Soms zou ik wel eens een paar uur de gedachten en het wereldbeeld willen hebben van iemand uit de middeleeuwen.Dat moet zo heel anders zijn,ik kan me het niet goed voorstellen.
Een kleine wereld,die niet verder komt dan huis,dorp en misschien omgeving. Nieuwtjes van verder weg bereiken je pas later. Ook familie die ver weg woont daar weet je niet veel van. Bezoek van verre familie is er maar zelden.
Doordat zo iemand niet lezen en schrijven kan, wordt alles geleerd door waarnemen en onthouden. Waarschijnlijk had men in die tijd een beter geheugen dan wij nu.Het waarom van veel dingen is onbekend. Brood rijst met zuurdesem,maar men weet niet waarom. Levensmiddelen bederven. Het tegengaan daarvan is gebaseerd op ervaringen.
Ziekte komt en gaat.Net als de dood. Ziekteverwekkers kent men niet. Hygiene is er ook mondjesmaat. Wel kennis van kruiden,maar weer gebaseerd op ervaring.En in onze ogen wonderlijke medische ingrepen.
Het tijdsbesef moet heel anders zijn,als je alleen de zon en het daglicht als referentie hebt. De seizoenen markeren de grotere tijdsvakken.
Wat zal er angst geweest zijn,als er zoveel nog niet bekend is. Misschien met het geloof als houvast. Hoewel er manipulatie door de geestelijken voorkwam.
Ons wereldbeeld is zo anders door alles,wat we weten. Zouden er verdere veranderingen komen en er een homo informaticus ontstaan? Met de mobiel en andere electronica als verlenging van de zintuigen? Met zoveel meer mogelijkheden,maar verlies van vaardigheden zoals hoofdrekenen,kaartlezen en informatie onthouden?
Deze gedachten kwamen op door een gesprek over de maansverduistering van vanavond. In onze tijd aangekondigt via een nieuwssite. De buienradar vertelt of het vanavond helder is. En het fototoestel met telelens maakt hopelijk mooie foto's. Wat anders moet dat in de middeleeuwen zijn geweest.