lesje Boeddhisme

De vriendin van de vrouwencirkel was Boeddhiste. Tijdens haar uitvaart was de Lama,waar ze bijna 30 jr les had,ook uitgenodigd. De Lama reed met ons mee en na afloop van de plechtigheid zaten we geanimeerd te praten. Ze nodigde de cirkel uit om een keer iets te horen over Boeddhisme en vragen te stellen. Die bijeenkomst was gisteren. Een boeiend verhaal en ook onze vragen werden beantwoord. Er was net als bij de "oude"cirkels thee en taart.Ik vermoed,dat M. vanuit het hiernamaals glimlachend toekeek.We werden ook uitgenodigd om ev een echte les te volgen. Dat hoeft voor mij niet. Veel zaken uit het Boeddhisme "leef"ik eigenlijk ook. Maar het totaalpakket is niets voor mij. Een volgende cirkel is gewoon bij één van de vrouwen. Op de bekende manier,maar toch anders.

meridianen

Gisteren ging ik nog een keer naar de bioresonantie-mevrouw.Ik had al iets wonderlijks gemerkt. Ik wandelde weer in mijn oude tempo. Nu nog de oude afstanden.Ook voel ik me "lichter",alsof alles makkelijker gaat. Nu ja de energie moet beter door de meridianen stromen. Ook ontdekte de mevrouw een bacterie in mijn blaas. Ik had al het gevoel,dat de oude blaasontsteking niet helemaal weg was.Dus ook daar iets aan doen.Bij het bezoek was het makkelijk,dat ik ooit over de Chinese visie op gezondheid gelezen had. Ik snapte,waar ze over sprak.......Ooit vroeger begon ik met het eten volgens "de vijf elementen",een visie uit de Chinese geneeskunde. Het is langzaam een gewoonte geworden. IK ga er weer wat meer bij stilstaan. Bewust een ingrediënt(volgen een element) aan de pan met voedsel toevoegen.Meer chi in het eten. Waar een bordje op de deur bij iemand al niet toe kan leiden

noodpakket

Op elk nieuwskanaal is wel het hebben van een noodpakket besproken. Zelf in het Sinterklaasjournaal. Nu heb ik me niet echt in die informatie verdiept. Ik heb al jaren een eigen voorraad voor kleine gas/licht/water storingen en niet het huis uitgaan door gladheid .Toch heeft die berichtgeving zich in mijn onbewuste genesteld. Ik werd wakker van een klik en dacht,nog half dromend "Oh nu is er echt een elektriciteits storing.". De knop van het bedlampje vertelde iets anders. Het was het aanspringen van de elektriche radiator.Gelukkig maar,want ik zit niet op langdurige ellende te wachten. Zo lang er nog gas is,zitten wij niet in de kou met onze gaskachels. Koken zal lukken op de gaspitten. Als alles uitvalt hebben we nog een aladin en campinggasjes. De waterput zorg voor water. Ik ben benieuwd of alle waarschuwingen voor niets zijn. En de (Russische?) hackers andere spelletjes spelen. Ook het elektriciteitsnet heeft hopelijk capaciteit genoeg. Het was een droom en dat mag het blijven

Myamar

Al twee keer keek ik naar Ruben Terlou's "verborgen strijd in Myamar". Inderdaad verborgen. Ik weet er niet veel van En zeker niet,dat die oorlog al zo lang duurt. Na de uitzending moet ik even bijkomen. Zo'n indruk maken die jonge strijders. Vechten voor je vrijheid. De dood zo dichtbij.Leven,soms een paar meter van de stellingen van de vijand. Steeds verhuizen,als de bombardementen laten zien,dat de lokatie ontdekt is. Maar ook de zorg voor elkaar en voor de burgers in het grensgebied.Artsen en verpleegsters,die het onmogelijk doen. Er toch is er muziek,het vieren van een verjaardag.In de ogen van de mensen,naast de glimlach het verdriet over al die overleden vrienden. Het niet weten,of je ooit je familie zult terugzien. Elke dag kan je laatste zijn.Ik heb veel bewondering voor die jonge strijders. Maar hoe het conflict gaat aflopen en hoe lang er nog gevochten wordt is een vraagteken.

