hebberig

Er is een woord,waar ik de kriebel van krijg. MUSTHAVE.Meestal gebruikt voor een kledingstuk,dat men beslist dit seizoen MOET aanschaffen. Anders.......loop je dan voor schut je je ouwe kloffie? Hangt er nog niet genoeg in de kast? Voor mij lijkt dit woord een motortje om hebberigheid aan te jagen. Bovendien,waarom is het nodig er uit te zien als zoveel anderen? Geeft dat zelfvertrouwen? Ik zou wel eens willen weten,hoeveel mensen door zo'n advertentie worden overgehaald een kledingstuk te kopen,wat men eigenlijk niet nodig heeft. Geef mij dan maar de rommelmarkt morgen. Ik heb een paar shirts die oud zijn. Wie weet vind ik morgen wel een WANTHAVE.

tropenrooster

Net lees ik bij de PZC,da sommige scholen met een tropenrooster werken. Wat was dat vroeger anders. 32/33 gr in het lokaal en dan denken dat leerlingen nog iets opsteken. Ik had altijd een kleine plantenspuit bij me. Wie wilde,kreeg een beetje verkoeling. Als ik zag,dat een leerling echt last had van de hitte,was mijn advies "polsen onder de koude kraan"en even je nek natmaken". Ook kon iedereen zijn/haar flesje water vullen (geen frisdrank).Met 30+ temperaturen fietste ik al heel vroeg naar school. Om de ramen van mijn lokaal open te zetten tegen de gangramen. Het koelde wat af op die manier.Dan ontbeet ik in mijn lokaal. De ellende was,we hadden geen buiten zonwering maar luxaflex. Dat houdt de warmte niet echt buiten.Bovendien vier kleine raampjes,die zo'n 10 cm open konden. Nee echtgoed gebouwd was het gebouw niet Maar gelukkig was er toen nog geen "opwarming van de aarde".Maar gewone hitte.ha,ha

social media

Vanuit de regering heeft men plannen om een minimum leeftijd in te stellen voor het gebruik van social media. Ik kan me voorstellen dat b.v tik-tok verslavend is. En dat er gevaren zijn online.Maar ik heb altijd begrepen,dat het beste argument in de opvoeding het voorbeeld van de ouders is. Als ik dan een jonge moeder opgaand in haar telefoontje zie,terwijl de peuter in de buggy tevergeefs contact zoekt,dan is dat triest. Of ouders op strand,die zo verdiept zijn in hun telefoon,dat ze eigelijk te weinig op hun kinderen letten.Zelfs vanochtend werd ik bijna omver gelopen door een jonge vrouw. Ogen gericht op een mobieltje,koptelefoon op en gewoon de straat op lopen vlak voor een fietser. Misschien is het verstandig,dat ouderen hun eigen schermgedrag ook onder de loep nemen. En samen met hun kinderen gaan minderen.

frisse geur

Bij de voordeur staat een rijtje met citroenmelisse. Ooit gegroeid uit een enkel plantje. Het geeft een heerlijke geur. Zelden zijn er muggen bij de deur.Wel bijen,als straks de kleine bloempjes komen.Zo af en toe komt er iemand door de straat en vraagt : "Is dat citroenmelisse?"."Pluk maar voor je thee"is dan mijn antwoord.Een vriendin nam een takje met wortel mee voor haar eigen tuin.De laatste vrijdagen komt de man van de bio-box met de vraag "Mag ik een takje meenemen.?"Hij legt dat voor in zijn auto voor de geur. Af en toe even onder zijn neus houden. Ik hoop,dat hij er van opfrist.Want met die hitte is zo'n bezorgbaan best zwaar. Hij bracht mij op het idee,een paar takjes in een klein vaasje te zetten.

andere datum

Zaterdag zou er weer vrouwencirkel zijn. De temperatuur loopt op tot boven de 30gr,verwacht men nu. Ik besloot me af te melden. Met de warmte ben ik het liefst rustig thuis. Niet praten,luisteren,hoe gezellig ook. En zeker niet in een loeihete auto terug.Toen ik wilde appen,kwam er een berichtje binnen. Van degen,die de cirkel organiseert. Ook zij zag een kamer vol bezoek niet zitten.Hopelijk een week later weer lekker zomerweer........ Hier in huis kan ik het redelijk koel houden. Tot laat in de middag. Dan kruipt de zon richting ramen van de woonkeuken. Ook net de tijd,om toch iets te koken.De ventilator gaat dan aan en het is wachten tot de koelte komt en de deuren/ramen open kunnen.De slaapkamer ligt boven de de keuken. Dus ik ga naar de nachtelijke sauna met zulke temperaturen. Maar nu zaterdag alleen even naar de biebbus.

1649

Misschien al 30 jaar jaar hebben we een 1649-abonnement.Dat nummer intoetsen voor het echte telefoonnummer en de belkosten waren heel laag. Ooit begonnen met een halve cent per minuut ,is het nu 2,5 cent.Behalve in het weekend,dan bel ik gratis met de KPN.Onze gesprekskosten schommelden meestal tussen de 5-8 euro.De laatste jaren zonder de telefoongesprekjes met mijn zus was er wel eens een rekening van 2 euro. .......Nu stopt 1649. Dat zal vreemd zijn een gewoonte af te leren. Maar ook wordt de rekening hoger. Zeker na het "in de wacht staan"bij een instantie. Alles verandert.

groene woestijn

Zonet lees ik een artikel over de plotselinge regens in de Sahara. Meteen komen de herinneringen boven aan de vakantie van 1969. We reden met broer en schoonzus op de motoren naar Marokko. Het eindpunt was een oase,Figuig. In die tijd volkomen onbekend voor toeristen. We mochten overnachten in het dorpshuis.De tweede avond ging het regenen en zelfs hagelen. De andere ochtend was de wereld veranderd. Vrijwel geen zand meer,maar hele kleine groene sprietjes met bloempjes. Het was gewoon een wonder. Alleen kortdurend Twee dagen later was alles verdord en verdwenen. Was was het leuk en veilig om in die tijd zo'n reis te maken. Het mooiste was de gastvrijheid van de mensen. Kunnen we hier een voorbeeld aan nemen

de geschiedenis herhaalt zich.

