plaatjes sparen

Door het overlijdensbericht van prinses Christina, dacht ik aan vroeger. Op de lagere school spaarden mijn zus en ik prinsessenplaatjes. Uit tijdschriften van thuis en van allerlei tantes knipten we plaatjes. En plakten die in een schrift. We moesten eerlijk delen. Prinses Marijke was mijn favoriet. Omdat ze dezelfde leeftijd had.
In die tijd was een prinsessenleven voor mij net zoiets als in een sprookje. Dat het gewone mensen waren,die in een glazen kooi leefden drong niet tot me door. Hoe bepalend het is, zo op te groeien las ik pas veel later in het boek van prinses Irene "dialoog met de natuur".
Jaren geleden zag ik een integer interview van Ivo Niehe met prinses Christine. Ondanks zijn twijfels aan paranormale zaken vroeg hij toch door op dat gebied. En  liet zelfs toe,dat hem iets verteld werd,opgevangen via zijn horloge.
De schriften met prinsessenplaatjes zijn er al lang niet meer. De prinses nu ook niet meer. Ik hoop,dat ze vele mooie momenten in haar leven gekend heeft.