De afgelopen twee avonden stonden er colporteurs aan de deur. In mijn ogen gladde jongens met praatjes,waar de cursus "overtuigen"van af druipt.Meestal zeg ik meteen "ik koop niets,probeer de buren". Maar de oidodo-boy praatte snel door en leek een goed verhaal te hebben. Na mijn opmerking "ik ga dit allemaal eens nalezen op internet,deed hij geirriteerd. De aanbieding gold alleen aan de deur. Ik zei: "dit soort praktijken van snel beslissen,daar houd ik niet van ",en hij liep een beetje nijdig weg "Maakt me niet uit,ik verdien toch mijn geld wel"werd er nog geroepen..........Gisteren belde een jongmens aan voor de lepra-stichting.Die accepteerde mijn "Joh,ik heb een aantal vaste goede doelen en dat breid ik niet uit".Na een "goedenavond"probeerde hij iemand anders in de buurt te strikken. Ik had vroeger liever in de horeca gewerkt
Bah bah… ik doe tegenwoordig de deur niet zo snel meer open, ik kijk eerst door het raam wat of wie, en staat er een glad persoon met een mapje, dan schud ik nee en laat het er bij.
BeantwoordenVerwijderenGelukkig komen ze hier nooit aan de deur, misschien vanwege het flatsysteem?
BeantwoordenVerwijderenIk heb een sticker op de voordeur, dat er niet aan de deur gekocht wordt en ook geen geloofsovertuigers, wat vlak boven de bel zit en sindsdien is het stukken rustiger!
BeantwoordenVerwijderenLily
Mijn vader zei altijd: Geen interesse. En dat was altijd afdoende. Ik doe het ook zo, en het helpt, ze stoppen meteen met alle verkooppraatjes. Kan het aanbevelen. Scheelt een hoop tijd en ergernis.
BeantwoordenVerwijderenIk kijk uit het raam en als het geen bezorger of een bekende is, reageer ik helemaal niet. Mijn buren zijn lawaaig en er lopen de hele dag hondenuitlaters langs mijn voortuin. Die praten en roepen naar hun honden, dus reageer ik niet op elk geluid. Laatst was een vriend aan de deur. Ik reageerde niet op kloppen en tikken en roepen. Zijn sleutel deed het niet, omdat ik mijn sleutel aan de binnenkant had gestoken. Ik had het allemaal niet in de gaten, want ik probeerde hem ondertussen via de telefoon te bereiken terwijl ik me stoorde aan het lawaai buiten. Zo liepen we elkaar mis.
BeantwoordenVerwijderenAan gladde jongens aan de deur heb ik ook een hekel. Hier zien we hooguit brave, bejaarde dames: Jehova's Getuigen. Als we ze in het Engels tegemoet treden, doen ze zelf al een stap terug...
BeantwoordenVerwijderenAan mijn deur ook niet
BeantwoordenVerwijderenNee, gladde praatjes om iets aan je te verkopen, hoef ik ook niet. Maar iemand met een collectebus voor een goed doel wat ik zelf een goed doel vind(!), vinden bij ons altijd gehoor. Al geef je maar een kleinigheid; tenslotte doen ze het niet voor zichzelf en ik probeer me dan te verplaatsen in degene die de moeite neemt ervoor te lopen! Daar word je echt niet armer van......
BeantwoordenVerwijderenWij hebben ook genoeg goede doelen, breiden het ook niet uit. Voor collectebussen hebben we wel altijd wat kleingeld liggen. Aan QR-codes doe ik in zo'n geval niet. Jehova's getuigen komen hier niet meer. Ik heb jaren geleden aangegeven geen interesse te hebben. Dat noteren ze dan en dan zie je ze niet meer terug. Zo'n bordje bij de deur lijkt me ook wel wat...
BeantwoordenVerwijderen