Ik kan me toch verbazen hoe een waarneming ineens een trigger kan zijn,voor herinneringen,waarvan ik niet besefte,dat ik ze nog had. Zo zette ik op facebook iets over cactusvijgen. Jopie reageerde met het woord "Algarve". En ineens wist ik,dat ik die vrucht ooit tijdens een vakantie op Madeira had gegeten. Toen wist ik de naam niet.
Ik mijmer wel eens over het geheugen. Zitten al die herinneringen verborgen in hersencellen? Of bevindt het geheugen zich net als tegenwoordige data "in the cloud"? En is het bewustzijn oneindig ?
Komen gedachten over nu of het verleden "aanwaaien"en zijn het niet mijn gedachten?Gaan ze ook weer vanzelf? Jaren geleden las ik over het gedachtengoed van advaita. Het kwam als een dreun binnen. Maar als ik mijn denken gebruik,om het allemaal te snappen, is er alleen maar verwarring. Trouwens wiens denken?
De droom leek echt. Misschien een droom in de droom van het leven?
Wonderlijk is het leven, hoe beter je er naar kijkt.
BeantwoordenVerwijderenIk heb zoiets ook wel eens gehad. Veel later hoorde ik dan via via over due persoon. Misschien hoor jij later ook iets over deze vriendin.
BeantwoordenVerwijderenHeel bijzonder.