Verandering?

Gisteren keken we naar de uitzending van van Kooten en de Bie.Wat een duik in het verleden. Genieten! Het viel me op,dat veel zaken niet veranderd zijn. Het liedje over minder consumeren,zou zó door een consumindergroep gezongen kunnen worden. De eigen bijdrage voor de tandarts is voor sommige mensen nog een te hoge drempel. De Binnenhofrace wordt hier elk weekend illegaal op een lange rechte weg gehouden En de racistische opmerkingen zouden in een huidige uitzending het nodige commentaar krijgen.Als wij eenvoudig eten,heb ik nu nog "simpel-hap"gekookt.Het was toen en nu één en al herkenning

ozempic

De laatste tijd lees ik regelmatig over ozempic en soortgelijke medicatie. Ik kan me voorstellen,dat het een uitkomst is voor mensen,die jaren lang tevergeefs worstelen met hun gewicht en alle risico's daarvan. Maar het is niet niks. Ik ken iemand,die het gebruikt. Ze vertelde,dat ze echt moest opletten,hoeveel ze eet. Kan van de ene hap op de andere misselijk worden en overgeven. Ook moet ze goed opletten om alle voedingsstoffen binnen te krijgen met de muizenhapjes. Maar er is al 4 kilo af(voor hoe lang?).......Een andere kennis had diabetes. Is nu 20 kg kwijt en van insuline spuiten naar pilletjes gegaan.Ook hij is heel blij.Ik hoop echt,dat er geen verborgen bijwerking-addertjes onder het gras zitten. Dat is in het verleden wel eerder gebeurd.

Eindelijk

Gisteren haalde ik mijn nieuwe bril. Eindelijk weer eens een tijdschrift lezen. En tv.kijken. Ik merke,hoe ik het gemist had.Kennelijk kan accepteren samen gaan met toch missen. Ik blijf wel een beetje minder lezen en op de laptop schrijven en kijken. Gewoon om niet te veel te vragen van dat slechte oog.Maar ja,als kind werd ik al naar buiten gestuurd om daar te spelen. Ik zat het liefst opgekruld in een stoel met een boek. Ooit liep ik in de bieb,keek om me heen en dacht "Als ik gepensioneerd ben,ga ik dit allemaal lezen". Allemaal is niet gelukt,maar wel veel. Vroeger hadden we boekenkasten vol. Nu beperkt ik me tot één kast met herlezers.Andere gekochte boeken geef ik door aan anderen. En het meeste leen ik van de bieb.De afgelopen weken heb ik podcast leren waarderen. Dus vanavond maar weer zoiets. Niet kijken,gewoon luisteren

update

De 3 weken zonder bril vielen me mee. Inderdaad mijn ogen kwamen tot rust.Gisteren bij de chiropractor heeft hij ,in overleg met een heel goede opticien een zo goed mogelijk glas voor dat toch slechte rechteroog gemaakt. Maar....... ik had steeds een zeurend gevoel in de kaak en oogkas rechts. Ik spoel voor alle zekerheid met een netipot.Om te kijken of er geen ontstekingen aan een wortel van een kies zitten,moet ik naar de tandarts. Helaas pas over 10 dg. Als die kaak in orde is,ga ik geld uitgeven aan een nieuwe bril. Dus nog een tijdje mijmeren,lekkers bakken , podcast luisteren en maar af en toe brilloos op de laptop

zonder bril

Nog steeds heb ik gedonder met mijn ogen. Vanochtend afgesproken met de chiropractor om 3 weken geen bril op de zetten. En mijn rechteroog rust te gunnen. Dus geen blogjes lezen en schrijven. Zal niet meevallen.Ook niet lezen of tv kijken.

krimpflatie

In het nieuws las ik weer een stukje over stiekeme prijsverhogingen,door kleinere verpakkingen.Zou de gemeente daar ook aan doen? Toen ik 3 jaar geleden meldde,dat ik geen hond meer had,ging dat makkelijk. Een eenvoudig formulier,dierenartsverklaring toevoegen. Plus de verzekering,dat het resterende bedrag hondenbelasting van dat jaar op mijn rekening zou worden overgemaakt........ Nu meldde ik deze week het hondje van mijn vriendin af. Bij de Sabewa,de instantie voor gemeentelijke belastingen. Een ingewikkeld formulier,het leek in inkomstenbelasting wel! Maar nergens een belofte om het resterende bedrag hondenbelasting terug te storten. Ook geen bevestiging van ontvangs,zoals bij de inkomstenbelasting. Volgende week maar eens bellen,of mijn formulier wel aangekomen is. Wat maakt men simpele zaken ingewikkeld en misschien nog wel duurder ook.

klokken

Tijdens mijn ochtendwandelingetje begonnen de kerkklokken te luiden. Zo'n zondags geluid. Ik luisterde goed. Het leek me een grote klok samen met een kleine. Of dat tegenwoordig echt is of een opname via luidsprekers weet ik niet ...... Het bracht me meteen terug naar vroeger. Mijn broertje en zijn vriendinnetje luidden de klokken van de kerk in den Briel. Soms hielp ik ook mee.Op een ochtend stopte abrupt het klokgelui. Dat zat niet goed. Ik was thuis en rende naar de kerk.Mijn ouders zaten daar en hadden niets gehoord.Op de traptreden voor de klokken verdieping zaten twee geschrokken kinderen. Bleke gezichtjes,trillen. Er was met een rotklap een groot stuk van de klokkenstoel naar beneden gekomen en had hun gemist.Dat was het einde van hun zondagse "bijbaantje".