Volgers

Volgers

zaterdag 29 augustus 2020

alinea

Als ik een blog typ,zijn er alinea's. Maar bij het publiceren verschijnt de tekst helemaal achter elkaar. Weet iemand,wat ik niet goed doe?

onkruid

Vanochtend viel het blad "onkruid"weer op de mat. Goed voor een tijdje lekker lezen.Het blad heeft ook een echte tijdschrift-geur. Een mengsel van papier en drukinkt. Ineens realiseerde ik me,dat ik het ruiken en lezen al bijna 40 jaar doe. Zo lang heb ik een abonnement.In onze "magere jaren"was onkruid het enige van kranten en tijdschriften,dat bleef.Niet elke aflevering is helemaal boeiend in al die jaren. Maar meestal lees ik alles met interesse. Was het vroeger een klein tijdschrift op grauw kringlooppapier met kleine letter,nu is het grotere formaat en lettertype beter voor mijn ogen.De artikelen zijn deels met de tijd meegegaan,maar op een andere manier ouderwets vertrouwd. Dat maakt het blad nog steeds boeiend. 15 jaar geleden las ik bij de contactadvertenties een vraag om een penvriendin. Ik reageerde en al die tijd correspondeer ik met die mevrouw. Ouderwets via een brief.Het moderne internet maakt wel,dat ik soms de inhoud van een artikel al een beetje ken. Soms zelfs van een blog van degenen die beschreven worden. Maar tot nu doe kijk ik weinig op de on-line versie van onkruid. Lezen met een kopje thee is veel leuker.

woensdag 26 augustus 2020

Dat uurtje

Op dit moment lees ik een ouder boek "geniale genen". Het gaat over de opkomst van de epigenetica. Met het daaruit voortvloeiende inzicht,dat gedachten en gevoelens invloed hebben op het aan-en uitzetten van genen. Het boek sluit aan bij een interview van Pierre Capel van een paar weken geleden. Hij vertelde over de nadelige invloed van de al maanden lang durende angst( bij sommige mensen en vooral kinderen). Wat die gevoelens en gedachten doen met je gezondheid en vooral het immuunsysteem. Hij meende,dat nog langer durende stress zodanige beschadigingen kon veroorzaken,dat die doorgegeven worden aan de volgende generatie. In de loop der jaren ben ik me redelijk bewust geworden van negatieve gedachten en daaruit voortvloeiende gevoelens. Soms is zien daarvan genoeg om ze te laten verdwijnen. Maar af en toe heb ik een "zwart uurtje". Rond vijf uur wakker en niet meer kunnen slapen. Dan komen ze aangemarcheerd,de zorgen en negatieve gedachten. Ik moet dat leger gewoon over me heen laten komen,iets anders helpt niet. Het wondelijke is,als ik dan nog een tijdje slaap word ik wakker in mijn gewone humeur.

zondag 23 augustus 2020

zwerfvuil



 Weken geleden had ik contact met de gemeente. Over een vuilbak bij een bankje aan het kanaal. Die bak is vorige zomer weggehaald en sinds die tijd ligt er meer troep. De gemeente reageerde. Zij mochten niets plaatsen,de grond was van de waterstaat. Mijn mail  met verzoek had men doorgestuurd. Nooit hoorde ik meer iets.

Vanochtend liep ik met de hond naar de hondenhalte,om haar zakje weg te doen. Merle stak meteen haar snuit in de bosjes. Daar stond een papieren zak vol resten en bakjes van een afhaalmaaltijd. Waarschijnlijk lekker opgegeten op het bankje aan het water. En meegenomen naar de enige afvalbak in de buurt. Met helaas een te kleine opening voor die zak met troep.

