de tandenfee

Meer dan 20 jaar geleden maakte de tandarts uit die tijd een gedurfde vulling. Maar één wand van de kies als steun. Hij hoopte, dat het geheel een jaar of 6 zou blijven staan. Dat was veel langer, tot afgelopen zaterdag.
Ik at een stuk harde worst en voelde iets wiebelen in mijn mond. De wand van dat kiesje zat los. Het voelde als in de tijd van het melktanden wisselen.  Net als toen heb ik wat verder gewiebeld, tot het stuk kies er uit was. Ik was bang me er in te verslikken.
Gelukkig kon ik gisteren al bij de tandarts terecht. Van het geheel is een alleenstaande vulling gemaakt. Met het advies om geen harde dingen te kauwen aan die kant. Dat zal nog moeilijk zijn, zo bewust iets aan één kant van je mond te vermalen.
In dit geval is er geen tandenfee, die een dubbeltje onder mijn kussen legt. Maar een tandarts met een "leuke rekening".