middenmoot

Regelmatig lees ik blogs van "groene"mensen. Soms met een glimlach. Omdat ze met de technische hulpmiddelen van nu eigenlijk soms het wiel opnieuw uitvinden. Bewondering heb ik voor de voortrekkers, de actievoerders. Maar ook de middenmoot levert elk op eigen wijze hun bijdrage.
Vroeger behoorden wij ook tot die zelf-probeerders. Er was weinig informatie over groener leven. Een enkel (duur) tijdschrift, dat we deelden met vrienden. Soms een tip op het radioprogramma "vroege vogels". Wij boften nog met vrienden, die op "de kleine aarde" gewerkt hadden en daar kennis hadden opgedaan. Maar voor de rest om ons heen waren wij "vreempies".Want echt aansluiting bij de "harde groene kern" hadden/wilden we niet.
Toch heb ik altijd het gevoel gehad "ik doe wat ik kan, elke mini-druppel op die gloeiende plaat is er eentje."Dus kwam de baksteen in het reservoir van het toilet. Kochten die vrienden de eerste spaardouche. Legden we geld opzij  we voor een dure spaarlamp(fl 40).Mijn man maakte van plexiglas voorzetramen. In ons huurhuis legde hij een geiser aan, zodat de elektrische boiler uit kon. Ook een zelf geplaatste gevelkachel drukte de stookkosten en gaf prettige warmte.
Voeding werd bio en vegetarisch. Schoonmaakmiddelen en verzorgingsproducten van een ander merk.We deden al veel op de fiets. Met alle familie ver weg bleven we toch autorijden. Wel met een deel koolzaadolie in de dieseltank en een zeer zuinig afgestelde auto.
Als ik dan nu de grote hoeveelheid "groene "informatie lees, dan boffen de mensen. Ze vinden altijd wel gelijkgestemde zielen. Er zijn facebookgroepen, challanges, buurttuinen noem maar op. Een enkele keer is er binnen die groepen rivaliteit over het "groenst" zijn. Maar meestal zijn er medestanders om samen de middenmoot te vormen.