We probeerden de oorzaken op te sporen. En hadden een goed en ook voor mij leerzaam gesprek over ouder worden. Ik herkende veel in haar verhaal. Het leven lijkt een lijst te hebben met situaties, die allemaal op zijn tijd aanvaard moeten worden.
Ruth maakte al langer mee,dat mensen uit haar leven verdwenen. Door overlijden,zoals een goed jaar geleden haar man. Maar ook door dementie,nu spelend bij een vriendin. Ook zijn er steeds meer activiteiten die gaan minderen of stoppen door lichamelijke achteruitgang. Ze verzorgde twee jaar haar man na een herseninfarct en ik had bewondering voor haar vermogen het leven te nemen zoals het kwam.
Het aantal kleine "dat gaat niet meer dingen"groeit gestaag. Maar nu door de lockdown kwam er ook nog bij, dat ze helemaal niet naar haar geliefde "boitie"kan en gevangen is in een kleine woonruimte in de tuin van het grote huis van haar kinderen.
Ze probeert in de tuin groenten te kweken. Want door de streken van de centrale bank is ze al haar spaargeld kwijt. Op haar oude dag opnieuw arm.
Zo was de lijst te lang geworden en kostte het steeds meer moeite om de "kleine goede dingen"te zien. Ik kan het me voorstellen.
Een uur na ons telefoontje kwam een whatsappje "Ik heb alle schilderspullen klaargelegd en ga morgen met een nieuw doek beginnen" Als het bij hun ochtend is , zal ik vragen of het mooi wordt.
Mijn vriendin uit de polder is zaterdag overleden. Ik zit regelmatig naar haar Boeddhabeeld te kijken. En word er vredig van.Dat had ik nodig gisterenmiddag
Verdrietig, het verlies van je vriendin. Je bent er voor haar geweest... Mooi ook dat haar beeld jou helpt. En je was er ook voor je vriendin in S. Ook mooi!
BeantwoordenVerwijderenGecondoleerd met je verlies. Waardevol zo'n contact met vriendinnen. Om tegen te praten, maar ook om te luisteren. En begrepen te worden.
BeantwoordenVerwijderenGecondoleerd met het verlies van je vriendin. Wat een mooie Boeddha, en fijn dat het je vredig maakt. Ook fijn dat je er kon zijn voor je vriendin in Suriname.
BeantwoordenVerwijderenGecondoleerd, verwacht, maar nooit welkom voor de omgeving. Het valt voor minder bedeelden nog zwaarder om deze tijd positief te blijven. Ruth klinkt als een taaie. Hoop dat jij je ook weerbaar voelt.
BeantwoordenVerwijderenJa, ze is zeker een taaie, na alles wat ze meegemaakt heeft toch die moestuin beginnen, toch die schilderspullen klaar leggen. Ik denk dat dat gesprekje met jou echt geholpen heeft. Zulke kleine dingen maken het verschil.
BeantwoordenVerwijderenWat is trouwens een boitie?
BeantwoordenVerwijderenEen stuk grond in de jungle,waar ze zelf een hut bouwden. Daar hebben ze na haar pensioen bijna constant gewoond. "Gods eigen paradijsje"En dan gevangen zitten in Paramaribo
VerwijderenIk kan me voorstellen, en hoop het natuurlijk ook, dat je vriendin ook opknapte van het gesprek met jou. Het kan soms al helpen om het allemaal eens door te praten met iemand.
BeantwoordenVerwijderenFijn, dat jullie even konden praten samen. En gecondoleerd met het overlijden van je vriendin.
BeantwoordenVerwijderen