Via whatsapp kwamen foto's binnen van de dochters van mijn zus. Ze zaten samen in Parijs. Dat bracht me terug naar het verleden. De keren waarop mijn zus en ik samen naar Parijs gingen. Wat was de tijd toen anders. Wij bezochten wel dezelfde mooie plaatsen. Maar op eigen houtje,benenwagen of metro.,Niet met een tour.De foto's werden met een fototoestel gemaakt en pas later ontwikkeld. Niet in een album in de cloud.Ook de verhalen over de belevenissen kon je pas kwijt bij thuiskomst.Ik vermoed,dat mijn zus en ik eenvoudiger hotels hadden.Ik weet nog,dat ik mijn zus vroeg of ze haar schoenen 's nachts in de gang wilde zetten.Het stonk zo. Bleek ze PontL'Eveque,een vreselijke stinkkaas voor haar man gekocht te hebben gekocht. Zelfs in de trein op de terugreis rook je het nog. De omstandigheden mogen dan veranderd zijn nu. Ik denk,dat het genieten hetzelfde blijft.

zintuigen

Voor de meeste mensen is het oog het belangrijkste zintuig. Voor mij niet. Ik ben een reuk en gehoors mens.Als getuige bij een ongeluk zou ik slecht zijn.Toch heb ik een aantal keren voordel gehad van het "niet zien". Als 12-jarige was ik het enige kleinkind,dat bij mijn oma durfde komen. Ze had een zware hersenbloeding gehad en nichtjes en neefjes vonden het eng. Voor mij was ze gewoon mijn omaatje. Ik herinner me nog haar raspende ademhaling en "dag Izemerientje". Geluid dus........ Zo had ik geen moeite met bezoek aan mijn moeder,toen ze in coma lag.Uiterlijk telde niet,ik zocht contact met haar ziel.Toen een aantal jaren geleden een vriend steeds meer gehandicapt raakte,was ik naast zijn vrouw de enige,die nog op beoek kwam. Anderen "konden het niet aan". Natuurlijk vond ik het vreselijk. Maar mijn ogen zagen niet veel van de buitenkant. Ik herinnerde me hoe hij altijd geweest was en van daaruit konden we min of meer praten. Als een vriendin vraagt "hoe vind je mijn nieuwe kapsel"moet ik bekennen,dat ik het niet zag. Maar soms is niet zien of verder zien waardevol.

salderen

Zo'n 12 jaar geleden kochten we zonnepanelen. Echt met de gedachte iets goeds te doen voor het milieu. De salderingsregeling heb ik altijd wat oneerlijk gevonden.Een paar cent per kw voor het gebruik van het elektriciteitsnet als opslagplaats voor niet direkt gebruikte stroom leek me redelijk. Maar wat er in 2027 gaat gebeuren voelt als uitknijpen van een goed bedoelde investering. "Gebruik de stroom van het dak op momenten dat die geproduceerd wordt"is het advies. Wie durft er wasmachine of droger op een timer te zetten en te laten draaien,als je niet thuis bent? Wij hadden ooit een overstroming uit de wasmachine. Een buurman brand door de droger.In de winter,als een warmtepomp draait,is er weinig opbrengst van de panelen.Wij hebben elektrische radiatoren als bijverwarming,om gas te sparen. Ik las al van mensen,die hele dagen de airco gaan aanzetten,om de terugleverboete te ontlopen.En ander schreef "Ik zet gewoon een elektrisch kacheltje aan in de tuin." Het beleid van de regering is zo wispelturig. Ik wacht 2027 maar af en ga dan bedenken,wat voor ons de beste oplossing is

klimaatexamen

Gisteren zag ik op tv een paar mensen,die het klimaatexamen gedaan hadden. Hun score was matig. Nu zijn de vragen wel volgens het officiele narratief. Mensen die meer denken zoals de leden van clintel of de documentaire "climate the movie" hebben een andere visie op het CO2-probleem en de stikstof crisis.En daardoor een andere feitenkennis. Ik zou ook niet veel van bakken van dat examen. Nee dan blijf ik maar zo goed mogelijk milieuvriendlijk leven.Zuinig met energie en water. Zoveel mogelijk eten uit de omgeving en volgens het seizoen Niet te veel consumeren Gewoon mijn best doen voor moeder aarde en het examen aan anderen overlaten

kruiden

Nu alles weer groeit in de tuin,maak ik regelmatig kruidenthee van vers blad.In de avond citroenmelisse door de rooibos. Overdag wat mint ,goudsbloem of braamblad in mijn kopje. Maar er is veel meer mogelijk. Ik kijk naar de podcast van de kruidenheksen.Vorige week hoorde ik bij de Truemanshow Piet Grasspriet.Die man vertelde zo boeiend en positief o.a. over kruiden. Ik kocht een boek van hem "geheimen tussen het gras"Daar heb ik van zitten smullen.Ik heb meer kruidenboeken. Gewoon een wat saaie opsomming. In dit boek een zo positieve geschreven benadering van wat een kruid kan doen voor je gezondheid. Daarbij nog stukken tekst over de reizen van Piet. Regelmatig legde ik met een glimlach het boek weg. Ik heb me voorgenomen regelmatig naar hond-loze plekjes te fietsen om ook andere kruiden te plukken.

