Volgers

Volgers

zaterdag 27 februari 2021

mee eten

Hier is de gewoonte,dat vrienden uit de buurt even "aanwaaien". Soms met een telefoontje vlak van tevoren. Komt het niet uit,dat wordt dat gezegd.Ik houd wel van dat onverwachte. Loopt het tegen lunchtijd,dan wordt er meegegeten. Meestal een kop soep of salade,lekker simpel. Ik vind dat spontane wel gezellig. ........ Helaas zijn er steeds minder mee-eters. Twee vriendinnen van vele lunches leven niet meer. De vriend uit het verzorgingshuis had hier een abonnement op een kop soep.Nog één vriendin zit regelmatig aan tafel. ....... De tuinmevrouw is een schat van een mens.We hebben veel interesses gemeen en kletsen wat af. Ook leer ik van haar en omgekeerd. Maar mee eten of gewoon iets proeven of krijgen,dat wil ze niet. Het heeft me moeite gekost, om dat te accepteren. Het waarom van haar "nee,dank je"snap ik nog steeds niet. Het is zo tegen mijn natuur in. Geven en ontvangen hoort voor mij bij het leven. ......Deze week nam ze dan wel wat gratis artikelen op de jumbo-kaart mee. Ik heb me voorgenomen,die weg te geven. Of in het ruilkastje of aan iemand anders,die het lekker vindt. Gelukkig had mijn man een fiets gevonden een jaar geleden en opgeknapt. Toen die officieel van ons was,wilde de tuinmevrouw hem wel hebben als vervanging voor haar gestolen fiets. Elk vogeltje zingt zoals het gebekt is en sommige liedjes moet ik leren verstaan

donderdag 25 februari 2021

hoesten

Vanochtend was ik weer vroeg in een heel stille supermarkt. Het meisje aan de kassa moeste even hoesten. "Sorry mevrouw. Ik heb geen corona, maar gewoon een kriebel in de keel"zei ze verschrikt. "Moet kunnen,ik ben niet bang voor je "antwoordde ik. We hadden een leuk gesprekje. Dat iemand vroeger met een verkoudheid vaak niet thuis mocht blijven. Dan belde de baas met de opmerking "slik maar een paracetamol".Of je deed dat uit jezelf. Nu moet je thuisblijven en word je geacht je te laten testen. Wat is er het laatste jaar veel veranderd........ Later sloot er nog een mevrouw aan. We spraken over eenzame jongeren en alleenstaanden. Die mevrouw had ook wel eens een week,dat ze niemand zag. "Ik ga elke middag maar lopen langs het Kanaal"zei ze.Dus het is geen verbeelding van me,dat steeds meer mensen gaan wandelen.We namen afscheid met de woorden "Oh u bent ook een Kanaal-loper. Misschien wel tot ziens." ......... Wat is het in een dorp en zeker op het "bejaarden-uurtje"toch gemoedelijk

zondag 21 februari 2021

hoop

Een eindje verder woont een jongetje van een jaar of negen. Een schat van een ventje. Helpt altijd met vuilnis wegbrengen of klussen met zijn vader. Is zorgzaam voor zijn zusje.Aait Merle voorzichtig. En heeft leuke gesprekjes...........Gisteren belde hij aan,samen met een vriendje. Met de vraag naar lege flessen voor een goed doel Helaas wij drinken geen frisdrank.Maar op mijn vraag "mag een euro ook?",werd me een potje voorgehouden........ Vanochtend kwam ik de beide jongens weer tegen. Morgen gaan ze verder met flessen ophalen en inleveren. Op mijn vraag; "Voor welk goed doel is het?"kwam een ontroerend antwoord. "Een vriendin van mijn moeder kreeg een kindje,dat maar één dag heeft geleefd. Dat is heel verdrietig. Maar de begrafenis is ook duur. Dus daar halen wij nu geld voor op". "En hij heeft het verzonnen".zei het vriendje nog. .....Wat een meeleven en praktische hulp op hun niveau. Zulke kinderen zijn voor mij de hoop van de toekomst.

donderdag 18 februari 2021

dichtbij

Er was een goed tweeluik van de Boeddhistische blik op tv. Over alles,wat de mens de aarde aandoet. Het boeide me en maakte ook triest. Het "kopen,kopen"voor een gevoel van (schijn)geluk zit bij veel mensen diep ingebakken. Gelukkig zijn er hier en daar kleine goede initiatieven. Tiny houses,voedselkringen,repaircafe's..... Na zo'n leerzaam programma kijk ik altijd naar eigen gedrag. Wat consumeren betreft,dat doe ik steeds bewuster. Meestal ben ik tevreden.Maar eten kopen van dichtbij,dat vind ik moeilijk. We gingen eens na,als we geen "vliegtuigkilometers"aten,wat er dan op het menu zou staan. Geen citrusfruit,liever geen bananen. Nederlandse haver en quinoa i.p.v rijst. En koffie en thee? .........Jaren geleden besloot ik een keer in het najaar alleen Nederlandse groenten en fruit te eten . Toen het februari was,snakte ik naar een banaan.Het is nog wel zo,dat ik bij de bio-internetboer altijd op de site naar de herkomst van het product kijk. En zoveel mogelijk groente en fruit uit de regio koop. Met ver-weg-bananen voor mijn vegan pannenkoekjes en gebak.Ik heb bewondering voor mensen,die heel bewust zijn in hun gedrag.

