Aan de dijk zag ik een aardige mevrouw in het gras zitten met haar hondje. We kennen elkaar al jaren en hebben vaak leuke, niet oppervlakkige gesprekken. Aan haar houding en uitstraling dacht ik te zien, dat ze zorgen of verdriet had. Ik vroeg er naar en het was zo.
Dus ging ik naast haar zitten en luisterde naar haar. Merle lag achter mij op haar balletje te kluiven.
Dus ging ik naast haar zitten en luisterde naar haar. Merle lag achter mij op haar balletje te kluiven.
Haar hondje scharrelde aan haar kant rond. We hadden beiden alleen aandacht voor het gesprek en letten niet op de honden. Die zijn tenslotte ook al jaren lang goede maatjes.
Ineens was er achter mij een enorm gegrauw en gegrom. Het was één kluwen hond met blikkerende tanden. Merle door haar grootte bovenop. Ik kon niet bij Merle komen en sloeg haar met de werpstok. Ze ging achteruit. De mevrouw lukte het haar hondje weg te trekken. Maar die felle donder beet haar nog in de hand.
Ik vermoed, dat het hondje richting bal was gegaan. Merle heeft waarschijnlijk gegromd en die kleinere pikte dat niet. Het gevolg, de vlam in de pan.
Want vond ik dat vervelend. Nu ging die mevrouw nog beroerder naar huis. Met bloedende hand. En ze was al zo moe.
Helaas heb ik geen naam of telefoonnummer om te vragen of het goed is. Dat is het wonderlijke met "dijk-contacten" Hoe veel je soms van elkaar weet, het blijft bij velen "de mevrouw van dat hondje".
Als ik haar weer tegenkom, gaat het balletje in mijn zak en als het nodig is Merle aan de riem. Want dit wil ik niet meer.
Als ik haar weer tegenkom, gaat het balletje in mijn zak en als het nodig is Merle aan de riem. Want dit wil ik niet meer.
Begrijpelijk dat je het sneu voor die mevrouw vindt. Je kunt soms enorm in verlegenheid gebracht worden door je hond. Zo ging het mij ook toen mijn 2 (rustige!) Jack Russells nog leefden. Vele hondenuitlaters hadden hun mening al klaar en begon zich raar te gedragen als ik met die twee, aangelijnd, kwam aanlopen "Jack Russell"s, niet te vertrouwen!". Dat zeiden ze dan nog elke keer weer ook.
BeantwoordenVerwijderenDe oude beestjes zijn inmiddels 1 resp. 2 jaar dood, maar ik mis ze best.
Ah wat voel je je dan rot he? Ik herken het, onze hond kan zich soms ook heel onverwacht gedragen naar een hond waar ze dan altijd leuk mee speelt. meestal lossen de honden het zelf wel op. En ik denk dat die mevrouw helemaal niet met een beroerder gevoel naar huis ging, ze heeft toch een goed gesprek met jou gehad? Fijne avond!
BeantwoordenVerwijderenWat vervelend voor je zeg.
BeantwoordenVerwijderenIk denk wel dat juist elkaar niet echt kennen, maakt dat je gemakkelijk met
Elkaar praat ook over moeilijke persoonlijke zaken.