nooit gedacht

61 jaar geleden begon ik aan mijn studie. Ontmoette daar Ria uit Suriname. We hadden allebei heimwee en nog meer gemeen.Sloten vriendschap,die bleef. Zo'n 8 jr later ging ze met haar gezin weer terug naar Suriname. De bezoekjes werden nu brieven.Zo bleven we op de hoogste van elkaars leven. In de jaren '90 en begin 2000 kwam Ria een enkele keer naar Nederland voor dochter en kleinkinderen. Dan logeerde ze ook hier een paar dagen. 17 jr geleden bracht ik haar naar de trein. Ik voelde me triest,want de kans om elkaar weer te zien was heel klein. De laatste 6 jr, na de dood van haar man woonde Ria weer permanent in de stad. We ontwikkelden de gewoonte om elke zondag middag te bellen(voor mij gratis).Toen maakte die 84-jarige met rollator plannen om nog één keer naar Nederland te komen. Gisteren was ze hier. Echt bijzonder elkaar in levende lijve te zien. "Je bent niets veranderd op wat rimpels na" zei ze. Dat klopt. Van binnen blijf je toch die jonge meiden,die ooit vriendschap sloten

gezoem

Als ik in de tuin zit,valt het me op,dat er niet zoveel bijen en vlinders zijn.Een enkel bijtje gaat van bloem naar bloem. Andere jaren leek het gezoem wel een concert. NU is nog niet alle bloesem van de braam open,dus ik heb hoop op meer bijen. Ook is het maar af en toe,dat er een vlinder rondfladdert. Vorige jaren waren er soms een paar vlinders tegelijk.Zou het echt zo zijn,dat het zó slecht gaat met bij en vlinder? Ik hoop het niet. Ik zie me niet zoals ik op een filmpje zag,met een kwastje bloesem bestuiven.Daar zijn toch onze vliegende vriendjes voor. Maar ja,als hun leefomgeving verslechtert,komen er minder.Even schiet er door me heen "zijn wij mensen in de toekomst aan de beurt?"

spelletjes

In de krant las ik een leuk bericht. Een middelbare school had het gebruik van mobieltjes verboden voor de hele dag. In de aula was een kast met ouderwetse bordspelletjes.Een gouden greep. Veel leerlingen werden weer enthousiast. Misten hun mobiel na een paar dagen niet meer. Er werd meer gepraat onderling en vooral gelachen. Er was weer "gewoon"contact. Dat zouden meer scholen kunnen doen.Mijn neefje zat ooit op een "spelletjesgroep"hij organiseert nu samen met zijn nichtjes regelmatig een spelletjes-middag. Ze zijn er nog wel,dat soort jongeren,maar het mogen er wel meer worden. Ben benieuwd of spelletjes verkoop omhoog schiet

pesto

Mijn man ging vorige week naar Frankrijk. Begin jaren '90 ontdekten we daar aan het eind van een stil weggetje een simpele camping. Geweldig. Sinds die tijd kwamen we er elke zomervakantie. Bij het ouder worden en gepensioneerd zijn huurden we "het gele huis"een oud boerderijtje. De mensen zijn langzamerhand goede bekenden geworden. Altijd zoek ik naar typisch Zeeuwse produkten,als cadeautje. Omgekeerd kwam mijn man deze keer thuis met o.a. een potje pesto. Ik kookte pasta en had de pesto op tafel gezet. De snoeperd nam al van te voren een hapje."Oh jakkes"was de reactie. Wat bleek,het was een pesto van aardappelschilfers. Dat kende ik niet. Wel pesto van basilicum,spinazie of brandnetel met lekkere kaas en pijnboompitten. Ik maak het potje op,want het smaakt wel. Alleen niet met de gedachten aan "onze"pesto. Toch maar weer eens basilicum kopen en zelf maken

nieuwsgierig

Gisterenmiddag fietste ik terug van de winkels. In een smal straatje vlak bij huis moest ik afstappen en even lopen. Er stonden drie politieauto's en een ambulance. Het zag er ernstig uit. ook stond er een groepje mensen. Ik ben dan nieuwsgierig naar wat er gebeurd is. Maar vond het niet netjes ,om aan de mensen te vragen. Thuis had mijn man geen sirenes gehoord. Maar hij hoort slecht.Mijn nieuwsgierigheid bleef. Ik keek op de nieuwssite van Zeelandnet. Niets te vinden. Dan moet ik een beetje lachen om mijn gedrag. Graag willen weten,wat er in de buurt gebeurt. Menselijk?

vele wensen

Regelmatig fiets ik langs het kanaal. In de berm staan honderden uitgebloeide paardenbloemen. Overal vliegen de zaadjes door de lucht. Dan denk ik aan het verhaal,wat ik als kind te horen kreeg."Diep ademen en de pluizenbol helemaal kaal blazen. Dan mag je een wens doen". Het lukte me niet altijd. Ook in de tuin komen een paar paardenbloemen op. Als dat pluizenbollen worden,gaan ze snel in de kliko. Een geel bloempje in het gras wil ik mijn buren niet aandoen.Toch denk ik wel eens "Zal ik blazen?".Dan wens ik een mooie liefdevolle wereld.

de zon

Zo'n 20 jr geleden vertelde een vriendin me over chemtrails. Ze wees op de "boter,kaas en eieren"strepen in de lucht. Ik luisterde beleefd,maar dacht "wat een complotverhaal". In de loop der jaren kwam ik meer informatie tegen over het beinvloeden van het weer. Zelfs de boer in Frankrijk vertelde lang geleden over kanonnen,die in regenwolken "schoten".De laatste jaren lees ik steeds meer over het willen dimmen van de zon,het weghouden van regen bij de olympische spelen in China. Zelfs over staten in de VS,die weer beinvloeding verbieden.Mijn vriendin leeft al 15 jaar niet meer. Anders hadden we beslist boeiende gesprekken gehad. Excuses aanbieden voor mijn ongeloof gaat niet. Maar in gedachten zeg ik "Sorry Jo,dat ik je zo verkeerd beoordeeld heb.".

