gescheiden vriendschap

Een vriendinnetje leerde me al lezen,schrijven en rekenen voor ik naar de lagere school ging en bleef dat volhouden. Dus besloot men in de tweede klas me een klas te laten overslaan, meteen naar klas drie.Maar in die klas waren de vriendengroepjes al gevormd. Eén meisje had geen vaste vriendinnen. Ze woonde vlak bij. Dus wij waren "tot elkaar veroordeeld.". Een vrolijke dondersteen,maar erg bazig. Door haar leerde ik "nee"zeggen. Of bleef soms een paar dagen thuis en dan kwam zij wel weer......... Er was een probleem. .In de de buurt hadden we een hechte groep,die veel met elkaar speelde. Ik nam Hennie mee,maar dat werd door haar bazigheid steeds ruzie.Mijn moeder hakte de knoop door. "Speel in de week met Hennie bij haar thuis.In de avond en het weekend met de buurkinderen. Dan is er geen ruzie."Het werd aan Hennie's moeder uitgelegd,die kende haar dochter wel....... Zo had ik twee soorten vriendinnen en dat was niet altijd leuk.... Eenmaal op de HBS verwaterde de vriendschap met Hennie,omdat we in parallel klassen zaten. De buurtvriendinnen zijn altijd gebleven. Zelfs toen we allemaal uitgevlogen waren en ik een weekend bij mijn ouders was,ging ik even de ouders van de vriendinnetje gedag zeggen.Vorig jaar op de crematie van mijn zus waren ook die vriendinnetjes van vroeger.We zeiden van elkaar "je bent nog niets veranderd."

Eén van de weinige foto's met Hennie