schaduw wereld

Weer hoorde ik over een boeiend boek en reserveerde het. Over misbruik van internet gegevens. Niet alleen door criminele hackers,maar ook door regeringen.Het is een wereld,waar ik niets van weet. Niet van de gevaren of van iedereen,die allerlei gegevens van mij kent en er in het ergste geval iets mee doet.......In 2011 was er bijna een totale blackout van het internetverkeer.Veiligheidsdiensten en regering stonden in actiestand. Helaas waren veel mensen daar niet echt goed ingevoerd in cybercriminaliteit.Die gebeurtenis herinnerde ik me niet. Wel het nieuws,dat de VS telefoons van regeringsleiders afluisterde. O.a van Angela Merkel. Ook is aan me voorbijgegaan dat een paar duizend bankrekeningen waren geplunderd....... Af en toe lees ik iets over de gevaren van cbdc en de digital wallet. Dat moet dan een overtreffende trap van controle en manipuleren van mensen zijn.Want we lopen al zoveel gevaar. Bij het lezen vroeg ik me af,waarom er nog fysieke oorlog met zoveel slachtoffers is. Als men digitaal een heel land kan platleggen en ontwrichten. Misschien is goed,dat ik weinig van die schaduw wereld weet. Het leeft rustiger. Maar toch ben ik benieuwd,hoe het boek verder gaat.

triest

Op internet hoorde ik Naomi Wolf spreken over haar onderzoek naar de Pfizerfiles,het resultaat daarvan en de invloed op haar leven. Ik besloot het boek te kopen.Ik schrok er van. Van gevierd schrijfster,die overal gevraagd werd,kwam ineens de uitsluiting en haat.Zelfs bij familie was ze niet meer welkom. Berichten op toen nog twitter werden verwijderd. De bedreigingen waren van dien aard,dat bescherming nodig was.Gelukkig kwam er een grote groep medici,die ging helpen met het onderzoek naar de files.......Ik kan me verbazen over de snel toenemende onverdraagzaamheid. Een andere mening over corona,gender,klimaat of oorlog en de scheld-en haatberichten vliegen in het rond. Niet luisteren,maar meteen met grof verbaal en soms fysiek geweld reageren,maakt de verdeeldheid tussen mensen alleen maar groter....... Het is een mooi en leerzaam boek. Maar als ik vanavond verder lees,ga ik voor het slapen gaan even ontspannen. Want het grijpt me wel aan.

willen weten

Deze week kwam de jaarafrekening van de energie. Het begon al met "we zien,dat u een analoge meter hebt". Niet waar,helaas een slimme meter maar niet op afstand af te lezen. Vervolgens wilde ik graag de uitgebreide rekening zien. Of er ondanks onze "analoge meter"toch vergoeding gegeven was over niet zelf opgebruikte elektriciteit. Het lukte me niet die gegevens te vinden. Chatten ging ook niet,de robot begreep de vraag niet. Ander vraagstelling,een synoniem gebruiken,nee geen communicatie.Ik had zoiets van "Laat maar"......... Toch kon ik het niet uitstaan en dook zonet weer in de afrekening. Het lukte me de juiste gegevens op te diepen. Ondanks de "analoge meter"toch vergoeding voor te veel opgewekte stroom.Want ooit nam ik een slimme meter omdat essent aangaf bij analoog niet uit te betalen over teveel opgewekte stroom. Ik vraag me wel af of er een verhoging van de energieprijzen zit aan te komen. Ik kreeg 300 euro terug en het maandbedrag is met een tientje verhoogd.

oude vrienden

Vanmiddag gingen we op bezoek bij de oude buren, We hadden de buurvrouw wel een paar keer gezien,maar de hondjes niet.Ze waren ons niet vergeten. Het werd een kerm en kronkel gebeuren. Steeds maar tegen ons aanstaan. Geaaid worden. Vooral dat spaanse schlemieltje heeft zo'n zielig geluidje.Ze kroop zelfs op schoot. Nu waren ze vroeger door een opening in de heg "hond aan huis'bij ons. Ook toen Merle er niet meer was,kwamen de hondjes regelmatig buurten....... Het was gezellig bijpraten. Ik bewonderde de tuin in wording met een mooie kas. Dat had ik vroeger ook wel willen hebben.Wonend in een klein dorp aan een doodlopend weggetje vinden ze nu onze straat vol en druk. Terwijl ik gisteren,terugkomend van een vriendin uit Vlissingen nog dacht "Wat is het hier lekker rustig". Het is maar net,waar je het mee vergelijkt.Dan is elkaar in het echt zien toch veel persoonlijker,dan whatsapp contact.Gewoon een keertje vaker gaan.

dating-tuin

Helaas had waarschijnlijk de bezoek-poes één van ons duivenkoppel te pakken gehad. Ik moest veren en resten opruimen. Daarna zat er maar één duifje op het vertrouwde plekje.Dan gaat mijn fantasie er een verhaal van maken.Zo triest,zit te treuren.Ik heb geen idee,hoe zo'n verlies werkelijk verloopt bij duiven. Het zijn geen olifanten met hun afscheid nemen.........Twee dagen later verscheen er een nieuwe duif in de tuin.Eerst zaten die twee een eindje van elkaar op het druivenrek. Maar langzaam maar zeker werd de afstand kleiner. Het is nog niet zo,dat ze tijden lang knus naast elkaar zitten.Maar de date lijkt gelukt. Nu maar hopen,dat ze de kat uit de weg gaan

1984

Al zo lang hoorde ik over dit boek,zonder het ooit gelezen te hebben. Vorige week kwam de reservering.Maar na een paar hoofdstukken legde ik het boek weg. Zo beklemmend. Het herinnerde me aan de eerste coronajaren. Die waren dan een slap aftreksel van 1984,maar wel met dwang en toezicht. Ik zag weer mijn buren,die vanachter het raam van de voorkamer hun kleinzoon voor het eerst zagen. Dacht aan de vriend in het verpleeghuis,die bijna hele dagen huilde,omdat zijn vrouw niet mocht komen.Zag me weer lopen met een hondenkennis aan de dijk. Gezellig pratend,maar in ganzenpas met afstand, als we de openbare weg naderden. Want een BOA kon een boete geven. Ik hoop echt,dat die tijd niet meer terugkomt. Geen agenda 2030 of 15-min-steden. Geen virus X en Tedros als medisch dictator. Ik ben gaan lezen in het boekje "altijd roomboter".Gewoon een duik in het echte verleden.

Genoeg

Mijn man vond op het zoldertje een doos met oude kinderboekjes. Erik de Noorman,kapitein Rob.Ik moest ineens denken aan een favoriet uit mijn kleutertijd. "Piggelmee en het tovervisje". Nog ken ik een aantal van de rijmpjes uit mijn hoofd. "In het land der blonde duinen en niet heel ver van de zee,woonde eens een dwergenpaartje en dat heette Piggelmee"........ Ik vertelde mijn man het verhaal en bedacht, dat zelfs meer dan 70 jaar geleden hebzucht ook al speelde. Vrouwtje Piggelmee wil steeds weer iets nieuws van het tovervisje hebben en heeft nooit genoeg.Het lijkt een beetje op de koopverslaving van tegenwoordig. Ik hoor mijn kleine buurjongen nog zeggen in het Zeeuws "Mokokeh". Gelukkig ben ik meer zoals Piggelmee. Iets nieuws is leuk,zeker als het niet echt nodig is. Maar er is ook genoeg.