vuur

Vannacht had ik een nare droom. We kampeerden in het wild. Ineens werd ik wakker van een smeulende rooklucht. Ik stoof de tent uit,om te kijken of er geen bosbrand was. Maar toen werd ik echt wakker met dezelfde lucht in mijn neus. Waarschijnlijk in de buurt een dovende vuurkorf. Nog even keek ik door het raam naar het schuurtje,waar de E-bikes staan.Alles goed. Ook de rookmelder ging niet af....... Ja het wordt weer de tijd van stoken. BBQ,vuurkorven en helaas niet altijd met goed hout.Ramen sluiten helpt niet echt. Ver openzetten,zodat de lucht uit de slaapkamer waait.Gelukkig heb ik geen last van mijn ademhaling. Soms wel een slokje water voor de keel. Ik gun de mensen gezellige avonden. Maar voor sommige buren zou een cursus "goed hout stoken" nodig zijn.

aan de deur wordt niet gekocht

De afgelopen twee avonden stonden er colporteurs aan de deur. In mijn ogen gladde jongens met praatjes,waar de cursus "overtuigen"van af druipt.Meestal zeg ik meteen "ik koop niets,probeer de buren". Maar de oidodo-boy praatte snel door en leek een goed verhaal te hebben. Na mijn opmerking "ik ga dit allemaal eens nalezen op internet,deed hij geirriteerd. De aanbieding gold alleen aan de deur. Ik zei: "dit soort praktijken van snel beslissen,daar houd ik niet van ",en hij liep een beetje nijdig weg "Maakt me niet uit,ik verdien toch mijn geld wel"werd er nog geroepen..........Gisteren belde een jongmens aan voor de lepra-stichting.Die accepteerde mijn "Joh,ik heb een aantal vaste goede doelen en dat breid ik niet uit".Na een "goedenavond"probeerde hij iemand anders in de buurt te strikken. Ik had vroeger liever in de horeca gewerkt

snotterig.

Terwijl ik een nieuw boek zat te lezen,begon ik snotterig te worden "Nee he,toch niet besmet door die verkouden cassiere?"dacht ik. Ineens wist ik het. Het boek was gloednieuw,gedrukt in vette zwarte letters.Het rook ook nieuw. Vroeger,als ik vroeg in de ochtend de krant uit de bus pakte,had ik dat ook met lezen. Waarschijnlijk veroorzaakte de drukinkt een prikkeling van het neusslijmvlies. Eenmaal krant uit en het genotter was na een uurtje weg. Dat was met het boek ook. Lezen en verkouden lijken in de middag. Met het eten koken verdween "de verkoudheid"om in de avond tijdens het lezen weer terug te komen. Het boek is boeiend dus ik zal nog een aantal keren de zakdoekjes nodig hebben

installatie klaar

We hebben een regenput,die zich niet vanzelf vult. Er moeten pijpen geinstalleerd worden. Vandaag was veel regen afgegeven. Dus maakten we de installatie klaar. Om met een volle put de zomer in te gaan. Water voor de tuin en speciaal voor de dorstige tomaten.Helaas de beloofde hoeveelheid hemelwater bleef weg. Er is iets bijgekomen. We laten alles maar staan voor de kleine buitjes,die ongetwijfeld nog volgen. De tuin is wel opgefrist en boeren en tuinders hebben ook wat water op hun land. Dit is investeren in sappig fruit

foute tijd

Gisteren was ik vroeg wakker. En wilde even na acht uur naar de kaaskraam. Nog lekker rustig,dacht ik.Waar ik niet bij stilstond is het feit,dat mijn route ook de weg naar twee basisscholen en een gymzaal is. Hordes kinderen op stepjes ,fietsend of lopend.Ouders,die bij het uitladen autodeuren zomaar openen.De middelbare scholieren racten al of niet op fatbike overal tussendoor. "Dit doe ik niet meer,dit is foute tijd"was mijn conclusie.Want mijn reactievermogen is niet meer zo flitsend als vroeger.........Toch is het wennen. Vanmorgen wilde ik vroeg naar de supermarkt "oh nee,niet doen"realiseerde ik me. Nu is mijn man boodschappen halen,wel zo makkelijk.

antwoord aan mevr Niekje. Voor mij was het meer het gevaar van een kind aanrijden of zelf komen te vallen. Juist doordat ze zo kris kras over straat gingen.

mis meten

Vroeger naaide ik regelmatig kleding. Nu nog af en toe een broek inkorten.Dat is te merken,het gaat niet meer vanzelf. Ook werken mijn 78-jarige hersenen waarschijnlijk wat trager.Een paar weken geleden maakte ik nieuwe kussenhoezen voor de oude rookfautuil.Daar moest ik goed over nadenken. Heb het zelfs eerst in het klein uitgetekend op papier.Maar met pauzes en regelmatig op het papiertje kijken,is het gelukt..........Vanochtend begon ik met nieuwe korte vitrages. De hond van een vriendin was uit zijn slof geschoten,op de bank en met nagels in het gordijntje gaan hangen. Weer tekende ik het uit. Het eerste gordijn ging prima. Bij het tweede meette ik verkeerd en knipte te veel af.Balen. Gelukkig is er ook een voordeel van ouder worden. Vroeger had ik er flink de p....in gehad.Nu accepteerde ik het en zocht een oplossing. Die kwam van mijn man. Er is maar één gordijntje kapot. Gewoon een oud en een nieuw voor de ramen voorlopig. Het is toch dezelfde stof.Later kan ik nog wel eens iets definitiefs bedenken.Helaas waren het de laatste meters in de winkel.

useless eater

Als ik Bill Gates zou geloven,ben ik een useless eater. Laatst was er weer een fimpje over AI,die veel banen over neemt. En mensen overbodig worden. Bil lachte en deed minachtend over die mensen.Ook zag ik een filmpje van Gates en Harari. Ze ginnegapten over de nutteloze mensen en vonden,dat de wereldbevolking drastisch omlaag kon.Dan schud ik mijn hoofd en denk"Waar is de niet materiele waarde van de mens? De ziel? Datgene ,wat meer is dan ons lichaam met zijn werkkracht.". Je zou bijna denken,dat de ziel bij zulke mensen stevig achter slot en grendel zit. En ze niet bij mededogen en medemenselijkheid kunnen komen. Voorlopig heb ik niet het gevoel nutteloos te zijn. En eten doe ik erg lekker.

