2021

Regels

Het is een warwinkel van allerlei steeds veranderende regels dit afgelopen jaar. Het valt me op,dat het beleid bij verzorgings-en verpleeghuizen ook verschillend is. En wisselt,afhankelijk van coronabesmettingen. Toen na de vorige lockdown onze vriend uit zijn "gevangenschap"bevrijd werd,mochten er naast zijn vrouw ook twee vaste personen op bezoek komen. Eentje ben ik en ik ga ook regelmatig.......... Mijn man had wel eens gezegd"Zal ik mee gaan". Maar braaf was mijn antwoord "Dat mag niet volgens de regels". Tot vorige week bij het reserveren van een bezoektijd de telefoniste mij vroeg "Komt u alleen?". Dus een ander mag nu ook mee. Vanochtend besprak ik een tijdsmoment voor mijn man. Hij is alleen naar vriend B. Ik hoop,dat het een prettig bezoek wordt. Want iemand,die slecht articuleert en iemand ,die minder hoort is geen ideale combinatie.Maar er nu is wel een keertje iemand anders op bezoek.......... Zo zijn de regels in het verzorgingshuis van mijn tante heel anders. Twee mensen tegelijk. Alleen met de nieuwe lockdown moeten die uit hetzelfde gezin komen. Dus zijn mijn vriendin en ik nog net op tijd bij mijn tante op bezoek geweest. Zo lang die regelgeving blijft zal ik maar een keertje met mijn man gaan......... Het is even informeren voor bezoekers. Maar het lijkt me moeilijk als bewoner van zo'n huis. Er komen veel minder familieleden en vrienden op bezoek. En het gewoon even binnenlopen,om b.v. wat fruit van de markt te brengen,is er helemaal niet meer bij. Ik hoop toch zó dat het spontane weer terugkomt.

wind

Gisteren werd er al code geel afgegeven. Ik inspecteerde de tuin en zette klein los spul in de schuur. De achterbuurman heeft veel en grote kerstversieringen buiten. Ik hoop voor hem,dat Santa niet is gaan vliegen.Vanochtend was het regen en windvlagen. Ik moest zelfs twee handen gebruiken om de poort vast te houden. De wind stond er pal op........... Dan is Merle een makkelijke hond. Snuffelen en dat doen ,waarvoor ik de regen in ga. Gisterenavond was het wel anders. Veel zwaar vuurwerk. Dan loopt ze na één plasje richting huis. Gelukkig waren er geen boomtakken of afgewaaide kerstversieringen op straat. Wel zongen de bovenleidingen van de trein en kreunden er soms bomen...........Zo natgeregend is het warm binnenkomen. Jas boven de kachel,hond afdrogen ,kaarsjes aan en de handen om een kom warme havermout.De wind loeit in de kachel.Op zo'n moment realiseer ik me mijn rijkdom. Dak boven het hoofd,voedsel hond in de stoel en straks aangenaam gezelschap,dat zijn bed komt uitrollen. Laat het buiten maar waaien

feestdagen

energielabel

Mijn man las iets over energielabels voor huizen. Dat voor de aanvraag in de toekomst betaald moet worden. Ik had zoiets van "We wonen hier hopelijk de rest van ons leven,dus dat label is voor de erfgenamen".Maar nee,hij ging er achteraan..........De gegevens waren nog moeilijk te bewijzen. Toen wij 36 jr geleden hier kwamen wonen, heeft mijn man zelf verbouwd. Van isolatiemateriaal in de buitenmuren,hebben we echt geen rekening meer. Het eigen ontwerp van dakisolatie met houten panelen was alleen te fotograferen.Gelukkig had ik nog wel de rekening van de dubbele ramen en de zonnepanelen..........Het aanvragen was een fluitje van een cent. Kostte 4 euro en alle "bewijs"was voldoende. We hebben nu een geldig energielabel. Een F.Heel laag,maar ondanks die classificering is onze energierekening dat ook