cirkel

Deze week is M.de oprichtster van de vrouwencirkel overleden. Sins 2019 kwamen we maandelijks bij elkaar. Minus de eerste lockdown. 10 dg geleden waren we naar het revalidatiecentrum gegaan om met M. samen te zijn.Ze was zo slecht,dat ik haar eerst niet herkende. Ondanks die schrik hadden we een fijn uurtje. Gelachen,herinneringen opgehaald en een nu dierbare foto gemaakt. Achteraf was dat de laatste middag,dat zo goed was....... Maandag is de uitvaart in kleine kring. Wij vrouwen zijn ook uitgenodigd.De vraag was "wat daarna?". Je staat dan zo triest op straat.Ik heb hen uitgenodigd voor een kop soep. Even bijpraten en samen missen. De oude vorm van de cirkel is er niet meer. Maar misschien kunnen we regelmatig bij elkaar komen,wisselend bij iedereen. Het is heel anders,maar toch een voortzetting van ons contact. Ik ga nu een pan troostfood maken.

bioresonantie

Ooit na de pericarditis hielp V.iemand die o.a. met bioresonantie werkte me om me energieker te voelen. Helaas hij ging met pensioen. De laatste 2 jr heb ik vaak gedacht "was V. er nog maar". Omdat ik weinig energie heb. Al tijden loop ik door een straat. Nog nooit was het kleine bordje "natuurgeneeskundig therapeut"me opgevallen. Ineens wel. Ik las de website en die mevrouw doet ook bioresonantie. Meteen een afspraak gemaakt en vanochtend was ik daar. Een hoopvolle score bij de meting. Over 2 wk ga ik terug.Heel belangrijk,ik moet meer water drinken. De af en toe terugkerende blaasonsteking is aangepakt. Een smerige bacterie.Lever en milt kregen ondersteuning. Ik krijg hoop op lange wandelingen en einden fietsen. Duimen.

ploggen

Het woord komt uit het Zweeds en betekent zwerfvuil opruimen,terwijl je aan het joggen bent. Een mooie milieuvriendelijke manier van "gezond"doen. Toch heb ik die opruim akties nog nooit gezien. Het valt me ook op,dat er minder mensen lopen,die zwerfvuil opruimen.Niet in het dorp of aan het Kanaal. Of misschien kom ik hen net niet tegen.........Onze hond was een "prandelaar"Opruimen terwijl je aan het wandelen bent. Ze nam altijd van alles in de bek. Ook plastic flesjes. Na een paar keer samen naar de afvalbak lopen,wist ze weg. En gooide ik haar "buit"weg. Een gemeenteambtenaar zei ooit""die verdient een gemeentelijke hapkluif". Voor mij was het alleen maar leuk. En tegelijk wat plastic uit de berm weg

halloween

Elk jaar mogen kinderen aanbellen met halloween. De optocht wordt georganiseerd door mensen in de straat. Je moet een kaars of lantaarn bij de deur zetten. Dan weten de kinderen,dat ze kunnen aanbellen.Dit jaar was er een flyer,die voor het raam gehangen werd. Er zouden dit jaar twee groepen kinderen komen. Zoveel aanmeldingen. Dus kocht ik zakken vol nutsjes,marsjes e.d. Ook een net mandarijnen. Alles stond klaar zaterdag. Maar er belde niemand. Ik zat te lezen en had het niet door. Om half negen keek ik eens buiten. Hele straat leeg. Maar ik ontdekte,dat dit hoekje straat zo donker is,dat het aanplakbiljetje bijna niet zichtbaar was. Zo ging gisteren de helft van het snoep naar de buren,voor de kleinkinderen. De andere helft legde ik in het buurkastje. Een leer voor volgend jaar. Gewoon nog een lantaarn er bij zetten.