Het is al weer 33 jaar geleden, dat mijn moeder een paar maanden in een waakcoma lag. Ik denk er niet zo veel meer aan. De herinneringen aan leuke dingen uit mijn jeugd komen vaker bovendrijven.
Maar gisteren keek ik de aflevering van Hendrik Groen. En pats,daar was ik door de scenes met Eefje weer helemaal terug in 1984. Zo herkenbaar. Ook wij hadden muziek opgenomen, cassettebandjes in die tijd. Dan lag mijnmoeder met een glimlach in bed. Ook zij had af en toe een traan uit de ooghoek. Zeker, als ik over mijn vader sprak. Die was bij het ongeluk overleden. Ze heeft het geweten volgens mij.
De droom van Hendrik om met het kussen Eefje uit haar lijden te helpen, begreep ik helemaal. Ooit ben ik de kamer van mijn moeder uitgelopen, omdat ik dezelfde gedachten had.
De tv serie is qua verzorgingshuis en gezondheid van de bewoners niet meer van deze tijd. Maar veel onderwerpen zijn uit het leven gegrepen.
Ik kijk ook naar de afleveringen, maar de serie is verfilmd naar de boeken, daarom zijn ze waarschijnlijk niet helemaal meer van deze tijd.
BeantwoordenVerwijderenHoe dan ook mag er met een brede glimlach naar kijken hoe ondeugend en eigenwijs sommige mensen zijn ;-)
Wat vind je dan niet van deze tijd?
BeantwoordenVerwijderenMensen,die zo "gezond"zijn krijgen nu geen indicatie meer.
VerwijderenNa een paar afleveringen werd ik er triest van en kijk ik niet meer.
BeantwoordenVerwijderenVeel herkenning,wat de bewoners betreft, ondanks dat de conditie van mensen die tegenwoordig opgenomen minder is. Gelukkig herken ik minder in de betuttelende en neerbuigende houding van medewerkers in de serie.
BeantwoordenVerwijderenVery nice your blog and article. I like this blog thank for sharing.
BeantwoordenVerwijderenหนังสยองขวัญ