Volgers

Volgers

woensdag 14 september 2016

donorregistratie

Al vanaf mijn 21-ste jaar ben ik orgaandonor. Heel vroeger ging dat met een gewoon zelf geschreven briefje in je portemonnee. Daarna kwam pas een officieel kaartje en de registratie. Maar wat er nu gebeurt , vind ik triest.
Een wetsvoorstel over zoiets ingrijpends in een mensenleven is met één stem verschil aangenomen. Omdat een tegenstemmer vast zat in het openbaar vervoer. Dat is misschien naar de letter van de wet democratisch, maar voor mijn gevoel onjuist.
Ook het plan om op deze manier meer donoren te krijgen stuit me tegen de borst. Alsof de nederlandse bevolking één grote donoren pool is. Waaruit naar believen gegrepen kan worden,
als mensen niet heel bewust "nee"laten registreren. Er zullen mensen laks zijn. Of niet aan hun dood willen denken. En daardoor wordt er automatisch bij een mogelijk hersendood zijn gekeken of de organen bruikbaar zijn. Voor mijn gevoel deugt dat niet. Hoe zeer ik een zwaar zieke patient een nieuw orgaan gun.

9 opmerkingen:

  1. in belgie is dat al jaren zo en ik heb zowel voor mij als mijn kinderen ingetekend voor neen tegen donatie dus omdat ik de eindbeslissing wil hebben en sorry ook bepaalde dingen wil ik niet doneren zoals het hoornvlies (ogen) en huid echt niet en ook vind ik het niet bepaald koosjer dat er zo veel geld mee verdient word!
    moet je maar es googelen er bestaan lijsten van en ik mag er ook niet aan denken
    dat ze voor mijn kids minder hard zouden vechten om hun in leven te houden omdat de organen dringend nodig zijn....dokters zijn ook maar mensen ! dus neen ik wil
    zelf kunnen beslissen !
    lieve groet Jezebelle

    BeantwoordenVerwijderen
  2. Ik wil wel dat mijn organen gebruikt worden maar heb nooit de moeite gedaan om dit te registreren. Ik denk dat er zo veel meer mensen zijn en dat omgekeerd mensen sneller zich zouden registreren.

    In België is het inderdaad al jaren zo maar naar wat ik hoor (heb er zelf gelukkig geen ervaring mee) doen ze het toch niet snel zonder toelating van de familie. Maar als slachtoffer heb je dan zelf niets te zeggen, enkel je familie.

    Ik denk ook niet dat je minder behandelingen krijgt als je donor bent. De dokters die iemand behandelen willen een goed resultaat en wint niks bij een orgaandonatie.

    BeantwoordenVerwijderen
  3. Ik ben het helemaal met je eens. TOOS

    BeantwoordenVerwijderen
  4. Al jaren sta ik geregistreerd omdat ik dat belangrijk vind, en dat is dus mijn beslissing. Op het moment dat je dood bent kan je niks meer beslissen en mijn naasten weten wat ik wil.
    Als je niet wil doneren moet je ook laten vastleggen dat je ook niet wil ontvangen lijkt me.

    BeantwoordenVerwijderen
  5. dat en ook dit
    http://motherboard.vice.com/nl/read/de-tweede-kamer-heeft-het-medisch-beroepsgeheim-gisteren-stilletjes-afgeschaft

    BeantwoordenVerwijderen
  6. Ik heb mijn twijfels bij hoe dood hersendood is. Wondjes genezen nog, een zwangere vrouw kan haar zwangerschap uitdragen, haren groeien. Zo iemand lijkt mij niet dood. De organen/weefsel worden zonder verdoving of narcose weggenomen. Wie weet voelt diegene nog pijn. De bloeddruk en hartslag stijgen wanneer de organen/weefsel worden weggenomen.
    En ik vraag me af hoeveel laaggeletterden ongewild straks geregistreerd staan als 'geen bezwaar'.
    Ik vind het een slechte regeling. De Hartstichting en de Nierstichting zijn heel blij met deze wet. Maar met een gezonde voeding en beter leefpatroon kun je veel bereiken op een goedkopere en humanere manier.
    Ik sta geregistreerd als niet-donor en ik hoef ook niks.

    BeantwoordenVerwijderen
    Reacties
    1. Als ik berichten lees over het ervaren een donororgaan, vraag ik me af of de ontvanger ook iets merkt van een al of niet met liefde gegeven lichaamsdeel

      Verwijderen
    2. Daar zijn ook heel bijzondere verhalen over te vinden. Zoals een vrouw die nadat ze een hartlongtransplantatie had gekregen opeens gek was op groene paprika's en fast food. Terwijl ze dat daarvoor niet echt bijzonder vond. Ze heeft later contact gehad met een broer van de donor en hij vertelde haar dat zijn broer idd gek was op groene paprika en fast food.
      Over het doneren. Het lijkt mij respectvol voor de donor als deze narcose krijgt. Hiermee moet geen risico genomen worden. Vroeger werd ook gedacht dat babies geen pijn voelen en daarom kregen ze geen pijnbestrijding na operaties. Later bleek dat babies met veel pijn vaak heel stil worden. Er is nog zo weinig bekend over de werking van de hersenen.

      Verwijderen
    3. @Izerina,
      Over een iets geven uit liefde of niet en de energie daarvan op het weefsel daar zou ik ook best meer van willen weten.

      Verwijderen