De bewolkte vroege ochtenden in deze tijd roepen bij mij een gevoel van weemoed op. Natuurlijk,we kunnen nog een hittegolf krijgen. Maar het verminderde daglicht vertelt van nazomer.
Soms heb ik al een lamp aan bij het ontbijt maken. Of brandt er een kaarsje. Dat terwijl de deur open staat om de keuken verder af te koelen. Eén keer afgelopen week ging ik zo vroeg fietsen met Merle, dat de fietsverlichting aan moest.
Het is niet te zien of de vallende bladeren en geel wordende bermen van het jaargetijde komen of een gevolg zijn van langdurig water tekort. Maar de kleuren horen bij deze maand. Evenals de bramen en rozenbottels langs de weg.
Het is ook de tijd van rijp wordend fruit. Vanochtend plukte ik de allereerste blauwe druif uit een tros.Lekker. Ik heb de druiven,bramen en tomaatjes extra vastgezet. Het zou zonde zijn, als er echt windstoten komen vanmiddag, er allerlei onrijp fruit op de grond lag.
Ik schat nog hooguit drie weken en dan is het te donker om in de vroege ochtend langs het water te fietsen. Dan komt de tijd van ritjes door een doodstil dorp.
Ja, zo gaat het. Ik begrijp je weemoed. Maar ik wil er nog niet aan. Hoeft ook nog niet
BeantwoordenVerwijderenWat een weemoedig logje! Mooi!
BeantwoordenVerwijderenJa, die kant gaat het al weer op. Ik loop vaak vroeg door een doodstille stad. En jij rijdt door een doodstil dorp. Zal aan je denken.
BeantwoordenVerwijderenHet wordt nu steeds sneller (zo lijkt het) donker in de avond en zie ook meer spinnen en spinnenwebben in de tuin. Dus ja..de zomer is op zijn retour. Maar nog niet over gelukkig. Snap je weemoed wel.
BeantwoordenVerwijderen