zondag 14 februari 2021

schaatsen

Al jaren heb ik niet meer geschaatst. De laatste keer was ik flink gevallen. En moest maanden mijn arm ondersteunen,als ik op het schoolbord schreef. Achteraf had ik naar de huisarts kunnen gaan. Maar ik zie het nog graag aan,dat genieten in de kou.Als kind kreeg ik met 14 jaar witte kunstschaatsen. Een droom......... Maar daarvoor krabbelde ik op "bootjes". In den Briel was veel water. Schaatsen op de havens en de vesten, je kon kiezen welke baan. Had het gesneeuwd,dan lagen er een paar sneeuwschuivers bij de koek en zopie-tent. Iedereen,die wilde veegde vrijwillig een stukje. Wat was dat gemoedelijk allemaal..........Ook later in Zeeland viel er overal te schaatsen. Het mooist was de plas bij Veere.Een bepaalde winter was het prachtig donker,spiegelglad ijs. Mijn man pikte me op na schooltijd en dan viel er in februari nog te schaatsen tot ongeveer half zes. Het hondje uit die tijd ging mee en ook vaak de buurkinderen. Thuis stond de klaargemaakte soep of ovenschotel al klaar en na het eten vielen de ogen dicht........Ook schaatste ik wel eens via de watergangen naar een vriendin in Middelburg. Schoenen in een rugzak. Twee keer klunen en ik stapte bij haar tuin van het ijs..........Toch was ik geen mens voor lange tochten. En ook bij de schaatswedstrijden als kind viel ik nooit in de prijzen. Maar het was gewoon plezier hebben. Ik dacht in de winter van '63 lag er zo lang ijs,dat ik liever een boek pakte. In die winter met zijn vele beweging in de buitenlucht waren mijn zus en ik 2 cm gegroeid. Mijn moeder breide extra manchetten aan de truien met te korte mouwen. ........ Gelukkig hebben veel mensen dit weekend ook kunnen genieten. En wie weet komend weekend even in het voorjaarszonnetje in de tuin

donderdag 11 februari 2021

snowdown

Met de lockdown valt goed te leven voor me.Ik zie wel minder mensen. En de meeste boodschappen doe ik online. Alleen kringloopkoopjes scoren is er nu niet bij. De laatste dagen kwam er een snowdown bovenop. Mijn man heeft helaas zwabberbenen en blijft binnen. Hij heeft geen controle met gladheid. Dus doe ik de (mini) rondjes met Merle.........Zondag kon ik nog goed lopen in de rulle sneeuw. Maar maandag waren grote stukken weg en trottoir veranderd in glimmend ijs.Ijzertjes onder hielpen nog een beetje.Maar het was een huppelende hond vooruit en een schuifelende slak er achteraan.Arme Merle,ze keek zielig als ik snel weer terugging.........Toen kwam de zon. Dat nodigde uit tot wandelen,maar het bleef bij verlangen. Gelukkig dooide dat wel stukken trottoir schoon. En ook steeds meer mensen hadden geveegd of zout gestrooid.Zo lukte het me gisteren om 25 min te lopen van het ene schone stuk naar het andere. Hond blij,ik ook. Misschien is straks de weg naar het water ook wel vrij of kan ik op de straat lopen. Dan gaan we kijken,hoe het aan de dijk is.

dinsdag 9 februari 2021

genieten

In het najaar kreeg ik een boekenbon. Er zou een nieuw boek uitkomen van Rineke Dijkinga "Je brein vitaal". Ik bestelde het en vorige week viel het in de bus. Wat een geweldig leuk boek. Elke twee bladzijden een stukje informatie en bijpassend recept.Zo'dik boek,dat ik nog niet uitgelezen ben.Het is genieten. Van het lezen,het koken en het eten....... Het is wel zo,dat zulke soort gezonde voeding alleen te eten is,als je koken leuk vindt, er de tijd voor hebt en de financiën.Dat heb ik gelukkig allemaal. Maar ik snap mensen ook,die niet van koken houden en met hun drukke baan snel een kant en klaar magnetron-hap eten. Rineke en ook b.v. Michael Pollan adviseren dan om in het weekend al een paar maaltijden tegelijk te koken. Ik heb altijd wat rijst,quinoa of bonen in de koelkast staan. Snel een paar groenten snijden ,in de (wok)pan en op het laatst de granen of bonen meebakken. Een snelle salade en het is lekker en gemakkelijk eten........ Voorlopig heb ik weer heel wat om uit te proberen. Gisteren maakte ik zoete aardappel/pompoensoep met kurkuma,kokosmelk en een lepeltje pindakaas. Aparte smaak. Voor vanmiddag staat er nog een restje. Eventjes een wortel raspen en ik heb een gezonde lunch.