Mijn eerste reactie was "Laat maar staan,er hoefde toch geen echte vuilbak geplaatst te worden?". Maar toen dacht ik aan het blog van Neeltje en haar vrijwilligerswerk als zwerfvuilraper. Het was een kleine moeite de etensresten mee te nemen naar de ondergrondse vuilcontainer in het dorp. Misschien toch nog eens mailen over een afvalbak?

donderdag 20 augustus 2020

anders

 


Al 10 jaar fiets ik elke ochtend vroeg met Merle. Ooit begonnen om haar een eind te laten rennen. Ik ging expres heel vroeg, zodat ze los kon. Maar deze zomer werd de afstand korter en het tempo trager. Ik had het idee ergens in de herfst over te gaan op een korte wandeling.

Nu zie ik slecht, waarschijnlijk door nastaar. Voor de tweede keer herkende ik gisteren een man met hond, waar Merle op blaft niet. Ik zag het stel aan voor een bevriend iemand. Ik werd uitgescholden en de volgende keer zou Merle geschopt worden.

Dat was een signaal voor verandering van gewoonte. Niet door de hond alleen, maar ook door mijn zicht. Vanochtend ging ik een half uurtje later. Het is nog licht genoeg om naar de dijk te gaan. En daar lopen alle honden los, mocht ik iemand tegenkomen.

Het voelde wat triest, als een verlies. Het heeft te maken met beperkingen van het ouder worden. Zowel bij hond als mens. Aan de andere kant,wie weet wat een heerlijke ochtendwandelingen,hoe kort ook, we nog maken.


dinsdag 18 augustus 2020

verhaaltjes

Zonet zat ik te whats-appen met mijn vriendin in Suriname. Zij doet mee aan een project om verhalen te schrijven voor schoolkinderen. Ter verbetering van het leesonderwijs. Wat heerlijk, verhalen bedenken. Ik ben geen schrijver maar een verteller. Mijn duim is zo groot, dat daar vele verhaaltjes uitstroomden voor neefjes,nichtjes en buurkinderen.  Trouwens lesgeven is eigenlijk ook vertellen.

Toen mijn neefje in Frankrijk woonde, was hij erg geboeid door  de gevangenis dichtbij. Altijd als ik bij hen was, moest ik een verhaaltje vertellen over ontsnappingen. En natuurlijk Ton,die de politie hielp bij het vangen van de boef.

Jaren later(ze woonden weer in Nederland) kreeg ik een telefoontje van mijn neefje. "Weet je nog van al die verhalen over ontsnapte gevangenen? Net kwam er op het nieuws, dat er een zware crimineel is ontsnapt in Yzeure". Mijn fantasie was uiteindelijk werkelijkheid geworden. Maar gelukkig hoefde Ton niet te helpen bij de opsporing.

 

 

 

zaterdag 15 augustus 2020

kabbelen



De dagen glijden kabbelend voorbij met deze temperaturen. Ik verheug me op de ochtendronde,het fijnste moment van de dag. Het is nog heerlijk koel aan het water. Ik kom zelden iemand tegen. En als Merle het dan even op een draf zet, begint mijn dag helemaal goed.
Boodschappen en huishoudelijke klusjes gebeuren in de vroege ochtend. Helaas is al twee keer mijn trouwe hulp niet geweest. Dus ik verdeel het hoogst noodzakelijke werk over alle dagen.
Verder wat lezen, mijmeren, lekkere salades, smoothies en sapjes maken. De braam heeft helaas zonnebrand, dus daar haal ik alleen een dagelijks portie van. Mijn man fiets graag, maar dan met een doel. Hij heeft een kersenboerderij ontdekt en is daar al een paar keer langs geweest voor van die heerlijke donkere kersen.
Het warme middagrondje met Merle is een blokje om. Zo af en toe haal ik een ijsje bij een klein veganistisch restaurantje. Dat is smullen en oppassen ,dat het geen dagelijkse gewoonte wordt.
Tegen de avond is het moeilijker. De zon komt dan op de woonkeuken te staan en de temperatuur loopt op. Een simpele maaltijd koken lukt wel, maar dan in de  wind van een ventilator. Ook de slaapkamer heeft de avondzon. 30 gr en zo onder een laken was vrij normaal de laatste dagen. Wat is het afgekoeld vandaag.
Voor mij mag het normaal zomerweer worden