Omdat ik zelfs op eigen blog niet kan reageren,hier een antwoord. Ik zag het op youtube filmpjes. Die met Harari is al oud,ik dacht in Davos bij het WEF.

triest

Gisteren keek ik de laatste aflevering van "van Moskou tot Maidan". Elke week voelde ik me triest na de aflevering.De foto's of korte filmpjes zien van een oorlog is "verder weg"dan deze mensen en hun verhalen.Vooral het plein met de duizende blauwe vlaggetjes kwam binnen. Allemaal gestorven mensen. Dit alleen nog maar aan deze kant van de oorlog. Want ik vroeg me af,of Jelle een soortgelijke serie had kunnen maken,als hij in de Donbas was. Met twee verschillen. Die mensen worden al zo'n 10 jr regelmatig onder vuur genomen.En de "vijand"is daar de Oekraine. Nog maar niet te denken aan de vele Russische doden. Die hebben Poetin niet gevraagd : "begin een oorlog". Helaas,mensen op hoge posities bedenken oorlogen. Die uitgevochten worden door de gewone man,die er niet om vroeg.

bedankt buurman

Gisteren wilde ik naar de zonsverduistering kijken. We moesten nog eclipsbrilletjes hebben,maar waar? Mijn man gaat dan fanatiek zoeken.Zonder resultaat "Geef je laskap maar"zei ik. Helaas,die lag bij zijn broer. Dan is er gelukkig de buurman met wel twee laskappen. Zo kon ik veilig kijken.Mijn kindertijd kwam boven. Het glaasje,dat mijn vader roet-zwart maakte. Wij als kinderen mochten om de beurt kijken.Toen al vond ik het een mooi fenomeen. Als volgend jaar de bijna volle zonsverduistering hier ook te zien is,gaan we op tijd eclipsbrilletjes halen. En ergens goed opbergen,maar vooral onthouden waar.

gezond oud worden

Vanochtend las ik een artikel,waar ik helemaal stil van werd. Men schreef,als ozempic/wegovy massaal gebruikt wordt, dit grote financiele concequenties heeft. Niet alleen voor de kosten van het medicijn zelf. Nee ook,doordat dan veel mensen gezonder en daardoor ouder worden. Minder obesitas,diabetes en hart-en vaatziekten op korte termijn. Maar oudere mensen kunnen meer klachten/kosten hebben. Dat jaagt de kosten van levensverzekeringen en ziektekostenverzekeringen op. Zelf denk ik dan aan meer pensioen en AOW-uitkeringen. Het is dus voor de staat en allerlei verzekeringsmaatschappijen winstgevend,als de mens vroeg sterft.En het liefst niet al te lang ziek is. Het is maar,dat ik het weet.

licht

Gisteren zag ik bij univibes een boeiende podcast over licht. Speciaal zonlicht. Dat veel mensen en vooral kinderen minder buiten komen. En niet de gezonde invloed van zonlicht meer hebben.Het advies was om gewoon zo'n 10 min buiten te staan als de zon opkomt.Die geeft het startsein aan de energiecentrales in alle cellen. In de winter moeilijker,want dat is pas rond half negen. De raad was,om te zeggen tegen de chef,dat je even naar buiten ging.Net als de mensen met rookpauze,maar dan met andere gezonde invloed. Ik dacht aan al de tijd,dat ik vroeg met de hond fietste. Ook zat ik in de zomer wel buiten te onbijten.Waarom eigenlijk nu niet meer?. Wel een ochtendwandeling,maar dan later. Vanochtend besloot ik de gewoonte te veranderen. Liep om 7.30 in nachtpon met joggingpak er over buiten. Het was heerlijk. Weekend-stil. Twee anderen tegengekomen. Nu snap ik weer,waarom ik vroeger zo genoot van de vroege ochtendwandeling

ouderwets

De laatste jaren wordt er steeds minder gespeeld op straat. Nu is er ook drukker verkeer. Soms kom ik op het trottoir een hinkelbaan tegen. Waarschijnlijk steeds van dezelfde kinderen. Zo'n 30 jr geleden voetbalde mijn man elke droge avond met een stel buurkinderen.Een zelfbedacht spel,dat ze "voetbaltikkertje noemden. Dan ging na zessen de bel en stonden er een paar jongentjes op de stoep. Voetbal onder de arm "Mag Hans komen spelen?"was de vraag,alsof ik de moeder was. De inmiddels zelf vader zijnde jongens weten het nog........ Zonet zat ik in de zon. Ineens hoorde ik zingen "Annemaria...koekoek". Een echt oud kinderspel. Wij deden dat ook in onze kindertijd. Het klonk zo vertrouwd en gezellig,dat ik bijna in slaap viel

bejaardenpraat.

Elke zondagmiddag bel ik met mijn oude schoolvriendin in Suriname. Sinds 7 jr geleden haar man overleed,woont ze niet meer op haar boitie,haar paradijsje. Maar in de "gevangenis" van de stad.Heerlijk om iemand zo goed te kennen,dat je alles kunt zeggen. Zelfs de pijntjes worden besproken,zonder dat het als klagen voelt. Zij heeft een heup met schroeven,een andere met een scheur en een nieuwe knie. Dan wil je wel verzuchten; "meid ik heb weer zo'n pijn de laatste dagen".Samen brainstormen we over mogelijke oplossingen.Maar ook levensvragen komen voorbij. Vaak moeten we lachen.Zo is het snel anderhalf uur verder. Alsof we bij elkaar aan het theedrinken zijn. Het mooiste,wat ik van haar geleerd heb is accepteren van wat komt en vertrouwen. Het gesprek eindigt met "tot volgende week". Ik hoop,dat we dat nog vaak zullen zeggen.