mensen

Door het blog van zuinigaan vroeg ik me af,wat ik het meeste mis in deze zo andere tijd. Dat is het spontane contact tussen mensen. Bij kennismaken geen hand geven. Geen gemeend "hoe is het"met een knuffel. Afstand houden. Rekening houden met wat voor anderen bedreigend is........ Zo kwamen gisteren twee mensen in mijn richting op een trottoir. Dan loop ik altijd aan de kant met mijn gezicht(en adem) richting struiken. Maar zij liepen de straat op. Dan gaat er door me heen "Bang voor Merle? Oh nee,voor mij".........Een gewoon spontaan gesprekje is bijna een cadeautje.Gisteren om 7.20 tijdens het inpakken van de fietstassen bij de supermarkt. Een leeg fietsenrek tusen ons in,maar een heel leuk gesprek met een onbekende meneer. We wensten elkaar goede feestdagen bij het wegrijden.........Het is gewoon ontspannend om bekenden met hond te ontmoeten. Dat beestje springt tegen me op en kan wel aangehaald worden.Een surrogaat voor wat aan menselijk contact minder is.........Toch ben ik blij met mijn missen. Dat betekent,dat de huidige maatregelen me niet afgestompt hebben. En als de tijd komt van weer "normaal"contact,sta ik in de startblokken om weer helemaal mens te zijn.

vroeger

Vandaag waren er steeds momenten,dat ik aan vroeger moest denken. Als ik langs de grote dorpskerstboom loop,voel ik me net een kind. Zeker in de vroege morgen,als het nog doodstil is en die lichtjes alleen voor mij lijken te flikkeren........Vanmiddag zag ik om de hoek in de bosjes een "kerst-boomhut". Kleine kinderen uit de buurt hadden met oude versieringen en linten een soort huis gemaakt. Er was zelfs een snoer met lampjes. Daar speelden ze. dat soort spel hadden wij vroeger ook. Puur fantasie en heel veel plezier. Ik ben blij,dat zoiets nu nog bestaat. Natuurlijk zullen die kinderen ook regelmtig achter hun spelcomputer zitten. Maar nu waren ze buiten bezig. Er hangt ook een grote "cadeautjes-kous"Morgenochtend speel ik voor Santa en stop er wat snoep in.........Zonet keek ik naar de laatste aflevering van Floortje. Wat een prachtig huisje had die man,die oude huizen restaureerde. Dan lijkt het,alsof Floortje niet echt feeling heeft met zo'n manier van leven. Het huisje was "klein".Dat van ons net iets groter. Er kookten niet veel Nederlanders op de kachel. Ik wel in de winter.Vergeleken bij een tiny house was dit huis bijna luxueus. En ontzettend leuk(vond ik)....... Dit programma en dat van Yvette van Boven laten mensen zien,waarvan ik de manier van leven heel goed kan begrijpen.

twee berichten

De laatste drie avonden zijn hier georganiseerde vuurwerk/protestrellen. Gelukkig maar één keer in het dorp. De buurvrouw was er met haar hondje in terecht gekomen. Sloeg een hoek om en daar stonden jongeren en veel politie in afwachting. De jonge hond schrok en ging enorm te keer tegen een agent,die dat gelukkig snapte.De buurvrouw voelde zich niet helemaal veilig en kon via een omweg naar huis........ De Zeeuwse media brengen van deze rellen uitgebreid verslag. Maar toen las ik vanochtend één ander bericht. De VBO-school heeft voedsel ingezameld voor de voedselbank. Veel meer,dan men verwachtte met een ongekende hulpvaardigheid van de leerlingen.Gelukkig,dat bestaat ook. Misschien,dat enkele voedselverzamelaars ook wel bij het relschoppen waren. Maar oog hebben voor de nood van anderen kan ook op die leeftijd.En waarschijnlijk met een veel prettiger gevoel......... Er was nog een berichtje,waardoor ik besefte,dat ik oud was "Cobra's gevonden onder bed". Ik dacht dat zijn slangen ontsnapt waren. Maar goed,die in beslag genomen voorraad vuurwerk kan niet meer afgestoken worden.

