Al jaren lang ken ik een mevrouw. Laat ik haar M. noemen. Onze honden speelden samen,we hadden gesprekken aan de dijk en drie jaar deden we samen een wekelijkse bio-bestelling.
Zo'n anderhalf jaar geleden wilde ze geld van me lenen. Ik vertrouwde haar volledig en leende een paar honderd euro. Maar er werd niet terugbetaald. Integendeel, smeek-mailtjes en telefoontjes om nog meer geld. Dat deed ik niet.
M betaalde de bio-bestelling en ik deed wekelijks een overschrijving van mijn deel. Tot de bio-boer niet meer wilde leveren, want M had een flinke schuld laten ontstaan. Ook mijn eigen geld/lening kreeg ik maar niet terug. Ik verbrak het contact.
Toen ontdekte ik, dat M bij vele mensen in het dorp geleend had. Een groepje "schuldeisers"kreeg contact met elkaar. Riep de bemiddeling van de wijkagent in. Maar die kreeg geen poot aan de grond. Zijn advies was "aangifte doen bij de politie."
Zes mensen hebben inderdaad aangifte gedaan. De officier van justitie kon er een zaak van maken. Vanmiddag is de zitting bij de politierechter. Ik ga er naar toe.
Vooral vorig jaar ben ik regelmatig heel kwaad geweest. Sliep er wel eens slecht van. En vond het ook aan de andere kant triest voor M,dat ze zichzelf en haar zaak naar de bliksem hielp. Toen eenmaal de aangifte bij justitie lag, kreeg ik rust. Nu is het in handen van een instantie. Die misschien wel of niet terugbetaling kan vorderen.
Voor mijn gevoel is de rechtszaak het laatste hoofdstuk van een dorpssoap. Want er is veel gebeurd. Een heel kwade schuldeiser ging ramen ingooien en met verf smijten. Er kwamen steeds meer mensen bij,die geld hadden geleend.
M betaalde de bio-bestelling en ik deed wekelijks een overschrijving van mijn deel. Tot de bio-boer niet meer wilde leveren, want M had een flinke schuld laten ontstaan. Ook mijn eigen geld/lening kreeg ik maar niet terug. Ik verbrak het contact.
Toen ontdekte ik, dat M bij vele mensen in het dorp geleend had. Een groepje "schuldeisers"kreeg contact met elkaar. Riep de bemiddeling van de wijkagent in. Maar die kreeg geen poot aan de grond. Zijn advies was "aangifte doen bij de politie."
Zes mensen hebben inderdaad aangifte gedaan. De officier van justitie kon er een zaak van maken. Vanmiddag is de zitting bij de politierechter. Ik ga er naar toe.
Vooral vorig jaar ben ik regelmatig heel kwaad geweest. Sliep er wel eens slecht van. En vond het ook aan de andere kant triest voor M,dat ze zichzelf en haar zaak naar de bliksem hielp. Toen eenmaal de aangifte bij justitie lag, kreeg ik rust. Nu is het in handen van een instantie. Die misschien wel of niet terugbetaling kan vorderen.
Voor mijn gevoel is de rechtszaak het laatste hoofdstuk van een dorpssoap. Want er is veel gebeurd. Een heel kwade schuldeiser ging ramen ingooien en met verf smijten. Er kwamen steeds meer mensen bij,die geld hadden geleend.
Het echte einde is de verhuizing van M. Haar huis is op een executieveiling verkocht. Ze verdwijnt uit het dorp. Ik ben blij,dat ik haar straks niet meer tegenkom. Een gewoon gesprek,ik krijg het niet meer voor elkaar,ik weet niet,wat te zeggen. Maar Merle is altijd blij om M en haar honden te zien.
Of de anderen en ik ons geld ooit zullen krijgen is een vraag. Of M. in haar nieuwe woonplaats haar streken ook gaat uithalen weet niemand. Maar hier heerst in het nieuwe jaar weer rust.
Of de anderen en ik ons geld ooit zullen krijgen is een vraag. Of M. in haar nieuwe woonplaats haar streken ook gaat uithalen weet niemand. Maar hier heerst in het nieuwe jaar weer rust.
Triest. Officiƫle instanties zullen aan haar voorlopig niet meer willen lenen, ze zal een stevige registratie hebben bij de BKR. Maar ik kan me voorstellen dat ze elders nog wel goedgelovige buren weer zover krijgt, om haar wat geld te "lenen". Daar kan jij niet zoveel aan doen, natuurlijk. Ik hoop dat je nog een beetje geld terug krijgt, maar van een kale kip kun je niet plukken natuurlijk, en een kale kikker legt geen eieren...
BeantwoordenVerwijderenHeftig, zulke mensen maken meer kapot dan alleen het verdwenen geld. Helaas is het vaak een weerkerend gebeuren bij deze mensen.
BeantwoordenVerwijderenLoslaten is het beste.
We hebben thuis een stelregel. We lenen geen geld aan niemand niet. Bij broodnood heb ik een goede vriendin en een zwager wel geholpen met EUR 50. Dat hoef ik niet terug. Man geeft altijd aan dat ik het niet wil en omgekeerd doe ik hetzelfde maar zeg dan dat man het niet wil. Het geeft bijna altijd gedoe met geld.
BeantwoordenVerwijderenDat slaat wel een deuk in je vertrouwen. Wel fijn dat je haar niet meer zal tegenkomen, dat is toch heel ongemakkelijk.
BeantwoordenVerwijderen