Volgers
Volgers
woensdag 27 januari 2021
buurtpraatjes
Regelmatig loopik rond de klok van negen een "rugrondje". Ik merk,dat het een goede oefening is. Vandaag was het een buurtgebeuren. Eerst een gesprek met een thuiswerkster,die fanatiek is op wandelen met de honden. Ze mist haar fietsen naar het werk en de (trap)loopjes op haar kantoor.........Daarna kwam ik een mevrouw van een paar straten verder tegen. Ze vertelde,dat ze het toch wel moeilijk vond,hele dagen alleen thuis. Haar toon deed me vragen "Ben je er somber door?".Dat was nog net niet het geval. Ze vroeg me,hoe ik mijn dagen doorkwam.Ik bof met mijn hobbies,koken en bakken en natuurlijk lezen.En wij zijn samen,dat maakt het thuiszitten ook aangenamer. Ik realiseerde me later,dat ik misschien wel de enige was,die de mevrouw sprak vandaag.........Vervolgens kwamen we nog twee mensen tegen met bekende honden. Het was een heel kwispelrondje. Gelukkig had ik genoeg frolicjes bij,om elke hond iets te geven. Thuisgekomen was het tijd voor thee.En de constatering,dat we het hier goed hebben.
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
Zo moeten we het allemaal op onze manier redden. Ik ben soms wel jaloers op mensen die met zijn tweeën zijn, dan heb je tenminste elkaar nog. Maar misschien word je daardoor ook geconfronteerd met dingen die niet zo goed zijn in je relatie. Dat kan natuurlijk ook.
BeantwoordenVerwijderenWij hebben het ook niet moeilijk, maar inderdaad, ik ken een paar mensen die alleen zijn en die zijn nu ook echt alleen
BeantwoordenVerwijderenJa voor velen is het zwaar. En wat heb ook ik het dan goed.
BeantwoordenVerwijderenGezellig de babbeltjes en ik mis het met mijn buren die ik nu nauwelijks meer spreek .We wonen in een senioren woning en de meesten durven niet meer naar buiten .Ik doe wel dagelijks mijn boodschapjes en merk dat heel veel mensen in zijn voor een babbeltje ,wel op afstand graag wat mij betreft .Wij zijn ook samen maar soms is het best moeilijk want ik mis mijn dochter en ook haar vriend heel erg .Maar ja het is niet anders .Nog steeds heb ik helaas geen geduld om te lezen jammer genoeg maar dat komt wel weer .
BeantwoordenVerwijderenPraat maar tegen mijzelf, dan heb ik nog wat aanspraak. Werk doe ik ook vanuit huis, dus ook geen contact met collega's. Vrijwilligerswerk kan nu ook niet vanwege Covid-19, dus als alleenwonende is het soms wel eens benijden hen die een partner hebben.
BeantwoordenVerwijderenTja, alleen zijn kan ook prettig zijn, zeker als een relatie niet gedijt bij te veel op elkaars lip.
BeantwoordenVerwijderenJa het valt niet mee zeker niet voor alleenstaanden, mensen met weinig familie of verder weg, of vrienden die op afstand women. Ik zie in mijn omgeving alleenstaanden die nauwelijks nog iemand zien of spreken. Best wel heftig. Ik heb een partner, een heel goed huwelijk, ik moet nog naar mijn werk en af en toe heb ik zo'n beklemmend gevoel. Moet vaak denken aan het liedje vluchten kan niet meer.........Wat zal ik blij zijn met de lente en zomer dat het weer al wat anders is. Hopen dat we weer wat ruimer in ons jasje komen te zitten.
BeantwoordenVerwijderenWat een fijn besef. En gezellig wel, die praatjes onderweg!
BeantwoordenVerwijderenmijn man is overleden, ik heb geen familie (kinderen, broers, zussen bedoel ik dus)
BeantwoordenVerwijderenben erg slecht ter been en kom nergens meer, boodschappen worden thuisbezorgd, zie vrienden nu niet/minder, maar voel me zeker niet eenzaam of alleen. Hobbies genoeg, verveel me nooit. Ik kijk naar wat ik nog wel kan en ben en blijf heel positief.
Misschien is het bijzonder, maar jaloers ben ik nooit! En soms gaat er toch van alles mis, hihihi...
BeantwoordenVerwijderen