anders

Zo'n twee jaar geleden ging ik naar stoelyoga voor ouderen. Het was fijn. Nu kwam er een nieuwe lerares met een pittiger programma. Het lukte me soms niet om de oefeningen mee te doen. Bovendien draaide ze regelmatig muziek en twee geluidsbronnen kan ik niet verwerken. Toen ik vorige week even dacht,dat de meniscus weer opspeelde,maar het de yogaoefeningen waren,besloot ik te stoppen.Dus meldde ik me maandag af,niet wetend,dat er nu helemaal geen les gegeven mag worden..........Er is nog meer anders. Uit angst voor gesloten winkels stond er gisteren een rij bij de molen tot op de stoep. Dierenvoer en zakken vol meel om brood te bakken in de verlengde vakantie. Maar misschien blijft deze zaak wel open,officieel kan dat.........Ook anders wordt de jaarwisseling. Ik was bij een overbuurvrouw en we bespraken een mogelijkheid tot "goed nieuwjaar"wensen om 24.00. Misschien allemaal vanuit eigen voortuin naar elkaar zwaaien,roepen en proosten. Er zal minder geknal zijn,maar alle kinderen en ouderen met plezier in vuurwerk hebben zakken vol categorie 1 spul gekocht. Dat maakt ook herrie voor een honden/kattenoor.Maar er is nog diazepam voor de hond........Ik hoop wel,dat de mensen er een mooie avond van maken. Want hoop hebben we allemaal nodig................ foto van de website van de molen.

kermis en regen

Een boeiend artikel over voorouders deed me weer aan vroeger denken. Ik was dol op verhalen uit de jeugd van mijn ouders en grootouders. Wat had ik daar graag bij geweest."oma vertel nog eens...."was een vaak voorkomend zinnetje..........Wat ik weet,is hoe mijn beide oma's verkering kregen. Oma Izerina wandelde met een nichtje toen het begon te regenen. Ze schuilde onder de Kaaipoort. Daar stond toevallig ook Willem. Er volgde een gesprek. Een paar dagen later kreeg mijn oma een brief van Willem. "Geachte mejuffrouw". Hij nodigde haar uit voor een wandeling............Mijn andere oma was dement. Als ik als 12 jarige oppaste, vroeg ik haar altijd naar het verleden. "Hoe heb je opa ontmoet?". Ze was als 18-jarige op de kermis in Brielle. Daar kwam ze Leendert tegen. Het klikte. Hij was zo verliefd,dat hij elke zondagochtend na kerktijd 7 km naar zijn Leentje liep. Je moet iets voor de liefde over hebben.........Jammer genoeg zijn er geen oude foto's van die bruiloften. Maar wel verhalen over hoe het verder ging. Nog steeds zou ik meer willen weten over hun gevoelens in die tijden.Er was ook veel verdriet. In ieder geval is het feit,dat ik hier nu zit een gevolg van een kermis en een regenbui.

knuffel-lessen

Sinds kort is het deurtje in de heg met de buurvrouw weer open. Bono poept vrijwel niet meer in de tuin en dan mag het stel weer bij ons op bezoek komen. Een paar keer per dag klinkt er "waf"voor de achterdeur. En wil de buur-Boon met zijn maatje naar binnen. Voor een kluifje en een knuffel. ........Merle is nooit een knuffel-hond geweest. Dat heb ik in het begin gemist. Maar als Bono zijn kopje op mijn knie legt ,om aangehaald te worden dringt er een grote hondensnuit naast. Merle wil ook geaaid worden,een wonder.Laat Boontje maar vaak komen,daar kan Merle iets van leren. Het vreemde is,als ik Kyra aanhaal gebeurt dat niet.Wie weet op haar oude dag nog een karakterverandering....... Over oud gesproken,de mobiliteit van Merle is wisselend. Deze week was mijn man aan de dijk en daar heeft ze gespeeld met een stel honden,alsof ze in de kracht van haar leven was. De andere eigenaren vroegen verbaasd "Is die al 11 jaar?". Als ze thuiskomt,kan ze bijna niet meer in haar stoeltje komen. Maar de andere ochtend was ze weer fit.We lassen wel een heel rustige dag in. En soms loopt ze ineens een beetje mank,terwijl de wandelingen normaal waren.Dan blijft het bij kleine rondjes in het dorp. Wat letten op je mogelijkheden betreft, is een hond net een mens.

