dinsdag 20 augustus 2024
tevreden
Vroeger leefden we eenvoudig. Ik wist niet beter als kind.Als er eens financieel mindere jaren waren waren,maakte mijn moeder een jas voor me uit een oude van oma. Mijn zus was zo hard gegroeid,dat haar truien verlengd werden met extra boorden. Ook het eten was eenvoudig.......Eens iets extra's of moois,daar werd ik blij van. Voor een kwartje per uur druiven krenten en dan die mooie petticoat kopen. Een heel jaar babysitten en mee kunnen op een dure werkweek van school.Waarschijnlijk is zo leven de basis geweest voor mijn gevoel "ik heb genoeg".Zelfs in een kringloopwinkel koop ik zelden iets,wat niet echt nodig is. Doe ik dat wel,dan is het een bewust aanschaf...... Ooit halveerde in korte tijd ons inkomen en volgden er zeven magere jaren. Daarna was het gevoel van "ik heb genoeg"nog sterker.Het fijne is,dat de buffer groot genoeg is om van alles aan te schaffen. Mijn man zegt wel eens "koop toch een nieuwe e-bike". Ik heb dan zoiets van "als het nodig is in de toekomst een nieuwe scootmobiel,maar liever niet". Dat gevoel van tevredenheid is wel heel rustig.
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
Ondanks dat mijn ouders allebei een voltijd baan in het onderwijs hadden en er dus twee behoorlijke salarissen waren, leefden wij ook vrij eenvoudig. Nu is dat natuurlijk heel betrekkelijk. Wij gingen twee keer per jaar op vakantie, in de herfstvakantie een week in een huisje in Nederland, in de zomervakantie twee weken naar Duitsland of Luxemburg of ook iets in Nederland. Andere kinderen gingen verder van huis, maar weer anderen gingen helemaal niet weg. Ik herinner me in ieder geval dat het ons nooit aan iets ontbrak, maar dat mijn ouders het geld niet over de balk smeten.
BeantwoordenVerwijderenHeel rustig en heel fijn. Ook wij leefden eenvoudig en ook mij ontbrak het aan niets. Mijn ouders waren zeker niet arm en ik was hun enige kind. Maar ik droeg ook gewoon gekregen truien van kinderen van mijn moeders vriendinnen. En mijn moeder maakte zelf veel kleding. Verder geen luxe toestanden. Ik ging pas voor het eerst uit eten buiten de deur toen ik veertien was. Ook geen buitenlandse vakanties. Rockanje of Oostvoorne of Oostkapelle werd het.
BeantwoordenVerwijderenWat mooi, Izerina. Het doet mij denken aan het eerste boek dat ik ooit kocht van mijn eigen geld. (ik was een jaar of 17). Dat was een boek met allerlei Chinese wijsheden. Eentje ervan is me altijd bijgebleven. Die luidde 'Als je weet dat genoeg genoeg is, zul je altijd genoeg hebben'.
BeantwoordenVerwijderenIk hoop dat de mensen die nu zo onder de 50-60 zijn dat gevoel van genoeg hebben ook zullen ervaren in een totaal andere wereld dan waar wij in zijn opgegroeid.
BeantwoordenVerwijderenKleding kan ik me niet herinneren of ik tweedehands kreeg maar mijn vader was maatschoenmaker, dus ik had op maat gemaakte schoenen maar er werden ook schoenen niet opgehaald na reparatie en als het mijn maat was droeg ik die ook.
Ik had altijd het meeste behoefte iets aan te schaffen als ik het niet kon betalen. Op het moment dat ik er dan wel het geld voor had was die behoefte minder of zelfs over.
BeantwoordenVerwijderenWat mooi Izerina. Ik kan me heel goed voorstellen dat tevreden zijn en kiezen voor eenvoud enorm veel rust oplevert.
BeantwoordenVerwijderenMooi blog Izerina! Zo'n jeugd leert je inderdaad te genieten van kleine extra's en verder tevreden te zijn met genoeg. Ik heb best wel een luxe jeugd gehad, dus ik heb het 'tevreden zijn' met minder echt mezelf moeten aanleren. Maar dat geeft nu veel rust, én veel vrijheid!
BeantwoordenVerwijderen