kaartje

"Dit is geen kerstkaartje" dacht ik, toen ik het fijne zwarte randje op de enveloppe zag. Het ging de laatste week heel slecht met een oude vriendin. Mijn man heeft een jeugdvriend vanaf de lagere school. Eenmaal een partner konden wij vrouwen het ook goed vinden met elkaar.
 Ik herinner me nog vier jaar geleden op de boerderij in Frankrijk. Zij stonden vlak bij op een camping. R. en ik lieten de hond uit. 
"Bij mij is Altzheimer geconstateerd"zei ze ineens. Geschrokken vroeg ik, of ze bang was voor de toekomst. "Nee hoor,ik krijg een experimenteel dieet"was het wat vlakke antwoord. Ik had de indruk dat gevolgen van die diagnose al niet meer goed doordrongen.
 De achteruitgang ging snel. Helaas bleef de kalmte van het begin niet. Ze kwam al vroeg in een verpleeghuis te wonen,omdat die vriend ernstig ziek werd en niet meer voor zijn vrouw kon zorgen.. Vorige week besloot men niet meer geforceerd te voeden. Ze weigerde eten en drinken.

In mijn visie wordt ze nu niet meer gevangen door plaques. Is er geen angst meer en is ze vrij.