Volgers

Volgers

zondag 9 juli 2017

zomer

Wat een heerlijk koele zomerochtend. Het kanaal was rimpelloos. Er fietsten ons een paar lichtelijk aangeschoten jongens tegemoet. Die groetten met een luidruchtig "goedemorgen mevrouw". Gelukkig was Merle net aan het snuffelen en hoefde ze niet te reageren.
Gisteren reed ik door de polders. Aan de ene kant geel koren en op de andere akker het groen van uien. Een prachtig gezicht. Ik herinnerde me het "uien trekken" op 12-jarige leeftijd. Voor een gulden per dag en thuiskomen als één grote stinkende ui.
Ik kan me verbazen over mensen met een grote geheugenlade met negatief gekleurde herinneringen. Die lade wordt elk gesprek weer opengetrokken en de gebeurtenissen  opnieuw gepresenteerd. Zo kleurt iemand haar dag en ook het moment van bezoek.
Ik denk al luisterend wel eens "Heb ik drie keer gehoord" of "Zei je een jaar geleden ook al". Wetend dat er (nog?)geen mogelijkheid is een andere "bril" voor te stellen. Dan is het heerlijk om door de polders weer terug te fietsen.
Ik hoor trippelpootjes. De buurhond komt goedemorgen wensen.
 
 

3 opmerkingen:

  1. Wat leuk dat de buurhond zo thuis is bij jullie.
    Zou mooi zijn als mensen een andere bril kunnen opzetten om herinneringen anders te kleuren. Het is vaak de instelling en karakter die de kleur bepaalt. Dat zie ik al bij mijn zus en mij als we het over vroeger hebben.

    BeantwoordenVerwijderen
  2. Herkenbaar. Ik herinner me een cursus op de hei, waarin iedere deelnemer iets moest vertellen wat hem haar was overkomen. Ik vertelde dat de zonsopgang zo mooi was geweest.
    Iedereen had het gezien, maar niet zo intens van genoten, dat ze het vermelden waard vonden. Maar ze hadden het wel allemaal gezien.

    Druk met werk en cursus in het hoofd denk ik. Met de nu hogere werkdruk lijkt het me dat er nog minder mensen de kleine dingen opmerken of zo.

    BeantwoordenVerwijderen
  3. Gelijk heb je. Leutige dingen onthouden geeft veel meer kleur aan het leven!

    BeantwoordenVerwijderen