schrik

Wat was dat schrikken gisterenochtend. Rond tien uur was Merle nog enthousiast naar een buurvrouw gerend voor een kluifje. Een uurtje later trok mijn man zijn jas aan om haar uit te laten. Geen enkele reactie, Merle bleef liggen. Toen we haar riepen stond ze op, maar haar achterhand waggelde. Ze leek coördinatieproblemen te hebben.
Als een mens zo bewoog zou je aan een tia denken. Ik googelde meteen en kwam op het ideopatisch vestibulair syndroom uit. Een mondvol voor een goedaardige en kortdurende evenwichtsstoornis. Er is geen medicatie voor.
We lieten haar met rust. Een paar uur later probeerde ik haar toch naar buiten te krijgen. Ze was tenslotte niet uit geweest. Het lopen ging al beter, alleen hoogteverschil van b.v. een stoeprand was nog moeilijk.
Aan het eind van de dag reageerde en liep Merle weer normaal. Ze begon zelf met de buurpup te spelen.  Hopen,dat het zo blijft. Maar ik weet gelukkig, wat het is.