thuis

In sept 1984 vonden we eindelijk een klein koophuisje,naar ons zin.Voor 23.000 euro.Er moest heel veel aan verbouwd worden,maar dat deed mijn man zelf. We kozen voor een klein zitkamertje en woonkeuken. Een gouden greep,zeker nu mijn man beneden slaapt.Boven twee slaapkamers.Om de hoek was de allereerste kringloopwinkel van het eiland. Daar hebben we veel weggehaald. Leidingen,hout tot wasbakken toe. In de loop der jaren werd er wel iets veranderd,maar de indeling bleef dezelfde..........Nog steeds voelt het echt als thuis. Helaas hier en daar een beetje verwaarloosd. Verven kan ik niet meer. Mijn man doet wel de kleine klusjes. Maar ik accepteer,dat niet alles meer gaat,zoals vroeger. Het huis voelt als een warme oude jas. Die is behaaglijk,maar ook niet zo mooi meer.

bezoek

Deze week was een bezoekweek met veel herinneringen ophalen.Eerst kwam een part-time pleegdochter op bezoek. Zij logeerde vroeger vaak bij ons. Speciaal,als ze moest studeren.Inmiddels is zij oma en kwam met schoondochter en kleindochter. Zo zaten er vier generaties in de woonkeuken.Zo leuk en een schat van een baby..........Gisteren waren een nichtje en haar man er.Altijd bijzonder,om met mensen,die je niet vaak spreekt verder te praten of je elkaar gisteren zag.Mijn zus was altijd de familie tam-tam en zo hoorde ik alle ontwikkelingen van haar dochters. Nu gaan die nieuwtjes via whatsapp en een enkel bezoekje of telefoontje.Jammer,dat alle familie minstens 2 uur rijden ver woont.Dan wip je niet eventjes langs. De boterkoek is op. De afwas staat er nog. En ik kijk terug op een fijne week met al dat bijpraten.

gedoe

Al weken kan ik niet meer met google op sommige blogs reageren. Een enkele keer nog wel als anoniem.Wat er veranderd is,weet ik niet. Net keek ik op de site van google. Maar deze halve digibeet kwam er niet uit. Ik begreep,dat het email-adres van mijn man het hoofdadres is,dat niet veranderd kan worden. Maar hoe onze namen/adressen zo door elkaar gekomen zijn,voor mij een raadsel Intussen kan ik wel weer bij sommige blogs anoniem reageren,die eerder niet bereikbaar waren voor me.Reageren bij blogs met wordpress lukt ook niet. Ineens heb ik een fout wachtwoord. Misschien een sinpele hoop,dat het vanzelf in orde komt.

kenniscentrum slavernijverleden.

Er wordt gesproken over een kenniscentrum slavernijverleden. Gezien de vroegere activiteiten van de VOC in Middelburg gaat het hier alleen om "zwarte slaven". Ik praat wel eens met mijn Surinaamse vriendin in Paramaribo. Haar overgrootvader was opzichter op een plantage. Veel mensen,die zij kent,laten het verleden achter zich en lijden er niet meer onder. Het valt me op,dat er zelden gesproken of geschreven wordt over de Christenslaven,die het minstens zo slecht hadden in de Arabische wereld. En het zijn er veel meer geweest. Kleine dorpjes in Spanje of andere kusten werden overvallen door slavenhandelaren en de mensen als slaaf meegenomen. Ook schepen met hun bemanning konden dat lot treffen.Om niet te spreken over de gevangen genomen kruisvaarders,die slaaf werden. De Christenslaven werden soms vrijgekocht door familie,maar dan moest je echt geluk hebben. Over de laatste groepen is veel minder gedocumenteerd. Zou daarom bij het woord "slaaf" vrijwel alleen maar gedacht worden aan die arme mensen op katoenplantages.? En hoeveel mensen zouden er nu nog een officieus slavenleven leiden?