de brandweer

Terwijl ik Merle uitliet, hoorde ik een brandweerauto dichterbij komen.Inderdaad een tiental meters verder probeerde de auto onze straat in de gaan. Maar het is zo'n nauw straatje met op de hoek geparkeerde auto's,dat het niet lukte. De brandweer reed verder en nam een andere bredere straat....... Wat bleek, om e hoek was een flinke brand in een woonhuis. Gelukkig kon de brandweerwagen daar wel komen,zelfs met twee voertuigen lukte dat. De brand was snel geblust en niet overgeslagen naar de buren........Eenmaal thuis dacht ik aan een brand in het midden van ons nauwe straatje. Het is de vraag of een brandweerauto daar wel kan komen,zonder autospiegels of bumpers kapot te rijden.Een onveilig idee,gelukkig wonen wij bijna op de hoek.......Als op vrijdag de bio-boer komt met zijn busje,moet hij ook wel eens van "de verkeerde kant"de straat in rijden.Hoe gezellig zo'n klein straatje ook is,het heeft behalve parkeerproblemen ook nog andere nadelen.Hopen dat het nooit zal gebeuren.

zwarte Piet

Een vriendin vroeg gisteren naar mijn leukste Sinterklaas herinnering.Dat was het zwarte Piet spelen voor mijn broertje. Hij was 8 jaar en nog net gelovig. In die tijd logeerden mijn broer en zusje in de drukke Sinterklaasweek bij mijn oma. Ik bleef thuis om zoveel mogelijk te helpen in de huishouding. Want mijn moeder stond ook tot 's avonds negen uur in de winkel........ Ik scharrelde een Piete-pak bij elkaar en fietste met een paar cadeautjes naar mijn oma. Het was een leuk bezoek. Mijn broertje had niets in de gaten. Mijn zusje was ouder en zat in het complot.......Op het laatst zei mijn broertje "Piet,ik heb nog een zus Iza. Wat jammer dat die er nu niet is. Dan had je haar in de zak kunnen stoppen. Maar meenemen hoeft niet hoor!". Het lukte me om in mijn rol te blijven. Maar vergeten zal ik het nooit.

geruststelling?

Bovenstaand bericht is een interview van Flavio Pasquino met een onderzoeksjournalist en microbioloog. Over de haast,waarmee wetenschappers de PCR-test geschikt hebben gemaakt voor corona-onderzoek. En een groep wetenschappers,die een aantal fouten in die paper hebben ontdekt en dat gaan aankaarten. Mocht de PCR-paper worden teruggetrokken,dan vervalt het hele testbeleid. Want een positieve test,die besmetting,een oude doorgemaakt infectie of een ander virus aantoont is geen gegeven om beleid op te bouwen. ........Maar voor mij is het beste gevolg,dat die angstaanjagende "besmettingen"cijfers op b.v. het journaal ook kunnen verdwijnen. Er zijn al genoeg bange mensen. Betrouwbare cijfers zijn het aantal zieke mensen met corona of andere luchtweginfecties. Want ook dat is de vraag bij de huidige PCR-test........ Ik ben benieuwd hoe dit balletje verder gaat rollen. Misschien verandert er helemaal niets,zeker niet aan de maatregelen. Voor mij zou het mooi zijn,als iedereen zorg mag dragen voor zijn en anders veiligheid zonder dwang of boete. Dat deed ik ook al in tijden van een flinke griepgolf. En mensen die nu een heel andere visie op veiligheid hebben, veranderen hun gedrag niet door een noodwet of boete........ Het mooiste zou zijn,als er meer nadruk gelegd werd op het optimaliseren van eigen immuunsysteem. Daar hoor je van officiele zijde weinig over.