dinsdag 11 augustus 2020

bezoek

Het was al jaren geleden, dat mijn zus en ik elkaar gezien hadden. Beperkingen van twee kanten maakten de afstand te ver. Nu had haar dochter een oplossing bedacht met een overnachting in een hotel. Om half elf stond de hele familie op de stoep. Zus,haar twee dochters en een schoonzoon. Wat was het gezellig bijpraten. De bolussen en zelfgemaakte boterkoek ontbraken niet.En je praat met elkaar verder,alsof ze om de hoek wonen en je elkaar regelmatig ziet. Het was erg warm. Mijn zus ging een tijdje in het windje zitten in de tuin. Later verspreidde de rest zich ook. Zo kon ik met iedereen apart even praten en horen,hoe het echt gaat.Ik had een schaal met komkommerschijfjes,tomaatjes en wortel op tafel gezet. Daar werd van geknabbeld. Ook de lunch was licht met een salade. Daarna ging het jonge spul wandelen aan de dijk in de schaduw en wind. Zonder Merle,die lag voor Pampus.Helaas is dan het laatste stukje door een bloedheet dorp. Gelukkig had ik voor mijn zus coldpacks in de vriezer gelegd. Zij wilde ze niet,maar die meiden knapten er van op. Ze gingen op tijd weer terug,snakkend naar de koele auto.Met de belofte van mijn nichtjes, "Wij komen een keer in de herfst en dan mens-erger-je-nieten,net als vroeger".

zaterdag 8 augustus 2020

spelen

 

Door het lezen van de facebookpagina "Brielse verhalen"kwamen de herinneringen aan mijn jeugd boven. Wat hebben wij veel en fantasierijk gespeeld met vriendinnetjes en buurkinderen.

Allereerst het buitenspelen in een groep. Ballen, zangspelletjes "schipper mag ik overvaren",verstoppertje,touwtje springen,tikkertje,van alles. Maar in de vakanties en weekenden werden er tenten gebouwd van wasrekken en lappen. Of hadden we een "restaurant" met de opbrengst voor de zending. Toppunt van de dag was je boterham halen en in de tent mogen eten.

Bij slecht weer speelden we binnen. Met de poppen of gezelschapsspelletjes. Mijn ouders hadden een kantoorboekhandel. Hun afval was voor ons knutselmateriaal.

Als ik nu in de buurt kijk,wordt er bijna niet meer buitengespeeld. Zag ik 20 jr geleden nog kinderen met een geweertje door de straat sluipen of verraadde de hond hun verstopplek,dat is uit het straatbeeld verdwenen.

Als de kleinkinderen van de buren op visite zijn, hoor ik het fantasiespel uit mijn jeugd herleven "Jij bent prinses, ik de ridder en ik ga je verdedigen". Gelukkig er zijn nog kinderen,die zelf een spel bedenken en niet alles via de spelcomputer of de opvang voorgekauwd krijgen.




dinsdag 4 augustus 2020

hebberig

Meestal ben ik tevreden met alles. Maar soms steekt onverwacht een lichte hebberigheid de kop op. Mijn man had een bestelling gekregen, verpakt in een doosje van een Himalaya-zoutlamp. En vroeg of ik er van gehoord had. Ik kende die lampen van een winkel hier.
Alle tekst van het doosje werd opgelezen. Negatieve ionen, lucht zuiveren, rustgevend licht, een scala aan goede eigenschappen. Toen kwam het, de gedachte "Die zou ik ook wel willen hebben". Nu had ik nog iets tegoed door het winnen van een weddenschap, dus mijn man zei "Koop zo'n lamp". Googelen leverden nog meer mooie verhalen op.
Gelukkig moest ik wachten tot de winkel in het dorp vandaag pas open was. Want in die tussentijd besefte ik, dat we niet eens een goede plek hadden voor de zoutlamp. Bovendien, ik heb een ionisator. Een lampe Berger neemt de geurtjes weg. En rustgevend licht krijg ik van een kaars. Ik kwam tot bezinning en koop geen zoutlamp. Ik ben tevreden met mijn hoekje.