woensdag 26 februari 2025
thuis
In sept 1984 vonden we eindelijk een klein koophuisje,naar ons zin.Voor 23.000 euro.Er moest heel veel aan verbouwd worden,maar dat deed mijn man zelf. We kozen voor een klein zitkamertje en woonkeuken. Een gouden greep,zeker nu mijn man beneden slaapt.Boven twee slaapkamers.Om de hoek was de allereerste kringloopwinkel van het eiland. Daar hebben we veel weggehaald. Leidingen,hout tot wasbakken toe. In de loop der jaren werd er wel iets veranderd,maar de indeling bleef dezelfde..........Nog steeds voelt het echt als thuis. Helaas hier en daar een beetje verwaarloosd. Verven kan ik niet meer. Mijn man doet wel de kleine klusjes. Maar ik accepteer,dat niet alles meer gaat,zoals vroeger. Het huis voelt als een warme oude jas. Die is behaaglijk,maar ook niet zo mooi meer.
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
Volgens mij hebben jullie een heerlijk huis, Izerina. Een warme jas, zo moet een huis ook zijn, vind ik!
BeantwoordenVerwijderenMooi omschreven en klinkt ook als een echt thuis!
BeantwoordenVerwijderenLily
Behaaglijk, warme jas... dat klinkt toch echt heel goed hoor!
BeantwoordenVerwijderenHeerlijk! Zo hoort een huis ook te voelen.
BeantwoordenVerwijderenEen warme oude jas... wat mooi omschreven hoe 'thuis' voor jou voelt! 41 jaar ga ik het in mijn huidige huis niet meer volhouden denk ik - tenzij ik tot mijn 105e gezond en wel blijf. En wat een prijs zeg, zelfs voor die tijd! Dat is een goede koop geweest!
BeantwoordenVerwijderenWij wonen pas 10 jaar in dit krakkemikkige huis, mooie plannen van partner zijn niet echt verwezenlijkt zoals de bedoeling was. Maar verder is het zo genieten van het uitzicht, de omgeving en de rust dat ik dat maar op de koop toe moet nemen, al heb ik er soms best veel moeite mee. En alles laten doen wil hij (nog) niet. Badkamer gaat dit jaar wel gebeuren zegt hij.
BeantwoordenVerwijderen