zondag 7 februari 2021

witte wereld

Wat een mooie witte wereld was het vanochtend. Ik liet Merle uit en die was sneeuw-dol. Huppelde als een jonge hond.Het was zó leuk,dat ik vergat,dat het glad was en toen bijna gemakkelijk liep. Ook de lunch ronde was een plezier. Langs het water en rennen met een andere hond. Er bleven zelfs mensen staan om lachend te kijken naar dat stel......... Nu er ongewoon koud weer aankomt,moest ik wel even denken,welke voorzorgsmaatregelen ik moest nemen. De planten zijn afgedekt.De gevelkachel brandt op de bovenverdieping. Daar was vanochtend de vitrage aan de ruit(enkel glas) gevroren.Ook de badcel moet ik in de gaten houden. Want met deze wind koelen de muren extra af.Doordat wij verwarmen met kachels,moet ik zelf inschatten,hoe hoog ik ze zet. Mocht het deze week hier echt -9 gr. worden 's nachts,dan zet ik voor alle zekerheid alles tamelijk hoog. Ooit hadden we bevroren leidingen en dat wil ik niet meer.........Maar voorlopig klinken de stemmen van kinderen met sleetjes. In deze kleine straatjes wordt niet gestrooid en dan valt er te sleeën.Vlak voor het donker wordt nog een ronde met de hond. Want die loopt nu stijf . En verder vanuit de stoel naast de warme kachel genieten van de sneeuw buiten

vrijdag 5 februari 2021

snel

Vanochtend had ik een afspraak bij de oogarts voor controle. Dat was wel 1,5 jaar geleden door de corona.Ik had bij het telefonische consult al aangegeven,dat ik minder goed zag,zeker in de verte. Een persoon met boodschappentas kon ook een hond bij zich hebben en dan moet ik Merle kort houden........Er werd uitgebreid onderzoek gedaan. Ik beschermde mijn lichte stoffen mondkapje tegen die vlekkerige gele oogdruppels. Volgende keer een wegwerpdingetje omdoen. Ondanks dat de oogdruk iets was opgelopen,was de oogzenuw in orde. Daar ben ik blij om. Glaucoom kan ïn de familie zitten". De oogarts vroeg er naar,maar die informatie heb ik niet..........Zelf dacht ik al aan nastaar en dat was het geval. "Ik heb even tijd,U ook"vroeg de oogarts. Dan kon hij meteen laseren.Dat gebeurde.Zo stond ik na een klein uurtje met twee gelaserde ogen weer buiten. Dat was snel. Nu hoop ik,dat de apotheek de druppels wel op voorraad heeft.En dat "spinnetje"op het beeldscherm moet over twee dagen weg zijn.

maandag 1 februari 2021

Paarden

Paarden vind ik prachtig. Toch had ik nooit het verlangen om te leren paardrijden. Eigenlijk is het paardengedrag zo onbekend,dat ik het eng vind. Het gedrag en de lichaamstaal van een hond kan ik lezen,maar een paard,nee........Nu kreeg ik van mijn tuinhulp het derde boek van Linda Kohanov te leen. Over paarden. Geweldige boeken. Die vrouw ontdekte,dat paarden zo sentitief zijn,dat ze mensen met trauma kunnen helpen.Als je als mens samenwerkt met het paard en het respecteert in alle wijsheid van prooidier zijn.Zij heeft een stichting opgericht en traint,maar helpt ook wereldwijd veel mensen. Door het boek ga ik anders naar paarden kijken. ...... Het leuk is,dat in die wat oudere boeken psychologen aangehaald worden,die ik vroeger ook gelezen heb. Zo zegt me dat dan veel meer.Ook herinner ik me vaag,dat er workshops waren voor managers met paarden. De grootste autoritaire mannen werden door de reactie van de paarden in hun manier van leidinggeven gecorrigeerd....... Als ik nu door de polder fiets en paarden zie,dan zijn ze anders voor me. Maar spontaan aaien blijft moeilijk. Hoewel zo'n paard dat aanvoelt en me misschien wel helpt.