waarnemen

Wij denken wel, dat wat we waarnemen de werkelijkheid is. Maar het is maar een beperkt deel van alles om ons heen. Datgene, wat onze zintuigen kunnen bevatten.
Als ik de foto's zie op de blog "altijd mooi weer" besef ik de grenzen van mijn ogen. Een fotolens heeft een ander zicht op de materie. Wat zou het apart zijn, als we onze ooglens naar believen ook zo konden instellen.
Ons gehoor heeft maar een bepaald bereik. Dat merk ik ,als ik naar de reacties van Merle kijk. Soms zit ik bij de mijmerboom en vind het jammer, dat mijn oor niet gebouwd is op het horen van bomen. Of de geluidjes, die insecten of groeiend gras maken. De gesprekken van bloemen.
Mijn reuk is beter dan gemiddeld. Niet altijd even prettig. Ik hoorde laatst iemand die suikervrij eet vertellen, dat hij suiker in levensmiddelen ruikt.

Iemand met een super-tastgevoel lijdt aan een bepaalde afwijking. Die pijnlijk is.Ik vermoed, dat de beperkingen van onze zintuigen rust geven.

Hoewel het boeiend zou zijn om een schakelaartje te hebben. En ik door dat aan te zetten de energievorm van alles om me heen zou kunnen waarnemen. Maar gelukkig blijft onze zintuig-wereld nog heel veel moois bevatten