herinnering

Een paar maanden geleden gaf een vriend me een wollen trui. Hij had in een blogje gelezen, dat ik  niets moois kon vinden. Dat vond ik al heel leuk.
Een maand geleden overleed hij. Mijn vriendin vroeg deze week: "Wil jij nog een paar truien van A. hebben?" Dat voelde als een mooie herinnering. Ze kwam langs met drie prachtige wollen truien. Die ga ik met plezier dragen.
Er liggen nu twee oude gerepareerde truien klaar voor de kledingbak. Die kreeg ik 10 jaar geleden van een vriendin. Ook een aandenken. Zij gaf ze nog zelf aan het eind van haar leven. En wilde toen,dat ik de kleding van het stapeltje, dat ze gemaakt had,  even aandeed en showde.
De ene herinnering maakt plaats voor de andere. Het maakt niet uit of het dames-of herentruien zijn. Ze zitten lekker en het voelt goed.