bureaucratie

Vorig jaar moest het hondje van een vriendin inslapen. Ik hielp haar met het aangeven van het overlijden om de hondenbelasting te laten stoppen.Drie jaar eerder deed ik dat bij onze hond. Toen een makkelijk formulier van de gemeente en binnen 3 mnd het restant geld terug........Bij de smurf moest de aangifte via de sabewa/waterschappen. Vreemd,want ze behandelen geen gemeentelijke belastingen van Vlissingen,maar oke. Een moeilijk formulier,geen bericht van ontvangst. Ik vond het vreemd. Eergisteren kreeg de vriendin het papier van de gemeentelijke belastingen. Ja hoor,inclusief 106 euro hondenbelasting. De gemeente Vlissingen was onbereikbaar. Bij de sabea/waterschappen kreeg ik een telefoonnummer. Dat was van de gemeente Middelburg. Die verzorgt kennelijk de gemeentelijke belastingen van Vlissingen. Bij Middelburg was er een behulpzame mevrouw. Ze gaf me een email-adres. Een mail met bevindingen en bewijs van overlijden van het hondje. Dan moet het goed komen. Ik hoop het. Maar via Vlissingen naar de Sabewa/waterschappen om vervolgen bij hulp uit Middelburg terecht te komen. Ik zou het niet kunnen verzinnen.

dagelijks brood

De EU heeft deze week toegestaan via een verordening,dat geel meelwormen-meel verwerkt mag worden in brood en gebak. 4% meel in brood,iets minder in gebak. Een paar jaar eerder was dat ook zo voor krekels.Gelukkig moet er wel aangegeven worden,dat er insecten in het product zitten. Want sommige mensen kunnen er allergisch voor zijn. Een veganist zit ook niet te wachten op dierlijk meel in een koekje.Zouden warme bakkers nu bordje ophangen "onze producten zijn meelworm-vrij"? Want er zit geen etiket op een slagroomsoes........Wat een stiekem gedram toch. Laat ieder zelf weten,wat er gegeten wordt. Nog nooit werd kikkererwtenmeel in brood verwerkt,vanwege de plantaardige proteinen.Trouwens die eiwitten vallen tegen bij deze larven. Ik hoop,dat deze toevoegen-trent niet doorzet. Dan wordt het etiketten lezen nog een tijdrovender gebeuren. Voor wie larven wil eten,laat die ze lekker opbakken. Deed ik ook een keer met de buffalo larve. Om te proberen. Smaakte niet vies.

duiven-date

Al jaren zit er een koppeltje tortels in de tuin. In de herfst was er eentje verdwenen. Dat was al eens eerder gebeurd. Toen vond ik de resten tussen de struiken. Een roofvogel was bezig geweest. Wat er nu aan de hand was,wist ik niet. Als mens projecteerde ik het gevoel "zielig en alleen"op het overgebleven duifje. Maar nu is er een date. Tortel nummer twee verscheen in de tuin. Eerst zaten ze een eindje uit elkaar. Nu komen ze steeds dichter bij elkaar.Ik ben benieuwd,wat er gebeurt in de nesteltijd. Of ze dan echt een stelletje zijn.

LSD-profeet

Laatst zag ik een boeiende docu over Timothy Leary aan het eind van zijn leven. Terugkijkend met zijn oude vriend Ram Dass.Zij deden op de universiteit experimenten met paddo's en later LSD. Het waren woelige jaren met veel druggebruik onder jongeren,maar ook ouderen.Eenmaal ontslagen gingen beide proffesoren door met hun gebruik en onderzoek van hallucinerende middelen.Nixon ging het spul verbieden. Helaas stopte daardoor ook ander serieus onderzoek naar het gebruik van paddo's of LSD voor psychiatrische klachten. Michael Pollan heeft daar een boeinde docu over. Langzaam maar zeker is er weer toestemming tot gebruik van paddo's voor b.v zware depressie.Wel onder zeer strenge voorwaarden. Wie weet komt er een geneesmiddel voor psychisch lijden met minder bijwerkingen dan de huidige pillen.