Mijn hele leven heb ik geprobeerd milieuvriendelijk te leven. Nu is die zorg voor het brede begrip milieu verengd tot klimaat met als uitschieters de CO2-dreiging en stikstof-ellende. Gisteren zag ik de laatste podcast van univibes met Karen Hamaker. Iemand die o.a. milieukunde studeerde in de jaren '70. Wat toen nog een breed terrein was en de verschillende inzichten vreedzaam naast elkaar konden bestaan.Er was geen leidend narratief,waar ieder zich aan moest houden op straffe van uitsluiting of ontslag....... Het was weer een boeiend verhaal.Met verbindingen met het verleden. Uitleg hoe tegenwoordig allerlei machtsstructuren bij elkaar komen met als opvallend uitvoerend orgaan het WEF. Van het gas,het vlees en de benzineauto af.Controle via CBDC. Want we zullen niets bezitten en gelukkig zijn. .... Toch zette ik met een glimlach de podcast uit. Het laatste stuk was positief met een oproep over wat wij allemaal zelf kunnen doen.
Heb je haar ook gezien? Wat een geweldig intelligente en welbespraakte vrouw. En met beide benen op de grond. Ik ben echt blij met haar. Zoveel onderzocht, zoveel gelezen, zoveel ervaring. We moeten zuinig zijn op mensen zoals zij. En uit de commentaren blijkt dat heel veel mensen blij zijn met haar. Tim Douwsma deed het trouwens ook heel goed. Goed invoelingsvermogen, goede vragen. Ik genoot van de interactie tussen die twee. En heerlijk dat zij ondanks alles zo positief blijft. Dat hebben we nodig!
BeantwoordenVerwijderenTja, we kunnen geen kant meer op; Tis niet anders dan Bewustwording! Als het ineens veel waait heet het 'klimaatverandering', of te veel zon of teveel regen....
BeantwoordenVerwijderenVolgens mij is het vooral ons uit de hand gelopen denkvermogen... Ach, we zullen er doorheen moeten...
Wat apart eigenlijk dat er nu zo'n dwingend narratief is ontstaan en dat het niet eens zo lang geleden is, dat dit er niet was. Fijn dat je de podcast wel met een goed gevoel kon afsluiten.
BeantwoordenVerwijderen