Er liggen een paar naai-klusjes te wachten. Nieuwe slaapkamervitrage en een hoes voor een stoelkussen.Een kwestie van stekker in het stopcontact,machine inspannen en....hup.Wat was het vroeger anders. Als kind maakten mijn zusje en ik poppenkleertjes. Gewoon op de hand.Mijn moeder had nog een handnaaimachine. Die mocht ik ook leren gebruiken.Toen kocht ze een elektrische machine. Ik dacht zelfs met zig-zag.Dat was te kostbaar om ons kinderen op te laten oefenen. Mijn oma(die boven woonde) had een trapnaaimachine.Daar mocht ik leren naaien. Het viel niet mee om soepel te trappen. Pas toen ik 15 jr was,liet mijn moeder me op haar elektrische machine naaien.En was ik overgestapt van poppenkleertjes naar eigen kleding.
Ik heb de handnaaimachine van mijn moeder nog steeds. Ik gebruik hem niet, ook geen andere naaimachine trouwens, maar ik kan hem niet wegdoen
BeantwoordenVerwijderenIk ben ook begonnen met de handnaaimachine van oma. De trapnaaimachine was te kostbaar, maar werd al snel met de voddenman meegegeven toen mijn moeder met spaarzegeltjes van Albert Heijn een elektrische naaimachine kost. Een onding vond ik dat. Waarschijnlijk was dat, omdat ik niets aan de instellingen mocht aanpassen. Zelf heb ik nu een moderne computer naaimachine. Instellingen pas ik altijd aan, met een proeflapje zoek ik uit wat het beste werkt.
BeantwoordenVerwijderenOp mijn jaar huishoudschool na de ULO, in 1966, hadden we ook naailes en ook trapmachines, maar ook een waarmee je een beugel met je rechterbeen naar rechts moest duwen om de machine in werking te zetten. Er was ook een redelijk moderne electrische met pedaal. Het was altijd netjes rouleren.
BeantwoordenVerwijderen