Ooit las ik eens, dat een handeling ongeveer drie weken nodig heeft om een gewoonte te worden. Dat begin ik nu te merken aan de anderhalve meter afstand. Als vanzelf wijk ik uit op straat. Ga met de hond achter een auto staan om een ander met hond te laten passeren. Geef een voorbijkomende fietser alle ruimte. Vaak gaat die handeling van beide kanten met een glimlach gepaard.
Wat ik wel eens vergeet is de afstand bij het ontmoeten van een bekende. Dan is het zo plezierig bij te praten,dat het zich vertaalt in een vanzelfsprekend dichterbij komen. Niet doen dus. De knuffel komt later wel weer. Tot nu toe moeten de honden het "ontgelden".
Een klein ventje kwam me spontaan vertellen, dat hij wel naar school mocht. Dan valt er niet achteruit te stappen. Ik liet hem gewoon zijn verhaal afmaken.
In de supermarkt was het vanochtend drukker. Ik merkte ,dat de mensen wel rekening hielden met elkaar. Maar in de gangen lukt dat niet altijd met passeren.
Het prettigste bij onze super is het altijd vrolijke meisje van de karretjes. Een stralende lach en een vrolijk "goedemorgen"voor iedereen. Als je dag niet goed begon, zou hij het daarna wel worden.
Heerlijk zo'n vrolijk en attent meisje in de winkel. Dat zijn de kleine gebaren die inderdaad je dag goed maken.
BeantwoordenVerwijderenJa iedereen is wel vriendelijk en meerwerken maar op sommige punten vind ik het lastiger.
BeantwoordenVerwijderenWe zitten in verbouwing dus soms heb je bij een bouwmarkt wat nodig, Mocht ik er niet naar de Wc, is echt lastig als je ouder bent. Gelukkig kon het bij tankstation waar ik toch moest tanken we mogelijk.
En bij Kruidv zitten zoveel lijnen op de grond dat ik er duizelig van werd. Mijn ogen hebben al moeite met focussen en die zwarte witte en rode lijnen maken dat nog moeilijker.
Bij appie wachten tot ik naar binnen mocht. Al met al duurde alles zoveel langer dat ik voor de laatste winkel geen tijd meer had. Moet ik morgen weer
Wat grappig, ik schrijf ook net in mijn blog dat die anderhalve meter begint te wennen. Blijkbaar werkt het inderdaad zo, met die 3 weken 'wentijd'. Maar inderdaad, bij familie en vrienden is het moeilijker.
BeantwoordenVerwijderenIk zal blij zijn als we weer echt, en niet alleen digitaal mogen knuffelen.
Bij sommige mensen duurt het langer dan drie weken, hahaha. Die anderhalve meter niet hoor, die had ik meteen te pakken. Maar gewone dingen. Wij kregen op de trap zo'n plaklichtje dat aangaat als je de trap op of afloopt. Het werkt uitstekend, maar ik doe nog steeds regelmatig het grote licht aan. Al zeker wel twee maanden.
BeantwoordenVerwijderenGelukkig zit er ook een (onnozel) voordeel aan die 1 1/2 meter. “Kennissen van vrienden van de buurvrouw” groeten nu gewoon vanaf die afstand. Voorheen was het een knuffel en drie zoenen 😢
BeantwoordenVerwijderenWat heerlijk zo'n vrolijk meisje! Zo iemand maakt voor iedereen de dag een beetje mooier : )
BeantwoordenVerwijderenJa, gek is dat, het gaat wennen. Nu voelt het gek als je in een film mensen heel close met elkaar ziet.
BeantwoordenVerwijderen