje. Een geneeskrachtige bron.De eerste keer,dat we er naar toe wandelden was bijzonder. De bomen vormden een hoog gewelf. Op de bodem van de kom ontsprong de bron en vormde een kleine poel.Er hing een bijna gewijde sfeer,prettig om er te zijn. Heel vreemd,de hond uit die tijd,durfde niet verder te komen.Ze bleef aan de rand van het natuurlijk gevormde gewelf staan. Ik heb haar echt moeten roepen. Alsof ze zich bewust was,dat het daar anders aanvoelde. De laatste Merle niet. Die denderde naar beneden en dronk uit het beekje,wat daar ontsprong.........Een andere campinggast kampte met gezondheidsproblemen. Hij nam een bad in het kleine bassin van de bron. Helaas het was alleen verfrissend,maar hielp niet tegen zijn klachten. Het was zo'n fijne plek,dat we elke vakantie zeiden "laten we een keer naar de bron wandelen".

breed

Op internet las ik,dat personenauto's steeds breder worden. Wat problemen kan geven met de ouderwetse maten van parkeervakken.Maar hier in het dorp is nog een probleem. Toen zo'n 20 jr geleden de hoofdstraat veranderd werd,maakte men het autogedeelte smaller en de voetgangers delen breder. Dat ik bij bestelbusjes het voetgangersgedeelte op moet met de fiets om niet aangereden te worden,daar ben ik aan gewend. Maar steeds vaker blijft er naast een personenauto zo'n smal stukje straat over voor een fietser. Eerst dacht ik,dat het mijn leeftijd was. Iets minder zeker op de fiets. Maar nu snap ik,dat het ook de breedte van de auto is. Als het regent stap ik zelfs af. Want door zo'n spekglad gootje het voetgangersdeel op,is ook niet fijn.Ik ben benieuwd,hoe de ruimteverdeling gaat eindigen

kou en wind

Doordat het voorjaar is,was ik me minder bewust van de toch wel lage temperatuur en wind. En de passende kleding en verwarming bij zo'n weertype. Vandaar,dat ik het gisteren koud kreeg en rillerig werd. Eerst haalde ik een lekker warme trui achter uit de kast. Dat scheelde een beetje. Maar de kou zat al te veel in mijn botten. Ik heb de kachel aangezet en ben met een kop gemberthee er dicht bij gaan zitten. Eigenlijk lijkt zo'n dag op een warme februaridag en kan ik me het beste zo gedragen.Dus zit ik achter de laptop met die dikke trui en brandt de kachel. Het is beter om tegen de middag kachel en trui uit te doen. Dan misschien nog even in gewone zomerkleding buiten dan de zon te genieten.Wonderlijk weer.