Karel de kanaalkabouter

Vroeger,toen de buurkinderen meegingen naar het kanaal om te hond uit te laten,was er een ritueel. Want in de holle boom woonde Karel de kanaalkabouter.Meestal riepen ze hem. Maar ja,hij sliep heel vast. Er werden koekjes neergelegd.. Die moest ik bij de avondwandeling weer mee terugnemen. Want Karel had er lekker van gegeten.Ook sprak ik voor neefje,nichtjes en andere kinder verhalen is. Op een ouderwets cassettebandje. Afgelopen week kwam ik de kleinzoon van een vriendin tegen'"ik heb naar je geluisterd gisterenavond"zei hij. Wat bleek,zijn moeder had allerlei oude bandjes gevonden.30 jaar en nog steeds luisteren naar Karel de kanaalkabouter. Wie weet gaan de verhaaltjes een generatie verder,naar zijn kleine nichtje.