favorietje

Vanmiddag gingen we theedrinken bij de vorige buren,die nu "aan de overkant"wonen. Leuk om hen weer te zien en bij te praten. Het is dan net,alsof ze nog een deur verder wonen.We werden begroet met een kermconcert. Twee heel blije honden.Vooral dat Spaanse schlemieltje was aandoenlijk aan het kermen. Ze is mijn favoriet.8 jr geleden ging ik met de buurvrouw mee tijdens een kennismakingsbezoek met een Spaans rescue-pup van 6 mnd. Een schat van een beestje, Er was meteen een klik tussen hond en nieuwe baas. We hadden een opening in de heg,zodat de honden "bij elkaar op bezoek"konden. Vaak kwam die kleine onze hond halen ,om te ravotten in de tuin.Zo'n contact verwatert nooit. Van beide kanten

bijblijven

Gisteren op de vrouwencirkel ging het gesprek over bijblijven wat betreft het nieuws.Een aantal vrouwen keek geen journaal of praatprogramma meer.Omdat dhet ene na het andere angstaanjagende item,soms nog eens extra aangedikt voorbijkomt.Ondanks het besef,dat het maar een visie is,kan er toch wat negativiteit blijven hangen.Zelf kijk ik ook niet meer. Maar lees op de laptop de koppen van de PZC.Om globaal te zien,wat gebeurt of nog erger,wat dreigt te gebeuren.Maar ook het lezen van alternatieve nieuwssites heb ik geminderd.Hun berichten zijn vaak tegenovergesteld. Maar even zeer misschien wat aangedikt om het spannend(zeg maar angstaanjagend).te maken. Het belachelijk maken van een ijsbeer met vogelgriep,is toch een verwijzing naar de zaken,die op gezondheidsgebied gebeuren. Het is geen kop in het zand steken,denk ik.,Maar meer mijn tijd en aandacht liever aan andere dingen besteden.

Het lukt me opnieuw niet om te reageren bij sommige blogs. Deze keer meer dan de vorige keer.Dus geen gebrek aan meeleven

mogen en willen

Gisteren ging ik met een vriendin mee naar de diabetescontrole.Als externe geheugenschijf. Helaas de glucosewaarden waren flink omhoog.Mijn vriendin had echt de bedoeling om door eet/leefwijze de waarden naar normaal te krijgen. Maar dat vraagt kennis van voeding en discipline. Terug bij mij had ik een low-carb ontbijtje gemaakt. Kikkererwtcrackers met een lekker stuk geitenkaas. Het gesprek ging over "wat nu?'. Steeds kwam het zinnetje "mag ik dat dan niet?". Ik probeerde uit te leggen,dat door die toch negatieve gedachte de verantwoordelijkheid buiten je gelegd wordt en zelfs weerstand op kan roepen. "Dit wil ik nu niet eten"voelt heel anders en stimuleert de low-carb eetwijze. Ik hoop,dat de "verboden"veranderen in bewuste keuzes en dat de glucoswaarden naar beneden gaan.

Belofte

De belofte van de lente hangt in de lucht. Als ik op sta ,zingen de vogels uit volle borst. Vaak sta ik even in de deuropening te luisteren. En de nog vrij koele ochtendlucht op te snuiven.Tijdens mijn wandelingetje geniet ik van sneeuwklokjes,narcissen en krokussen in de tuintjes. Eenmaal thuis gaat de zon door de ramnen schijnen en laat ongenadig alle vuil zien. Gewoon doen,alsof het bewolkt weer is en ik niets merk. Zonet kwam ik uit de tuin met een heel warm gezicht. Lekker in de zon gezeten. Voor de tweede keer dit jaar.De stand van de zon is nog niet echt zodanig,dat de huid vit. D aanmaakt.Maar het koesteren in de zon is er niet minder om.Mijn man mag na 1 mrt op zijn oldtimer-motor rijden. Die is op zijn manier de lente aan het vieren nu. Ik weet,dat er in theorie nog sneeuw kan komen.Maar voorlopi schijnt de zon.

thuis

In sept 1984 vonden we eindelijk een klein koophuisje,naar ons zin.Voor 23.000 euro.Er moest heel veel aan verbouwd worden,maar dat deed mijn man zelf. We kozen voor een klein zitkamertje en woonkeuken. Een gouden greep,zeker nu mijn man beneden slaapt.Boven twee slaapkamers.Om de hoek was de allereerste kringloopwinkel van het eiland. Daar hebben we veel weggehaald. Leidingen,hout tot wasbakken toe. In de loop der jaren werd er wel iets veranderd,maar de indeling bleef dezelfde..........Nog steeds voelt het echt als thuis. Helaas hier en daar een beetje verwaarloosd. Verven kan ik niet meer. Mijn man doet wel de kleine klusjes. Maar ik accepteer,dat niet alles meer gaat,zoals vroeger. Het huis voelt als een warme oude jas. Die is behaaglijk,maar ook niet zo mooi meer.

bezoek

Deze week was een bezoekweek met veel herinneringen ophalen.Eerst kwam een part-time pleegdochter op bezoek. Zij logeerde vroeger vaak bij ons. Speciaal,als ze moest studeren.Inmiddels is zij oma en kwam met schoondochter en kleindochter. Zo zaten er vier generaties in de woonkeuken.Zo leuk en een schat van een baby..........Gisteren waren een nichtje en haar man er.Altijd bijzonder,om met mensen,die je niet vaak spreekt verder te praten of je elkaar gisteren zag.Mijn zus was altijd de familie tam-tam en zo hoorde ik alle ontwikkelingen van haar dochters. Nu gaan die nieuwtjes via whatsapp en een enkel bezoekje of telefoontje.Jammer,dat alle familie minstens 2 uur rijden ver woont.Dan wip je niet eventjes langs. De boterkoek is op. De afwas staat er nog. En ik kijk terug op een fijne week met al dat bijpraten.

gedoe

Al weken kan ik niet meer met google op sommige blogs reageren. Een enkele keer nog wel als anoniem.Wat er veranderd is,weet ik niet. Net keek ik op de site van google. Maar deze halve digibeet kwam er niet uit. Ik begreep,dat het email-adres van mijn man het hoofdadres is,dat niet veranderd kan worden. Maar hoe onze namen/adressen zo door elkaar gekomen zijn,voor mij een raadsel Intussen kan ik wel weer bij sommige blogs anoniem reageren,die eerder niet bereikbaar waren voor me.Reageren bij blogs met wordpress lukt ook niet. Ineens heb ik een fout wachtwoord. Misschien een sinpele hoop,dat het vanzelf in orde komt.

kenniscentrum slavernijverleden.

