Blijdschap

Woensdagmiddag kwam de "oude"buurvrouw koffie drinken. Ik had gevraagd,of ze haar hondjes mee kon nemen. Dat was een blijdschap. Een heel kermconcert. Vooral van die kleine bruine.Ik bleef aaien en zachtjes zeggen "maar ik ben ook zo blij".....Het grappige is,dat ze na anderhalf jaar zich net zo gedroegen,alsof ze gisteren nog door de opening van de heg kwamen. Water zoeken op een bepaalde plek. Weten waar de brokjes staan en daarnaar gaan kijken. Zelfs het hele aai-ritueel,op schoot bij het vrouwtje en dan geaaid door de buurvouw,was vanzelfsprekend. Het was gezellig bijpraten. Het wonderlijke van al,de hondjes taalden niet meer naar hun oude huis.