licht

Vanochtend vroeg zag ik hem weer staan met de lichtjes aan. De grote kerstboom in het dorp. Betoverend in de stille donkerte. Ik kan me goed voorstellen, dat in vroeger tijden de terugkeer van het licht gevierd werd. Wat moet dat donker geweest zijn, zonder elektriciteit.
Over ons kunstlicht en de gevaren daarvan voor onze gezondheid was een boeiende documentaire op RTLZ.Al eerder had ik daar iets over gelezen. Bij één wetenschapper begon zijn belangstelling voor kunstlicht door een fout in de aan/uit knop van  de verlichting bij proefmuizen. Die hadden een paar weken 24 uur licht gehad en waren flink aangekomen. Zo startte het onderzoek.
Wat nu duidelijk begint te worden is dat al die verlichting ons circadiaans ritme verstoort. Met alle gevolgen van dien. Minder aanmaak van melatonine, slechter slapen, zwaarder worden en zelfs meer kans op bepaalde kankersoorten. Naar de invloed op hart en vaten wordt nog onderzoek gedaan. Een bril, die bepaalde delen van het lichtspectrum weg filtert schijnt te helpen bij mensen met nachtdiensten.
Hier hebben we in de avond weinig licht aan. Vaak zit ik een half uur voor het slapen gaan gewoon te schemeren. Ook in de ochtend word ik langzaam wakker met een klein lampje en een kaarsje. Eerst een kort fietsrondje door de donkere straten met de hond en dan de warme keuken met zijn gedempte licht. Om mijn ziel helemaal te laten ontwaken.
Terug naar de tijd voor de gloeilamp zou voor mij met mijn nachtblindheid een ramp zijn. Maar waarschijnlijk is er voor bepaalde mensen te veel en te langdurig licht.