huishouden

Vroeger kon ik wel eens met tegenzin huishoudelijke klussen doen. Na het werk waren er nog zoveel andere leuke dingen te bedenken. Toen werd ik lang ziek en kon helemaal niets meer. Dat veranderde mijn visie. En leerde me "dank je'te zeggen tegen iedereen, die hielp.
Tegenwoordig vallen veel huishoudzaken voor mijn gevoel onder "de leuke dingen". Brood of iets lekkers bakken, daar heb ik nu de tijd voor. Stofzuigen  is weer een fluitje van een cent. Zelfs afwassen betekent prettig warm water voor mijn handen.

Helaas is mijn hoeveelheid energie niet helemaal genoeg voor mijn gevoel van netheid. Maar ik heb langzaam aan geleerd niet te vaak meer te denken "Dat moet ook nog gebeuren". En er verder overheen te kijken.
Zo staat er vanochtend een bak brooddeeg klaar. Voor de tweede rijs en het afbakken. De was is in de machine en gaat straks naar buiten. De afwas van gisterenavond was de moeite van het sop maken niet waard. Dat heb ik opgespaard tot nu. Er moeten nog wat boodschappen komen.

En dan is Merle aan de beurt voor een wandeling. Vlak voor de lunch wil ik nog even stofzuigen. Nu Merle veel met het buurhondje speelt, slepen acht hondenpootjes meer vuil mee naar binnen. Dat is echt iets, waar ik soms even van wegkijk. Want die twee honden samen is veel te leuk om bezig te zien.
Ik hoop nog lang mijn huis zelf te kunnen schoonhouden.