Er wordt gesproken over een kenniscentrum slavernijverleden. Gezien de vroegere activiteiten van de VOC in Middelburg gaat het hier alleen om "zwarte slaven". Ik praat wel eens met mijn Surinaamse vriendin in Paramaribo. Haar overgrootvader was opzichter op een plantage. Veel mensen,die zij kent,laten het verleden achter zich en lijden er niet meer onder. Het valt me op,dat er zelden gesproken of geschreven wordt over de Christenslaven,die het minstens zo slecht hadden in de Arabische wereld. En het zijn er veel meer geweest. Kleine dorpjes in Spanje of andere kusten werden overvallen door slavenhandelaren en de mensen als slaaf meegenomen. Ook schepen met hun bemanning konden dat lot treffen.Om niet te spreken over de gevangen genomen kruisvaarders,die slaaf werden. De Christenslaven werden soms vrijgekocht door familie,maar dan moest je echt geluk hebben. Over de laatste groepen is veel minder gedocumenteerd. Zou daarom bij het woord "slaaf" vrijwel alleen maar gedacht worden aan die arme mensen op katoenplantages.? En hoeveel mensen zouden er nu nog een officieus slavenleven leiden?

bureaucratie

Vorig jaar moest het hondje van een vriendin inslapen. Ik hielp haar met het aangeven van het overlijden om de hondenbelasting te laten stoppen.Drie jaar eerder deed ik dat bij onze hond. Toen een makkelijk formulier van de gemeente en binnen 3 mnd het restant geld terug........Bij de smurf moest de aangifte via de sabewa/waterschappen. Vreemd,want ze behandelen geen gemeentelijke belastingen van Vlissingen,maar oke. Een moeilijk formulier,geen bericht van ontvangst. Ik vond het vreemd. Eergisteren kreeg de vriendin het papier van de gemeentelijke belastingen. Ja hoor,inclusief 106 euro hondenbelasting. De gemeente Vlissingen was onbereikbaar. Bij de sabea/waterschappen kreeg ik een telefoonnummer. Dat was van de gemeente Middelburg. Die verzorgt kennelijk de gemeentelijke belastingen van Vlissingen. Bij Middelburg was er een behulpzame mevrouw. Ze gaf me een email-adres. Een mail met bevindingen en bewijs van overlijden van het hondje. Dan moet het goed komen. Ik hoop het. Maar via Vlissingen naar de Sabewa/waterschappen om vervolgen bij hulp uit Middelburg terecht te komen. Ik zou het niet kunnen verzinnen.

dagelijks brood

De EU heeft deze week toegestaan via een verordening,dat geel meelwormen-meel verwerkt mag worden in brood en gebak. 4% meel in brood,iets minder in gebak. Een paar jaar eerder was dat ook zo voor krekels.Gelukkig moet er wel aangegeven worden,dat er insecten in het product zitten. Want sommige mensen kunnen er allergisch voor zijn. Een veganist zit ook niet te wachten op dierlijk meel in een koekje.Zouden warme bakkers nu bordje ophangen "onze producten zijn meelworm-vrij"? Want er zit geen etiket op een slagroomsoes........Wat een stiekem gedram toch. Laat ieder zelf weten,wat er gegeten wordt. Nog nooit werd kikkererwtenmeel in brood verwerkt,vanwege de plantaardige proteinen.Trouwens die eiwitten vallen tegen bij deze larven. Ik hoop,dat deze toevoegen-trent niet doorzet. Dan wordt het etiketten lezen nog een tijdrovender gebeuren. Voor wie larven wil eten,laat die ze lekker opbakken. Deed ik ook een keer met de buffalo larve. Om te proberen. Smaakte niet vies.

duiven-date

Al jaren zit er een koppeltje tortels in de tuin. In de herfst was er eentje verdwenen. Dat was al eens eerder gebeurd. Toen vond ik de resten tussen de struiken. Een roofvogel was bezig geweest. Wat er nu aan de hand was,wist ik niet. Als mens projecteerde ik het gevoel "zielig en alleen"op het overgebleven duifje. Maar nu is er een date. Tortel nummer twee verscheen in de tuin. Eerst zaten ze een eindje uit elkaar. Nu komen ze steeds dichter bij elkaar.Ik ben benieuwd,wat er gebeurt in de nesteltijd. Of ze dan echt een stelletje zijn.

LSD-profeet

Laatst zag ik een boeiende docu over Timothy Leary aan het eind van zijn leven. Terugkijkend met zijn oude vriend Ram Dass.Zij deden op de universiteit experimenten met paddo's en later LSD. Het waren woelige jaren met veel druggebruik onder jongeren,maar ook ouderen.Eenmaal ontslagen gingen beide proffesoren door met hun gebruik en onderzoek van hallucinerende middelen.Nixon ging het spul verbieden. Helaas stopte daardoor ook ander serieus onderzoek naar het gebruik van paddo's of LSD voor psychiatrische klachten. Michael Pollan heeft daar een boeinde docu over. Langzaam maar zeker is er weer toestemming tot gebruik van paddo's voor b.v zware depressie.Wel onder zeer strenge voorwaarden. Wie weet komt er een geneesmiddel voor psychisch lijden met minder bijwerkingen dan de huidige pillen.

omgekeerde school

Er klinken weer kinderstemmen in de pauzes van het schooltje achter ons. Voor mij een vrolijk geluid. Het is bijna vier jaar stil geweest. Het schooltje heeft inmiddels de naam "omgekeerde school". Een personeelslid ontdekte dat de fundering niet klopte. Die was omgekeerd. Dus moest dat deel afgebroken en terug gekeerd worden. Daarna was het nog niet goed. De school staat een paar meter te dicht bij de straat. Niet leuk voor de overburen. Uit de lokalen kijk je de slaapkamers in. Aanplant van bomen moet na flink groeien dat bezwaar verminderen. Maar nu is er weer leven in de brouwerij. Omdat de ingang aan de andere kant is,komt er geen druk autoverkeer meer door ons smalle straatje. Ik heb menig keer,wandelend met de hond moeten wegstappen een tuintje in. Een wegbreng moeder,telefoon aan het oor, zou me aanrijden. Ik hoop,dat er ook weer muzieklessen gegeven worden. Zo leuk om dat zingen te horen. Waarschijnlijk komt er nog een kennismakingsmoment voor de buurt. Dan ga ik beslist binnen kijken.

keto

Ooit in de jaren '70 verscheen het boek van dr. Atkins. Over een ketogeen dieet om af te vallen.We probeerden het. Vrijwel geen koolhydraten,hooguit 20 gr. per dag.Goed in ketose stink je wel uit je mond.Zonder galblaas was het voor mij te vet. Mijn man beviel het wel. Sinds die tijd gaat hij bijna elke voorjaar "op Atkins"om de winterse kilo's kwijt te raken. Moeilijker sinds hij 2 jr geleden stopte met roken. Deze week was er op Focus een boeiende docu. Over het ketogeen dieet,dat voor sommige mensen hielp bij epilepsie en ADHD.Wel onder dokters begeleiding.Wat goed,dat een bepaalde manier van eten kan genezen. En eigenlijk i.p.v. medicatie komt. Er volgt nog veel meer onderzoek. Ik ga eerdaags weer keto-koken. Maar voor mezelf gewoon veel groenten,peulvruchten en granen.

sodabrood

Een vriendin had een boek uit de bieb meegenomen. "Echt iets voor jou,met je brood bakken"zei ze.Het waren allemaal recepten van sodabrood. Nu had ik dat in het verleden al eens geprobeerd. Voor mij geen succes. Maar met de duidelijke beschrijving wilde ik nog wel een poging wagen.Helaas,het smaakte niet lekker voor me "niet te vr----"volgens mijn man. Waarschijnlijk werkte het weegschaaltje voor grammen niet echt goed en zat er te veel baking soda in. Dapper probeerde ik de dag daarna nog een sneetje. Ik gooi niet snel iets weg,maar dit wel. Dit weekend probeer ik nog een minibroodje met wel juiste verhoudingen. Maar wat zat ik vanmiddag lekker te eten van mijn vergebakken vertrouwde gistbrood.

delen

Dit weekend deed ik weer een beetje mee aan de deel-economie.Ik zette wat levensmiddelen in het buurtkastje. En vond meel voor een focaccia-brood. Uit een kerstpakket van een ander. Van de kerstdagen had ik mijn kaarsstompjes bewaard. Een meisje in de buurt maakt daar nieuwe kaarsen van. Je kunt je stompjes inleveren in een kastje bij hun voordeur. Ook de bioboer heeft een januari aktie. Voor 5 euro en een stel gespaarde punten kun je een groentenpakket kopen voor de voedselbank.Zij leveren dat. Ik ben van plan daar een paar weken aan mee te doen. Zo twijfel ik nog om mee te doen aan de gevonomie-app. Op facebook heb je tenslotte al het account "Ik geef weg....". De gevonomie app bemiddelt ook in niet materiele zaken.Ik heb wel een "luisterend oor"in de aanbieding. Misschien doe ik het wel.

Evenwicht

Regelmatig lees ik soms bang-makende berichten. Of dat nu een mogelijke CBDC/digitale identiteit is,de oorlogen en alle slachtoffers of het eigen huis in box 3-plannen. Ik zoek een evenwicht tussen die berichten en mooie boeken en of podcasts.Ik wil weten,wat er gebeurt en niet de kop in het zand steken. Af en toe denk ik aan een hoofdstuk uit de boeken van Tony Parsons. Ooit kwam ik hem tegen en dat wakkerde mijn belangstelling voor non-dualiteit aan.Die eenheidgedachte verdwijnt naar de achtergrond bij me,bij het kennisnemen van alle wereldse ellende. Parsons zeg op een bijeenkomst,dat de werkelijkheid op dat moment de zaal is. Alles daarbuiten is een concept. Zo mijmer ik dan ook. De werkelijkheid is de warme keuken,een kop thee,mijn man achter de tv. En al die andere gebeurtenissen zijn concepten,die ik op dat moment parkeer.

zombie

Laatst hoorde ik een mooi woord. De "zombificatie"van de samenleving. Zo ervaar ik het vele gebruik van mobieltjes. Bij de tandarts in de wachtkamer zitten de meeste mensen op hun telefoontje te kijken. Op straat lopen mensen ook in zichzelf en hun mobieltje verzonken. Soms hardop pratend. Vroeger dacht ik,dat steeds meer mensen een psychische stoornis hadden.tot ik doorkreeg,dat het telefoneren in het openbaar was.Mijn man fietst regelmatig langs het kanaal. Hij heeft al een paar keer een flinke brul moeten geven,anders was hij omver gereden door tegenliggers.die niet naar de weg,maar hun telefoon keken. Hij mijdt die route,als de scholen uitgaan.Hij mooist was een 16-jarige,die reageerde met "oh,moet ik soms even sociaal doen"toen ze in haar appen gestoord werd,door iemand die een gesprek begon.Helaas het sociaal doen is veranderd. Veel minder praten met elkaar. Het meeste contact via sociale media. Zou er echt een generatie van zombies opgroeien?